instela yazarlarının ruh hali

en geç 10 dakikaya evden çıkmış olmam gerekiyor yoksa geç kalacağım ama ben uyandığımdan beri can sıkıntısından iyice saçmaladım. sabah kursa gitmedim süpürge tutmam lazım eve yapmadım. buzdolabının karşısında aldım soluğu. kocaman bir sepet ütü var beni bekleyen hiç oralı değilim. 2 dk geçmesine rağmen yine dolabın yanındayım. çalışmam gereken 4 ünite kapsamlı bir anatomi kitabı var salı günü final sınavım var, hazırlamam gereken en az 45 dakika konuşmayı gerektiren bir sunum var. ben n'apıyorum buzdolabının karşısındayım. sütlaç mı o? serap görüyorum galiba. kim kaybetmiş ben bulayım. benden başka biri var sanki, sadece saatin çıt çıt saniyesi dışında ses yok evde. neyse şimdi çıkıyorum dışarı belki dönüşte iyi bir ruh halinde olurum.

böyle derin bir suya dalmışım nefesim yetmediği halde dibini göreceğim diye uğraşıyorum son anda geri dönmek için hamle yapıyorum fakat havasızlığa dayanamayıp ciğerlerimin içine su doluyor ve yakıyor
tam olarak bu.

yorgun..
yalnız..
iç sıkıntısı var..

sanki tüm negatiflik bende. dünya çok küçük diyorlar, dünyanın üstündeyiz, gözümüzün izin verdiği kadar görüyoruz dünyayıyı. dünyadan kat kat küçüğüm, belki de aklımın buna yetemeyeceği kadar kücük. bunun böyle olduğunu bildiğim halde kendimi çok umursuyorum.. neyse durdurun dünyayı midem bulanıyor..

o kadar sıkılıyorum ki hazırlanıp sinemaya gitcem birazda orda tek başıma sıkılayım

kendimi kesmeme "1" (yazıyla bir) kaldı. o kadar sıkılıyorum.

serkeşliğimin en yoğun dönemini yaşıyorum.

dağı taşı sikesim var ulaaann

şu an öyle saçma bir ruh halindeyim, kafada dönüp duran, sıkıntıya sıkıntı katan düşünceler var. biri olsa da şöyle saatlerce karşılıklı konuşsak , içimi döksem, rahatlasam.

çok gergin... kafasında beyin yerine patates taşıyanlar toplu taşımaya binmesin lütfen.

bunca kalabalığın ve keşmekeşin içinde yalnız, bana yakın gidene uzak, içimi ısıtana buz gibi soğuk oldum bu aralar.

iki haftadır her gün okuldayim. sabahtan aksama kadar bildiğin sırada/sandelyede oturuyorum ayakta kaldığım tek yer otobüs.
geliyorum gene oturuyorum . bir insanın oturmaktan totosu ağirir mi ? vallaha agriyor.artık çeşitli şekillerde oturuyorum saat 12 oldu mu yeterrrrr diyerek kendimi yatağa atıyorum.

ruh halim aynı totom gibi dümdüz oldu. hiç bir şey düşünemiyorum nötr oldum iyice iyi mi ?
ben böyle değildim sözlük. hareket istiyorum. spora gidemiyorum. vakit yok. bari didişecek birileri olaydı diyorum ona da vakit yok.

gereksizim, ha varlığım ha yokluğum.

+ bizim çocuk 4 yaşına girdi.
+ onun üstüne hanımla küstük.
+ kalabalıktan beynim yandı, evde on kişi var.
+ geçen yıldan beri, banka hesabım ayın yirmisini hiç göremedi.
+ inceden bakınca sakalda beyaz gördüm sabah.
+ bu şirketteki ceo'mu da kovmuşlar geçen, bana kabaran bir şeyler var.
+ iyice akrostiş meraklısı oldum.