aramaya inanmak

başlık açarken dikkat edilecek unsurlar ın olmassa olmazı.her yazarın kazanması gereken level 1 spell.

içinizdeki boşluğunu inanarak doldurabilir, ruhlarınızı tatmin edebilirsiniz... en azından sözlükte

in search i trust for dummies:

1 - başlık açmaya heveslen. mesela "istanbul'un eşsiz güzelliği" olsun açmak istediğin başlık.
2 - yukarıdaki arama kutusuna tıkla. istanbul* yaz, ara tuşuna bas.
3 - karşına yazı çıkmadı diye şaşırma, sol taraftaki başlıklara bak.
4 - aaa! tepkisi ver. içinde istanbul geçen başlıklar göreceksin.
5 - "istanbul'un eşsiz güzelliği" yok mu? yok. bir de benzeri başlıklara bak.
6 - "istanbul'un güzelliği" diye bir başlık mı gördün?
7 - yazmaya heveslendiğin girini lütfen oraya yaz. istanbul'un güzelliği senin için eşsiz olabilir, ama önemli olan güzelliğidir. başkaları da kalkıp "istanbul'un her şeye rağmen güzelliği", "istanbul'un trafiğe rağmen güzel olması", "istanbul'un boğazdan kaynaklanan güzelliği" diye başlık açmaya başlarsa bunun önü alınamaz.

(bkz: lütfen ama)

çeşitli güvensizlik ve korkulara gebe bir çabadır.

yetinmek, uğraşmak, emek vermek ve değer bilmenin vardığı son sınırlardan birinde dayanamayıp bırakmak yerine baştan beri uygun olanı aramak gerekir.

insanı seçimleri tanımlar. tesadüfen elde edilen şeyler bile kişinin kendi seçimidir. halbuki insanın içine sinecek olan, bekleyip, bakınıp, "işte budur" diyerek kendi seçtiğidir.

vereceğim örneği (ya da yapacağım benzetmeyi) kadınlar daha iyi anlar belki. günlük kıyafet değil de, özel bir yere giderken giyilecek bir elbiseyi lazım olduğunda bulmak zordur çünkü tam istenen şeyin bulunması çok nadirdir. halbuki lazım değilken veya bir elbise aldıktan sonra tam istenen, insanın karşısına çıkıverir.

bunun için aramaya inanmak lazım. her zaman etrafa gören gözlerle bakmak lazım. kastettiğim tabii ki elbise değil. bizi tanımlayacak, önemsediğimiz birşeyi veya bir kişiyi seçmek için aramak da lazım. ince elemek, sık dokumak lazım. insan hayatı çok kısa ve bu yüzden zaman çok değerli. onu nasıl geçirdiğimiz; yaşlıların deyimiyle "göz açıp kapayıncaya kadar" geçen hayatın sonunda 'keşke' ve 'iyi ki'lerimiz olacak.

belki de bazen hayatın dizginlerini sıkı tutmalı ki görelim, üstünden atarsa sağlam kalabilecek miyiz, yalnız kalabilecek miyiz.

(bkz: aramaya üşenmek)

mühim olanın, bulunacak şeyden ötelerde bir yerde olduğu inancıyla ilk adımı atmak. varmak ya da gitmekten ziyade yolda olmak... yolun, kilitlenilmiş bir menzil olmaksızında yol olduğunun farkına varmak... bulunması umulan şeyi değil de, arama sürecini ödül kabul etmek...

(bkz: aramaya inanmıyorum ama bir güç var)

aramaktan bulmaya zamanın kalmaması olarak sonlanması muhtemel bir süreçtir. asıl olan süreçtir. ve kaybetmek her zaman kaybettirmez demektir.

