sağlık bilinen en önemli şey, lakin hep unuttuğumuz.
iki parmağının ucunu gözüne koy. bir şey görebiliyor musun dünyadan? sen göremiyorsun diye bu alem yok değildir. görememek ayıbı, göstermemek kusuru, uğursuz nefsin parmağına ait işte.
(hz. mevlana)
'' kendi acılarında sıkışıp kalmış ne kadar insan varsa yanarak ölmeli. ''
ucurtma
'' insanlığa ve insan hayatına adanmış hayatların patetikliği midemi kaldırıyor. onur, eşitlik, özgürlük bilmemne derken, o çok değer verilen hayatların her birinin sadece konuşabiliyorlar diye bu kadar değerli olduğu gerçeği yılışık bir sırıtmayla parmağını yüzüme yüzüme sallıyor. hümanizm! götünü ayrı bir aparatta yıkayacak kadar götü kalkmışların ideolojisi! ve yasalar, bunun farkına varanları susturma aracı. ''
ucurtma
"well, shake it up baby now.
twist and shout. "
the beatles
" bir şeye;duydunuz diye,atalarınız inanmış diye,ben söyledim diye inanmayın.kendi kendinize denediğiniz ve doğru bulduğunuz şeylere inanın."
"düşündüğünü hemen yap, yoksa karar vermek zorunda kalırsın"
"söylediklerim,söylemediklerimin zekatıdır."
"ağlamayan bebeğe meme vermezler!"
" büyük kayanın altında büyük balık yatar"
*
hayattaki en kötü öğretmen tecrübedir. önce sınava sokar sonra öğretir
insanlarda para gibidir, içinde m. kemal atatürk yoksa sahtedir.
bana yüz ver; -ki astarını istemeye yüzüm olsun.
'' fikirlerinizden nefret ediyorum;fakat;nefret ettiğim fikirlerinizi savunabilmeniz için gerekirse canımı veririm...''
voltaire
filmin sonunu bilmenin pek önemi yok benim için. defalarca izlenilebilen filmler vardır, bilirsin sonunda olacakları, sonu için izlemezsin onu zaten.
son için beklersen kaçırırsın, sona doğru hızlıca sararsan da izleyemezsin. aynı gibi görünür ama birini varken, diğerini yokken yaşayamazsın, biri hızlıdır, diğeri yavaş.. yapılması gereken tek şey senaryonun akışına bırakmaktır belki de kendini, yanlış yollar seçip kaybolmak, hayalin kırılması, canın yanmasıdır hayatına anlam katan, yaşadığını hatırlatan.. sahtelerden oluşan kazanmak değil, yalnızca kanmaktır, hem de kendi kendine ve bu aptalların işidir, aptallar hep mutlu olduklarını sanırlar ama koskoca bir hayatı kaybetmiş beden yığınıdırlar.