küçükken öğrenilmiş hareket.
annemin ilkokul birinci sınıf öğrencilerinden biri yapmış, kokmuş etraf. sınıfa girince annem pencereleri açmış ve çocuklara tuvalette yapmalarını bunun ayıp olduğunu demiş. aralarından biri sessizce bıraksak olmaz mı demiş.
korkmayın, dünya genelinde doğum oranları düşüyor. endüstri 4.0 ile ıvır zıvır meslekler de kaybolacak. intihar etmeseler açlıktan ölürler.
güzel günler göreceğiz yani.
iki dolmuş arası 200 yıl fark edebilen bir şehirdir. mesela seyran dolmuşunda kaptana bir şey sorarsanız boğuk bir sesle "mahanamınıhımınaıı" gibi bir şeyler der, eyvallah der geçersiniz.
sonra inip balgat taurus dolmuşuna ya da odtü'ye falan binince kaptandan "tabi ki efendim, buyrun efendim" gibi cümleler duyarsınız. nerden baksan 150-200 yıl.
nedense genelde erkekler sever bu tür ilişkileri.
testosteron tavan yapınca ara sor,kız derdini çeksin ama neymiş adı konulmamış da bilmem ne.
o zigon sehpa alınacak aslanım,enişteme dövdürtürüm seni.
çok tuhaf bi dengesi var bu evliliğin.
kavga ederken nefret ettiğin adamın gömleğini ütülüyorsun, iletişimi kessen de bir sürü şeyi yapmaya devam ediyorsun aç kalmasın vs vs diye.. oysa kavga ettiğin yakın arkadaşının yüzüne bakmazsın mesela.
evlilik katlanmaktır aslında en çok.. bunun başka açıklaması olamaz.
