bazı şarkıların ruhu olduğuna inanıyorum. bir şans eseri bulursunuz onları ve dinlemeye başlarsınız. daha doğrusu: onlar sizi bulur ve dinletirler kendilerini.
işte diotima da böyle birşey. lacrimas profundere'nin sizi bulan ve kendini dinlettiren şarkısı.

intosu, melodisi, sözleri ve christpher'ın * mükemmel sesi.. daha ne olsun?


ha bir de unutmadan:
"what are you?.. i m nothing"