amenabar'ın son filmi...javier bardem'in üstün oyunculuğuyla ötenazi konusuna değinen film sevmek için ille de sahip olmak gerekmediğini vurgulamak konusunda gayet başarılı..film ayrıca izlerken hönküre hömküre ağlamanın da garantisini vermektedir
amenebar'ın goya ödülünü kaptığı son filmi.
ilginç bir görüş: baş rol oyuncusunun parmağını bile kıpırdatmadan yılın en iyi oyununu çıkardığı tesbitine varmış insanlar.
çok etkileyici bir sonla biten, filmin bitimiyle salondaki izleyecilerin bir anda donup kalmasına şahit olduğum, ötenazi temalı gerçek bir yaşam öyküsünü anlatan ispanyol filmi.
konusu çok etkileyici, oyunculuğu çok başarılı olmakla birlikte, çok fazla beklentiyle gidip biraz hayal kırıklığına uğradığım sanat yapıtı.
kutup çizgisi aşıkları kadar güzel olur ümidiyle gittim ama malesef o kadar yukarılara çıkamıyor.
-neden sürekli gülüyorsun,ramon?
-insan,kaçamadığında ve sürekli olarak birilerine bağımlı olarak yaşadığında gülerek ağlamayı öğrenir..
amenabar bu işi harbiden biliyo dedirten film.kiliseye,rahiplere süper laflar sokan, insanı ağlatan ama konu çok müsait olmasına rağmen gereksiz duygu sömürüsü yapmamayı da başarmış film.
rahip:hayatı elinden alan özgürlük özgürlük değildir.
ramon:özgürlüğü elinden alan hayat da hayat değildir.
metin şentürk gibi sakatlığıyla dalga geçen bir adamın ağlatan sahneleri bol filmi.
filmin kahramanı ramon'ın ötenazinin yasallaştırılması için verdiği uğraşı konu alan film.
ramon film boyunca "yaşam insanoğluna verilen bir haktır zorunluluk değil" sözünü savunuyor.
bittiğinde kendime neden yaşıyoruz? sorusunu sorduğum ve cevap bulamadığım film.
film sonunda yaşamaya daha farklı bakıyorsunuz ve yaşamı zorunluluk olarak görmediğiniz için ötenaziye daha sıcak bakıyorsunuz. mutlaka izlenmesi gerekir.
ispanyol filmlerine karşı merak uyandıran film. seyrettiğiniz filmde jack isimli bir karakterin olmaması; new york silüeti ile başlamaması,tanıdık markalarda otomobiller olması; robert de niro, al pacino, julia roberts ya da helen hunt un oynamamasına rağmen yine de hoşunuza giden, çok ilginç avrupa filmi.
içimdeki deniz
ve dipteki hafiflik
rüyaların gerçek olduğu
iki kişinin bir dileği gerçekleştirmek üzere, birleştiği
senin bakışın ve benim bakışım
sözden gayrı tekrarlanan bir yankı gibi
daha derine...
daha derine...
kan ve kemiğin içinden, herşeyin ötesine..
ama hep uyanıyorum,
ve hep ölmüş olmayı diliyorum,
saçların, ağzıma dolanmışken,
sonsuza dek öyle kalayım diye...
bir hayata mal olan özgürlük özgürlük değildir
özgürlüğe mal olan hayat da hayat değildir...
dedi ramon.
filmin can alıcı müziği için (bkz:
negra sombra).
tutkuyakar
