neredesin firuze

(bkz: özcan denizin burnu)

kurgusuna hayran oluduğum sinemada bana kahkaha attırmayı başaran film

aslında bu filmin afiş yazısı(tagline) ‘bir unkapanı masalı’ olmalıymış. gerçekten masal gibi bir film, gerçeği pek takmıyor. abartı renkli kıyafetleriyle kimin hikayenin içinde olup olmadığını anlıyorsunuz. ama bu renk ve olaylar cümbüşünden de fazla bir şey beklememeniz gerekiyor.

demet akbağ,özcan deniz,ata demirer,cem özer ve haluk bilginer gibi ünlü ve komik şahısları bir araya getiren komedi filmi

kanımca güzel hazırlanmış bir soundtrack albümüne sahip,haluk bilginersiz pek bir şey ifade etmeyecek,beklentileri ufak tutup izlediginizde eğlenebileceğiniz ,çok şey bekleyerek gittiginizde ise hafif havada kalmış gibi gelecek olan film

türk sinema tarihindeki kült filmlerden biri olduğuna inandığım,müzikleriyle de hayran bırakmayı başarmış olan müzikal tadındaki film

(bkz: çizdim)

sonu,tahmin edilesi zor bir film.

fragmanının filmle ilgili hiç bir bilgi vermediği yegane film...

gerek oyunculuk, gerek yapım, gerek senaryo olarak türk sinemasının nadide filmlerinden birisi. cem özer ve özcan deniz'in bile oyunculuğa en çok yaklastığı filmdir. fantastik ve gercek bir dünya arasında götürüp getirir izleyiciyi...

esin afşar'ın da rol aldığı ve izlerken yanımdaki uzay fatihi'nin çok şaşırdığı ve ardından esin afşar'ı arayarak tebrik ettiği türk filmi. laf aramızda esin hanım pek beğenmemiş.

müzikleri mükemmel, oyuncuları başarılı, şebnem dönmez ve janset gibi etkileyici unsurlara sahip türk filmi.
yönetmeni için (bkz: ezel akay)

izlemediğim için hata yaptığıma inandığım türk filmi. ilk defa kimse "çok absürd olmuş, böyle bişey yok, bıdı bıdı.." demedi. eğlencelik bir film, bir çerez, bir hayat hikayesi sonuçta, ayrıca herkes gidip görmese de unkapanı'nda neler yaşandığını, yaşanabilecekleri yadırgamayacağı için çok da güzel tepkiler aldı. özcan deniz de unkapanı çocuğu olduğundan filme öyküsü cuk oturmuş. seneler önce yasemin bozkurt, abuk programlar yapmazken, yasemin'in penceresi'nde "işte firuze" demişlerdi, taa ki film bitti, bende jeton düştü. meğer firuze gerçekmiş. film müziklerine "erkekler de yanar" neden konmamış bi onu anlamadım. yoksa ezel akay psikopat görünümünden korksam da iyi iş çıkarmış. kıyafetlerin renkleri bir yerden sonra yadırganmaktan çıkıp göze hoş geliyor. hala izlememişlerin dikkatine derim...

ata demirer'in kırmızı takım elbiseyle banka çıkıp şarkı söylemesi unutulmayacak sahneleri arasında olan film.

müzikleri için (bkz: sunay özgür)