boromir

faramir'in kardeşidir. adını unuttuğum bir ormanda pippin ve merry'yi korumaya çalışırken öldürülmüştür.

yüzüğün esiri olduğu bir anda, frodo'yu korkutmuş ayağı takılıp düşene kadar kendine gelemiştir. kendine geldiğinde frodo çoktan toz olmuş, buna da merry ve pippini kurtarmak düşmüştür. lakin orclardan biri defalarca gönderdiği oklar sayesinde hakkın rahmetine kavuşmasını sağlamıştır. bunun babasını da bilirim o da öyleydi.

my brother my captain my king olmuştur son sözleri. bizde olsa aragon * "allllaaaaaaaaaaaaaaah yaktım la sizin çıranızı" derdi, o gazla.

yüzüklerin efendisi adlı filmin extended versiyonunda yalan rüzgarı ndaki viktor dönüşü ile beni yerlere yatırmış orta dünya emekçisi. *
edit: sahne bölüm üç return of the king in extended versiyonunda mevcuttur.

gondor vekilharcı denethor un iki oğlundan büyük olanıdır. ileride gondor vekilharcı olarak tahta geçmesine kesin gözüyle bakılırken; o, memleketten uzakta bir nehir kıyısında onlarca orc ile savaşmış ve uzaktan atılan oklar nedeniyle ölmüştür. hem filmde hem de kitapta anlatılış tarzı nedeniyle kardeşi faramir i ondan daha fazla sevsem de, kralın dönüşünü kabul edemeyen mağrur karakterinde bir parça cezbedicilik olduğunu inkar etmemek gerekir

denethor kıymetli oğludur, kralın dönüşünde faramirin babasına söylediğ "onun yerine benim ölmemi isterdin" sözüyle bu açıkça anlaşılmaktadır

yüzüklerin efendisinde ihtirasdan doğan ihanetin ve pişmanlığın cezasız kalmayacağını simgeleyen karakter

yüzük kardeşliği*'nin dublajlısında uğur polat'ın seslendirmesiyle karizmasına karizma katmış, beğenilesi karakterdir.*

böyle bir adamı sean bean kadar iyi pek az kimse oynardı.

tolkien'in kitabındaki en gerçeksi karakterlerden biridir. ilk kitapta boromir'den sürekli şüphelenirsiniz, bir kere hepimizin kahramanı aragorn'a kıllık yapıp durmaktadır, çünkü aragorn bir gondor kralının soyundan gelmektedir, ve krallığın başına dönecektir. oysa boromir ta o dönemden beridir gondor'u vekaleten yöneten vekilharç sülalesindendir. dolayısıyla ülkeyi devretmek zorunda kalacaktır. öte yandan boromir çok hırslıdır, sürekli yüzüğün peşinde olduğu izlenimini vermektedir, sağı solu belli olmayan bir tiptir ve nitekim kitabın sonunda yüzüğü almak için harekete geçer, frodoyu yüzüğü vermeye zorlar, işte gerçek yüzünü açık etti deriz hep birlikte, yargılarız onu. sonradan frodo kaçar ve boromir kendisinden beklenmeyecek bir cesaretle küçük hobbitleri korurken ölür. fazla üzerinde durmayız biz bu olayın.

derken ikinci kitapta tolkien baba hepimizi ters köşeye yatırır. hobbitler boromir'in kardeşi faramir ile karşılaşırlar tesadüfen ve faramir ağabeyinin hikayesini anlatmaya başlar. bir çok ülkede kralın savaşa gitmesinin hemen ertesinde vekilharçlar kendilerini kral ilan ederken gondor 3500 yıldır büyük bir sadakatle vekilharçlar sülalesi tarafından idare edilmekte ve belki de hiç bir zaman gelmeyecek kralını beklemektedir. ve büyük kardeş olan boromir tüm ülkenin kahramanıdır, halkı için elinden gelen her şeyi yapmıştır, mordor'a karşı yıllardır ordunun başında çarpışmakta ve zafer kazanmaktadır. ve bir gün güç yüzüğünün bulunduğu duyulur, boromir'in tek istediği yüzüğün gücüyle düşmanı tamamen yoketmek ve binlerce yıllık beklentiden sonra haketmiş, zafer kazanmış bir halk kahramanı ve kral olarak sevdiği ülkesinin başına dönmektir. oysa geri dönen tek şey boromir'in kırık savaş borusudur. biz bunları okuyunca boromir'i birden bire daha iyi tanıyıveririz. ilk kitaptaki bütün davranışları yerli yerine oturur ve bu hüzünlü hikayeye üzülürüz elbette.

tolkien bu duygusal bölümde boromir'e sempati kazandırarak iyi bir kamuflaj yapar. çünkü kitabın geri kalan her yerinden buram buram monarşi sevgisi okunur, krallar doğal ve seçilmiş liderlerdir, halkları için en iyiyi bilir ve yaparlar, onlar olmadan halk bir türlü şahlanamaz vs mesajları sınır tanımaz hiç bir kitabında. bu bakımdan boromir tersine bir örnektir ve tolkien'in günah çıkarmasıdır kendince. kral kanından olmayan, ama kral olabilmek için savaşlar kazanan, görünüşte iktidar hırsıyla dolu olsa da aslında halkının sevgisinden başkasını istemeyen iyi birisidir boromir. işte muhafazakar bir ingiliz olarak monarşiye duygusal bağları olsa da bunu teslim etmiştir tolkien.
seni affediyoruz güleç yaşlı adam.

"remember today little brother" deyişini hafızalarımıza kazıtan lotr karakteri, yüce insan.

ölüm sahnesi şüphesiz ki sinema tarihinin en dokunaklı sahnelerinden birisidir. o kadar güzel resmedilmiştir ki o okları kendinize saplanıyor hissedersiniz her seferinde. sean bean çok canavar oynamıştır, helal olsun kendisine.

orta dünyada insanlığı gerçekten iyi temsil eden bir men ırkı mensubudur. önce yüzüğe tamah eder ama sonra hata yaptığını anlayarak kahramanca ölür.

son nefesini kelime-i şahadet getirerek vereceğine aragorn'a yalakalık yaparak vermeyi tercih etmiş garip vatandaş.

game of thrones da stark hanedanın en gururlu, en şerefli liderini canlandırmıştır.
(bkz: ned stark)