anlıyorum ama konuşamıyorum

(bkz: konuşuyorum ama anlamıyorum)

genellikle yabancı dil öğrenilirken söylenen ama anadil için de geçerli olan cümledir.kelime hazinesinin kıtlığından, kendimizi ifade etmekte zorlanırız.

aynı dilden konuşmayan insanların birbirlerini anladıklarına inandığı kabulündeki ifade.

(bkz: konuşuyorum ama anlatamıyorum)

anlıyorum ama konuşamıyorum uzun yıllar ingilizce öğretmenliği yaptım. dost sohbetlerinde "hocam, nasıl öğreneceğiz şu ingilizceyi ya?" sorularına cevap vermeye çalıştım. nası... ıdefix

"her sayfası iftiralar ve saçmalıklarla dolu, yılın en berbat romanı!"

(bkz: mr and mrs brown)

aynı sorunu ilişki kısmında da yaşamaktayız anam
ah bi' de konuşabilsem

bir yabancı dil hastalığı.

yurdumun üniversite ve liselerinde verilen grammer bilgisi tamamen not ve geçip/geçmemek odaklı olduğu içi pratik yaptırılamadan ve gerekli ortam sağlanmadığı sürece devam edecek ve hiç bir zaman kökünden bitirilemeyecek olan hastalıktır hemde.

ilhan irem tarafından sarf edilen bir cümle olabilir.

ben bu yalanı şantiyede kürt ustalara çok atıyorum. illaki arkamdan konuşuyorlardır bari yanımda konuşmasınlar diye böyle diyorum. yalancının mumu da yatsı kadar yanıyor da neyse.

konuşabiliyorum ama anlamıyorum versiyonuna sahibim
(bkz: fransızca )

ortaokul yaşlarında, yazlık beldedeki turistlerle konuşmaya zorlanan çocuk beyanı.

günümüze çok uygun bir söz. bir haksızlık karşısında her ne kadar dik durmak, haklı olanı savunmak istesek de tek varlığı gücü olan bazı insanlar bu duruşa izin vermiyor. çünkü bu insanlar boyun eğen, sürüye katılan insanları sevmekte.

ne diyor nazım hikmet:
koyun gibisin kardeşim,
gocuklu celep kaldırınca sopasını
sürüye katılıverirsin hemen
ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,

yani kısaca anlıyoruz ama konuşamıyoruz.

bendeki doğrusu : duyuyorum ama konuşamıyorum.

konuşulamamasının önündeki ana engel bizim kompleksli toplumumuzun herkesi (kendi kendini yani) itin götüne sokmak için tetikte olmasıdır. "lan düzgün konuşmazsak rezil olur muyuz" kafası yüzünden sokaktaki turistle bile konuşabilecekken konuşamıyorsun, haliyle pratik olmayınca dil gelişmiyor, gelişemiyor. şöyle herkes bi birkaç ay, bir-iki sene falan yurt dışında yaşayabilse (çünkü ecnebi memleketlerde herkes ecnebi kim kimin diline niye taksın amk) gayet donanımlı oalrak döner onda çoğu kişi hemfikirdir sanırım.