erkeğinin kucağına alıp çatır çatır hoplatamayınca burun kıvırdığı vücut. kedi-ciğer muhabbeti. diğer türlü olsa şiirler şarkılar dökecek tabi pezevenk.

sevindirir.

genelde kavga ediyorlardı. hep bağırış çağırış dinliyordum. insan istiyor ki memleketteki herkes mutlu olsun, sokakta bana da bi güleryüz göstersin. gel gör ki bu ikisi her allah'ın günü didişiyor. çocukları olmasa kesin boşanırlardı, bir kaç ay sürekli böyle gitti.

bir gün tuvalette bunların iniltilerini duydum, yine mi dövüşüyo lan bunlar dedim ama farklıydı bu sefer, oturdum dinledim. lan bana bir sevinme geldi, bir huzur doldu içim aman aman. herifçioğlu kükredikçe kadın harlanıyor. sonunda öyle bir ses geldi ki adamdan, ayların zehrini döktü belli, ben oturduğum yerden rahatladım. "heh şöyle mına koyim ya" deyip sigaramı yaktım.

sevişsinler azizim, dövüşmelerinden, seslerini duyduğunuzu bildikleri için yüzlerindeki o mahçubiyetlerinden iyidir.

yalnız adamın ertesi gün yukarı kattan bi inişi var, sanki liyakat nişanı verdiler ibneye.

artık asla yapmadığım şeydir.
nelerim gitti bir desem burada topa tutarsınız abinizi.
susayım en iyisi.

merak etmek ve vazgeçmek arasındaki garip denge. adına ilişki diyor insanoğlu. merakla başlayıp vazgeçmekle bitiyor her şey.

içinde "canım" geçen her cümle, her hitap... ben sana isminle hitap ediyorum. sen de bana "siz" de...