bilgisayar oyunlarının insanı ele geçirmesi

arkadaşın evine girmeden önce eller tetikte moduna girip içeri flasgbang atma efekti vererekten davranış bozukluğu sergileme durumudur.
half-life'ın bir dönem benim gibi pek çok fps meraklısına yaptığı ve half-life 2 ile yeniden tekrarlanacak olan eğlenceli olaydır.işin içine counter-strike da girmişti de lise-2'de iken ikinci aşama hastalığa kadar çıkmıştım.taksim meydanı gibi yerlere nasıl awp ile suikast yapılır diye stratejik planım bile olmuştu.
diğer tür oyunları bilemem ama fps sever arılar, kendilerini park ormanda paintball(boya-topu tüfeği oyunu*) bir etkinlik düzenleyip oynayarak tatmin edebilirler.*

gecesi gündüzü mafia oynayarak geçen 10-15 günün ardından kendimi kız arkadaşımla beraber bir celeste marquee 500 çalıp salieri bardan birkaç bira alarak fenerin önünde manzaraya karşı birlikte muhabbet ederken görünce başıma geldiğini düşündüğüm olay.

oak hilldeki villamdan kendi aracımla çıktım, salieri barda kendisi ile buluştuk. little italye kadar yürüdük beraber, ardından bir celeste marquee 500 çaldım ve oak hilldeki fenerin önünde romantik anlar başlarken telefon sesi ile uyandım.

sözlük dahilindeki championship manager potansiyeli ve ilgili olarak girilen giri'leri değerlendirildiğinde itü yurt gençliğinin bulaştığı durum.

rüyada:

i.assassin 'e tekme tokat girmek,
ii.sorceress'la dükkan dükkan asa seçmek,
iii.diablo'yla savaşırken çok tırsmak ve sabahında dudağında uçuk çıkmarmak, rüyanda ne gördün de çıktı bu uçuk diyenlere: diabloyu anlatmaya kasmak.

hastalık bu.

utopia isimli internet üzerinden oynanan oyunda "yeni bir gün (her dünya saati bir utopia günü) olsun da para gelsin, asker alıyım" diye düzenli olarak refresh butonuna basmak, basmak ...
(bkz:http://games.swirve.com/utopia

(bkz: frp nin insanı ele geçirmesi)

(bkz: winning eleven)
(bkz: diablo 2)
(bkz: cm)

(bkz: ultima online) bir insan evladının 5 sene aynı oyunu oynaması

yeteri kadar* silent hill oynadıktan sonra ertesi gün kampüste çalıların arasında görülen paslı bir disketin uyandırdığı "acaba laba götürüp bilgisayara taksam çalışır mı? belki de okumam gereken önemli bir mesaj, bir işaret ya da ipucu vardır bunun içinde?" düşüncelerinin kafada gezmesi ve günü bir cinayet ya da şeytani bişeylerle karşılaşma korkusu içinde geçirmek...

heroes serisine yıllarını vermiş bir yurt arkadaşım -ki kendisine büyücü mustafa deriz-, vize sabahı uyandığında okula gitmez.
uyku sersemliğiyle vizeye girmesi için yerine kahramanlarından birini gönderir ve uyumaya devam eder

saatlerce diablo oynadıktan sonra ertesi gün bu giriyi girerken sağ alt köşede kırmızı can küresi görmek

nedense benim aklıma i robot filmini getiren durumdur. geçen televizyonda gösterdiler bu filmi, robotlar poşet taşıyodu, alışveriş falan yapıyodu mutfağa gittim, yemek yedim(efenim yemek için yaşayan bi insan olarak burda büyük bir hayattan kopuş aralığı vardır) döndüğümde dünyayı ele geçirmişti robotlar, insanlara saldırıyolardı.nooluyoz lan dedim.ürktüm.

şimdi dersiniz ne alaka diye, ben de pek bir alaka görememekle birlikte aklımda bir çağrışım yaptığına göre vardır elbet benzerlikleri diyecek ve açıklamaya çalışacağım.

bilgisayar oyunları candır, hükmetme hissini yaşatır insana.sen tuşa basarsın o zıplar, sen tuşa basarsın o silahını çıkarır. god mode her daim on durumundadır.*

lakin bu hükmetme ve hareket ettirme hazzı yavaş yavaş beyin orgazmından çıkıp ihtiyaç halini almaya başlar zamanla, artık hükmeden oyundur. bilgisayarın başına geçip sabahlamak ve bulunduğun etabı geçip oyunu kaydedene kadar yatmamak gerekir.yazılı bir kural mıdır bu? hayır. uygulamak zorunlu mudur? kesinlikle.

işte o poşet taşıyan robotlar kadar masum olan oyunlar yine tıpkı onlar gibi beyninizi ele geçirmiş bulunmaktadır.(sanırım tam bu noktada biraz bağlayabildim) artık geriye tek bir şey kalmıştır, derin bi nefes almak, ona kadar sayıp bilgisayarın fişini çekmek!

yapabilene helal olsundur, şahsen ben parmaklarım ve gözlerim yorgun düşmüş bir şekilde ne zaman bu hale geldiğimi irdeliyorum.

durum çok vahim güzin abla!?

kardeşimde bizzat yaşadığım olaydır. world of warcraft'ın hipnozu altına girip tuvalete gitmeyi unutmaktır.

(bkz: world of warcraft)

farcry, crysis, assasins creed serileri bu oyunlara örnektir. üst üste birkaç gün evden çıkmadan oynanırsa bünyede bir (bkz: jet lag) etkisi yaratabilir. sonra evden çıktığınızda apartman görevlisini suikastçı gözüyle yandan yandan kesebilir, yolda yürürken apartmanların çıkıntılarına takıntılı kalıp nerden tutunsam da yan yola atlasam diye kendinizi düşünürken bulabilirsiniz. ayrica yıldız parkında dolaşırken normal insanların yürüdüğü yoldan çıkıp çayır çimen içinde çalılıklara gizlenerek ilerleyebilirsiniz. arkadaşiniz silgi istediğinde insan gibi uzatmak yerine (bkz: head shot) yapmaya çalışmayı söylemiyorum bile. neyse şimdi doksanlara geri dönüyor ve britney ablamızı dinliyoruz. hit me baby one more time.