"asterisk [*] aramaya inanmanın kilididir."

koyun şunu aramak istediğiniz kelimenin kökünün sonuna. öyle arayın. hayatın aslında ne kadar farklı olduğunu göreceksiniz.. önce bana sonra aramaya inanın. inanın bana..

yahu bu kadar mı zor başlık açmadan önce şu yukarıdaki boşluğa iki kelime yazıp ara butonuna basmak? hiç mi gelmez insanın aklına başka birinin -birilerinin- benzer başlığı açmış olma ihtimali? bu kadar zor bir şey mi aramaya inanmak allah aşkına?

girilerde bakınız verirken bile yapılması gereken bu eylem neden daha da özen gösterilmesi gereken başlık açma hususunda yapılmaz anlayamıyorum. isterseniz biraz irdeleyelim bu konuyu..

örneğin olur ya, ben dellendim, gece su içmeden yatamayan insan modeli diye bir başlık açtım. açtıktan iki hafta sonra bünyede şizofreni olduğu için yine ben gece su içmeden yatmayan kişi diye bir başlık açtım. aramaya inanmadım. elime ne geçti? bir sürü boş bakınızla, "(bkz: aramaya inanmak)" türevi girilerle dolu ikinci bir başlık "kazandırdım" sözlüğe. güzel mi? hayır..

demin "gece su içmeden yatamayan insan modeli" örneğini verirken bile gayri ihtiyari şu sonucu veren bir işlem yaptım: (ara: su yat*)

peki ne yaptım ben? kilit kelimeler var ya hani başlıklarda, mesela bu örnekte su ve yat gibi, o kelimeleri, sonlarındaki ekleriyle görebilmek için sonuna * ekleyerek arattım. güzel oldu mu? evet. ne çıktı karşıma bana yarayabilecek?

(bkz: yatmadan önce su içmek)

süper. peki ben gece su içmeden yatamayan insan modeli başlığında anlatmak istediklerimi yatmadan önce su içmek başlığında, az biraz makyajla anlatabilir miyim? evet. o zaman dellendikten sonra da insanın aklını başına toplayıp aramaya inanması gerekiyormuş değil mi? evet evet, öyle.

şimdi olaya başka bir açıdan bakıyoruz. hani ben dellenmiştim ya, hani çılgın gibi başlık sıçıyordum, heh tam o sıralarda sol frame'de bir başlık görmüş olayım. başlık da şu olsun: (bkz: kızların küfretmesi). saldırayım başlığa, dökeyim içimi. ama şöyle dökeyim: "çok kötü pis kızlardır. küfrederler, ıyk. bunlardan bikaç tanesini sallandırıcan taksim'de, bak bakalım bi daha küfrediyolar mı". döktüm içimi rahatladım; ama yine aramaya inanmadım ben. hem şizofrenim hem salak. madem böyle düşüncelerin var ey misuf, gidip aratsana!!
(ara: küfür kız*)
anağm bir de ne göreyim?? (bkz: küfür eden kız modeli)
bak sen şu işe.. benim girimin tam adresi olan bir başlık varmış, ama benim bundan haberim yok. o zaman ben ne işe yaradım? cingöz ispikçilere malzeme çıkardım. benim şizo ispikledi beni. müstahak bana.

değinmek istediğim son nokta girilerde kullanılan bakınızlarla ilgili.
dellenmiştim, içimi dökmüştüm küfreden kızlara çatarak, keyiflendim ve artık engin görüşlerimi sözlüğe aktarmak istiyorum. hastası olduğum grup göründü sol frame'de. hemen gidip duygularımı döktüm ve şöyle harikulade bir giri yazdım: "(bkz: davulcusunu tanıyorum)". o kadar eminim ki bu girimin en sevilen eserim olacağından.. tıkladım şahsım'a, bir de ne göreyim? en sevilmeyenim olmuş. o anda mesaj ışığım yanmış, misuf bana diyor ki, "arkadaşım hasta mısın, aramaya inansana, davulcusu arkadaşım diye bir atasözümüz var, onu kullansana deyyus". tırsıyorum tabi, ama değiştirmiyorum. hemen seri eksi oy veren ibne başlığına gidip içimi döküyorum. pis ibne.. başım göğe erdi mi? bilmem.

baya dökmüşüm içimi, o zaman özetleyelim, malum benim şizo biraz unutkan.

