erkeğe fiziksel şiddet uygulamaları. nadir de olsa var böyle durumlar. mesela en son 2 gün önce şahit oldum;

otogarda annemi yolcu ediyorum. o esnada yanımda bir çift duruyor. kavgaya başladılar. kız önce oğlanın eline koluna vurmaya başladı. çok kızmıştır, kendine hakim olamıyordur. bu kadarı idare edilir. sonra işin rengi değişti. kız oğlanın çatır çatır yüzüne vurmaya başladı. yetmedi ayağındaki botun burnuyla çocuğun kaval kemigine tekrar tekrar geçirdi. çocuk sadece duruyor, en ufak tepki yok. sonunda dayanamadı, oradan uzaklaştı. sonra kız otobüse bindi, oğlan onu geçirdi. otobüs gittikten sonra çocuk çöktü kaldı, yüzü elleri arasında. teselli etmemek için zor tuttum kendimi. kadına el kaldırmanın hiç bir haklı sebebi olamaz, ama bunun arkasına sığınarak erkeğe bu muamele de insafsızlıktır.

her şey iyi gidiyor sanmanıza izin vermiş sevgilidir. bunu size hissettirmeyip durduk yere ayrılıyormuş gibi göründüğü için ayrıca iki yüzlüdür.

-spoiler-

canım nazım'ımız gönül kaptırdığı edebiyat öğretmenine kendisinin iyi biri olduğuna ona zarar vermeyeceğine inandırmak için cebinden üzerinde nazım hikmet'in fotoğrafının olduğu defteri çıkarıp gösterir ve;

- cebinde nazım hikmet taşıyan biri kötü olabilir mi hiç? benim adım da nazım. beş kardeşiz biz. hepimizin adı şair yazar ismi. turgut, orhan, sait, aziz. rahmetli babam da edebiyat öğretmeniydi.

der. kadını ikna eder.


deniz hanımın annesi nazım'ın başına silahı dayar ve nazım bu duruma isyan eder;

- tetiği çekin efendim artık çekin yeter artık ben bunaldım.

- ama nazım bey lütfen böyle şeyler söylemeyin.

- ama deniz hanım şu halime bi bakın. gizlice girdiğim evden kafama taş vurulmuş halde tabancayla tehdit ediliyorum. şiire yakışan bi durum mu bu?

- aa neden olmasın. tabanca şiire çok dahil bir şeydir.

- hah, güzel laf. tabanca şiire dahildir haa. çok güzel.

-spoiler-

evet cebinde nazım hikmet taşıyan biri kötü olamaz. evet tabanca şiire dahildir. allam bu nazım'ı alamıyor muyuz biz acaba? çok tatlı değil mi? mütemadiyen bayılıyorum. nadir sarıbacak'a tekrar hayran oluyorum.

yolun başındaydım.
toydum, hiçtim;
aşka düştüm,
aşk içtim,
kök saldım,
filizlendim,
tomurcuk oldum,
çiçek açtım,
meyve verdim,
olgunlaştım.
göğe erdim.
aşk dağlarını aştım,
aşk-ı alaya vardım,
arş-ı alaya ulaştım.

bir akşam tost bir akşam salata şeklinde ilerlediğim yol. çünkü hazırlaması uzun süren yemeklerle uğraşmak tam bir zaman kaybıymış gibi geliyor. yani bi saat hazırlıyorsun, beş dakikada yiyorsun, sonra yarım saat arkasını topluyorsun. beş dakikalık bir yemek için birbuçuk saatin gidiyor. çok saçma.

(bkz: cok socmo folm bo bok onlosolmoyo)

(bkz: gerzeklik)

filme üç defa gittim her defasında büyülendim. çıkmış ergenin biri boktan film falan diyo. zaman mekan birbirine girene kadar dövücen bunları.

"millet -seks objesi- diye bir tamlamayı iyi ki öğrenmiş." dedirten başlık.

bir cinse mensupsanız(kaçınılmaz bir şekilde mensupsunuz), karşı cinsi seks objesi olarak görürsünüz. bunu engellemeye çalışmanın bir anlamı yok çünkü yaradılışınızda böyle birşey var. hani o çok istediğiniz "ulvi, ruhani, derin" aşk var ya, işte o cinslerin birbirlerini seksüel enerjilerini kanalize edecekleri objeler olarak gördüklerinde ortaya çıkıyor.

yani seks objesi illa skilecek kadın demek değil. seks=sex=cinsiyet. 30 yıldır evli olan ve düzenli bir seks hayatı olan evli çift de basbaya birbirlerini seks objesi olarak görüyor. seks aşkın büyük bir parçası...

yani anlatmak istediğimi daha da açayım, seks objesi olarak görmek illa ki "penisimi zorla içeri sokayım" demek değildir. "aman ne kadar güzel kadın, çiçek alayım" de bir seks objesine hitabet şeklidir.

tuba.

dans ederken sormuştu "kaç yaşındasın" diye. 7 yaşında olduğunu bildiğimden 6 yaşındayım demedim. yoksa tuba'm beni hemen bırakabilirdi.

çok tatlıydı tuba. babalarımızın şark görevleri dolayısıyla yollarımız kesişmişti. evcilik oynama bahanesiyle divan altına kıstırıp öpmüştüm tuba'yı.

güzelden anladığım o zamanlardan belliymiş, tuba çok güzel bir kız olmuş. esmer ten, yeşil gözler teheeey.
hayat bizi sadece idare etmiş amına koyim.

son gittiğim konserlerin neredeyse tamamında yanımdaki koltuğun boş olması.

ben kimi zaman fazladan 1 bilet alırım. belki birileriyle birlikte gideriz diye ama o 1 kişilik yeri genelde palto, atkı, ıvır zıvır koymak için kullanıyorum. sonra şöyle bir etrafımı süzüyorum. işte o an aklımda "neden?" sorusu beliriyor...

-neden evli değilsin?
+önceleri evlenmek için çok gençtim sonra da hiç vaktim olmadı.geçen yıl on dakikalik bir fırsat geçti elime onda da saati kurmayı unutmuşum uyuyakalmışım.

-eminim bir gün sen de hayatının kadınına rastlayacaksın evlat...ve ona şöyle diyeceksin: "ben evli bir adamım."

(bkz: iz bırakan kitap cümleleri )