karga efendi, şu zıkkımı içeceksen düzgün bi şekilde iste vereyim...




hırsız, suç mahalline geri dönermiş..

bugün eskileri karıştırırken 12 yaşında yazdığım günlüğümü buldum. her sayfasında şunu demişim; "içimde bir sıkıntı var ama nedenini bir türlü çözemedim." yahu insan hep mi aynı olur? aradan yıllar geçti 30 uma girmeme şurada 3-4 ay kalmış. yine içimde bir sıkıntı var ve yine nedenini bir türlü çözemiyorum. çocukluğuma acıdım okurken. yeni ergenliğe girdiğim zamanlar tamam bir ergen serzenişi var ama hep mi mutsuz olur bir insan? okuyamadım hepsini. kaldırdım. i̇nsan biraz değişir ya! kendime çok kızıyorum çok.

suriyelilerden evvel marslılar, onlardan evvel uranüslüler, teee önceleri de aydaki din kardeşlerimiz ayakta tutuyordu.
bilgilenin, bu kıyağımı da unutmayın.

eski türkiye nin günümüze taşıyamadığımız değerleridir.

ben çok üzerinde durulmayan "uzmanlaşma" seviyesini özlüyorum.

avukat, doktor, meslek erbabı, esnaf vs. hepsi konusunda uzmandı. herbolokolog değillerdi ama konularında iyiydiler.

neden? zira üniversiteler iyi eğitim verir sadece gerçekten başarılı öğrenciler eğitim görmeye hak kazanırdı, avukatım doktorum mühendisim demek için gerçekten ömür çürütülürdü.

neden? odalar çok güçlüydü. öyle iki metre dükkan tutup ben kuaförüm bile diyemezdiniz, yıllarınızı verirdiniz, önce ustanız, sonra odanız onaylardı.

bu küçümsenmeyecek bir detaydır zira medeniyet uzmanlaşma ile başlamıştır. uzmanlaşma zayıfladıkça toplum çürür ve geriler.

kurbanın eski yeni şarkısı.