bazen çok komik duruma düşerler.
şöyle ki;
ortamlarına girersiniz, aklınıza gelebilecek her konuda ahkam keser, binlerce şey söylerler. o arada siz fransız kalırsınız, bir müddet sonra ruh haliniz dayanılmaz bir duruma gelir. rezil olmayı da göze alarak hiç bilmediğiniz bir konuda ve aslında hiç olmayan hayali bir isim veya bir şey kaçırırsınız ağzınızdan. tam "eyvah sıçtım amk, şimdi rezil eder bunlar beni" diyecekken hep bir ağızdan "evet ya o da çok iyi, daha önce de duymuştum, hatta bir iki yerde okumuştum" demezler mi?
şaşırırsınız önce, bir anlam veremezsiniz. sonra jeton düşer, dalgayı çakarsınız. olay şudur, bu arkadaşlar asla bir şey için, "bak ben onu bilmiyordum" demezler. kafanızdan uydurduğunuz o hayali şeyi bile bilirler. çünkü onlar için bilmemek çok ama çok ayıp.

bu konuyla ilgili harika bir hikayem var ama şu anda vaktim yok, çay koyacam. sonra bi ara yazarım.

her lafı duyma diye kulağının ardı var.
her şeyi görme diye gözünün kapağı var.
her lafı söyleme diye dilinin önünde dudağın var.

la edri

gereğinden fazla anlam yüklenen olay. aklına diyecek bir şey gelmemiştir, haksızdır, sıkılmıştır, başka bir şey düşünüyordur, umursamıyordur, konuyu kapatmak istiyordur. bin tane sebebi olabilir. millet niye bu kadar tırsıyor anlamıyorum.

beşiktaş çıkmama kararı alamaz diyorlardı şimdi de korktu diyorlar. yıllardır yeniyoruz yeniliyoruz en fazla yenilgiye bir tik daha atarız amk nedir yani. ama en kötü tepki tepkisiz kalmaktan iyidir.
bir de tribünleri tahrik ettiler demiyorlar mı tam bir mal beyanı. siz tahrik görmek istiyorsanız van persie denilen orospu çocuğunu bir izleyin derim.

açsan ve barınmıyorsan bu ihtiyaçlardan daha önemli ne olabilir? ama bunlar sağlanıyorsa sevgi paradan önemlidir.