- aramaya inanacağız. başlık açarken , giri sıçarken, bakınız verirken üç-beş harfin hesabını yapmayıp arayacağız.
- asla * koymayı unutmayacağız. "aabey ben arattıydım da bişey bulamadıydım" bahanesine sığınmayacağız. her işi usulüne göre yapacağız.
- kişi ile insan modeli, aynı şeyi tanımlar. unutmayacağız.
- aramaya inanacağız.
- * bizimdir bizim kalacak.
- aramaya inanacağız.
- davulcusu arkadaşım tamamen bir yalandır. kanmayın. şakacıktan o. geyik. eheh
- asterisk koyalım, koymayanları uyaralım.
- seri eksi oy veren ibne pis kaka.

ne demiş atalarımız, aramaya inanma, aramadan da kalma..

+olmadı ki misuf, aramaya inanma demişsin.
- anladı onlar merak etme sen..

son not: "(bkz: aramaya inanmak)" diye bir giri yazmaktansa böyle bir giri yazmak daha faydalı gibi geldi bana. ne yaptım? aramaya inandım. siz de inanın tamam mı?

(bkz: bizler inandık siz de inanın)

(bkz: aramakla bulunmaz ama bulanlar hep arayanlardır)

artık cılkı çıkmış ayar mekanizmasıdır. tamam bir bok yedik ama sor bir bakalım niye yedik.

bunu söyleyecek er kişinin arama fasilitesini incelemesi, eleştirmesi, üzerine daha iyisini yapabilmesi gerekir. ben bu ilk ikisini yapabilen über kişi konumunda olduğumdan siz boşuna uğraşmayın. şimdi öncelikle diğer sözlükler ile kıyaslandığında harika çalışan bir arama sistemimiz var. ama olayı kendi içimizde değerlendirirsek aslında oldukça eksikleri olduğunu düşünüyorum. mesela aramalarda esas kriterin ilk harfler ya da ilk kelime olarak alınmış. ben kutucuğa unforgiven iii yazdığımda bana yakın başlıklar olarak sadece unforgiven başlığını gösteriyor. oysa elbette benim ulaşmak istediğim başlık the unforgiven iii başlığı. şimdi düşünüyorum bu nasıl çözülebilir diye aklıma cahil cahil birkaç fikir geliyor. örneğin aramadaki kelimelerin her birini ayrı bir aramaya tabi tutsa, bu kadar acımasız olmasa. 5 kelimelik bir cümlenin içinden tutan 3 kelimelik benzer başlığıda önümüze koysa, sırf ilk kelime farklı diye arıza çıkarmasa. sonuçta bağlan turkcelle hayata, turkcelle bağlan hayata, hayata bağlan turkcelle...

baştan kaybedenin, umutsuzun, biçarenin yaptığı eylem. aramaya inanılmaz bulmaya inanılır. aramaya olsa olsa devam edilir. eylemdir yani. bulacağına da inanılır.

tamamen karşındakini aptal yerine koymama adına yapılması gereken. aramaya inanmayarak ne yapmış oluyoruz? "benim beyin kıvrımlarım sizinkinden daha fazla çalışıyor, daha fazla atp üretip daha fazla glikoz tüketiyorum. bu nedenle sizin düşünemediğiniz başlıkları ben açıyorum" demiş oluyoruz. düpedüz hakaret bu. yüzyıllık geyiklerin sadece sizin aklınıza geldiğini düşünmeyin. lütfen başkalarına hakaret etmeyin. hepimiz beynimizin %3'ünü kullanıyoruz sonuçta.

valla alınıyorum. çok hassasım bu konuda.
(bkz: aramaya inanmak/@misuf)

çok bariz bazı başlıklarda aramaya inanılmayıp aynı başlığı benzer formda açanları daha önce de belirttiğim gibi kendime hakaret etmiş sayıyorum. neredeyse asırlardır devam eden bir dizinin başlığının neredeyse asırlardır (1923-2009) varolmuş bir sözlükte neredeyse yüzbinmilyonlarca yazar tarafından açılmamış olduğunu düşünüp açmak müebbet çaylaklık olmalı bence.

yeter artık, hakaret etmeyin şu insanlara.
(bkz: #2916598)