instela yazarlarının ruh halleri

birazcik gerginim.üstümde pms huzursuzlugu var

şuraya; bir muzlu süt yapmak uğruna gece 11.30 da blender yüzünden buzdolabı ve kombiye giden elektrik hattını yakan, gecenin bu saatinde elektrikçi çağırıp güzel bi fatura ödeyen bona fide çizelim mi?? neyse dolaptakileri kurtardık en azından. bu tarz şeyler neden hep beni buluyor ki ayrıca?

yaanniii. böyle bi buruk. hani böyle biraz ekşimsi. biraz da mayhoş. biraz sarhoş. az biraz olması ne hoş. içmişim dertliyim bir bilsen ben ne haldeyim. uzaklara uçma kuşum uçup da gitme yorulursun. sorma ne haldeyim. sorma kederdeyim. biraz aç biraz tok biraz da biraz da...

sınav, ders, koşuşturmacadan kaynaklı bir buhranlı modlardayım. gariplik ve griliktir. en azından benim için.

hayal kırıklığı.

doğru düzgün bir iş gelmesini bekliyorum. bunun için çabalıyorum ama gelen dönüşler belirsizliklerle dolu getirisi net olmayan şeyler. insanlar bana güvenmiyor anlaşılan ya da geçmişten bu yana bana destek olacak, bana yetecek bir kaynak getirememişim gibi hissediyorum. mevcut durumu korumaya çalışıyorum yalnızca ancak bunu perçinleyebilmiş değilim.

mutsuzluk, umutsuzluk ve giderek karanlığa gömülme hissi.

dikey ve yatay mutsuzluk.

bilal sonses dinleyen serdar ortaç gibi bir hal.

https://twitter.com/emir_tan/status/1341066948428394496

sinirimden çatlamak üzereyim. bazen hem sinirli olursun elinden bir şey gelmez mecburen yapmak zorunda kalırsın ya. şey gibi mesela sınavı olan ama asla çalışmak istemeyen bıkan öğrenci. notları fırlatır bir sinirle, sonra geri toplar paşa paşa çalışır, hah tam olarak o duygu işte.

misafir evinde ıslak tuvalet terliğine basmış gibi.

tarif edilemez bir durumdayım aslında. pandemiden önceki 1 yıl da oldukça sarsıntılıydı benim için. ilk pozitif hasta açıklandığında hayatımın içine edilmiş bir şekilde evde oturuyordum zaten, daha ne olacaktı. bir anda hepimizin gündemi değişti sonra evlere kapandık, iki korktuk falan o ara bana da bir şeyler oldu. gamsız ve ruhsuz bir insana dönüşmeye başladım. hala hemen her şeye çok sinirleniyorum gerçi ama günlerce hatta saatlerce bile takılıp kalmıyorum artık. önüme bakmayı öğrendim. acı bir durum. gitmem dediğim ülkeden gitmek için gün sayıyorum şimdi. ekonomik veya toplumsal bir nedeni de yok. sadece akademik. kendimden başka hiçbir şey düşünmüyorum. bencil, gamsız ve ölü gibi hissediyorum.

aynen böyle..ne eksik, ne fazla..

milletin aylarca açılmaz, kimseyi kabul etmiyolar hesap açamıyosun dedikleri hesabı 1 günde açtım onaylanmış. lol xddd

usülüne göre yaparsan her şey olur canıms

başım ağrıyor. doğduğum günden beri başım ağrıyor kronik bir baş ağrım var amdkeldk!