ahmet dursun seba gitsin

(bkz: ahmet dursun nouma vursun)

tezahüratın patladığı dönemde ahmet dursun çok formdaydı ve yaratıcı beşiktaş taraftarıböyle bir protesto şeklini seçmişti. buna en çok kahrolanların başında ise ahmet dursun geliyordu. kendi isteği dışında, kendi ismi, saygı duyduğu ve başkanı olan bir insanı protestoya alet olmuştu çünkü.

genelde yaratıcı beşiktaş sloganları çok sevilir. ama şu bir gerçektir ki, bu slogan koca beşiktaş camiası için yapılabilecek en büyük terbiyesizliklerden biridir.

yeter yıldırım demirören tezahüratlarıyla stat inlerken akla gelen tezahürattır. köprünün altından akan sular siyah beyazlı taraftarlar için istedikleri yolu bulmadı.

o gün biri çıkıp da bugünleri öngörebilseydi, vallahi söylenmeyecek olan tezahurattı. hadi diyelim seba'yı gönderdik, bilgili'yi göndermezdik. of amına koyim yaa...

ne ahmet kaldı ne seba. gelen gideni nasıl arattı? noldu lan bize?
(bkz: o değil de amokachi vardı o nerede)

zamanında bunu diyenlerin bugün ne düşündüklerini merak ettiğim slogandır.

(bkz: böle açaydım kollarımı gitme diyeydim)

beşiktaşın ve beşiktaşlıların yüz karası haline gelmiş tezahürattır. yine bir diğeri benzer şekilde, şahsen ben etmemiş olsam da serdar bilgili`ye küfür edilmesi, etmemiz olmuştur.

evet, beşiktaşlıyım.

şimdi timsah gözyaşları döken taraftar sloganı. sadece beşiktaş'ta değil tüm taraftar gruplarında zamanla yaşanmış olaydır. alex'i de yuhalayıp giderken kaptaan! diye çığırtkanlarımız oldu. bu durumda insanımızın anlık duygularla yaşamasının sonucudur. yıllarca bir kuruma hizmet etmiş başarılar getirmiş birinin bir zaman sonra karşılaştığı olumsuzluk karşısında yalnız bırakırız. ölümünde de kahraman ilan edip timsah gözyaşları döker kahraman ilan ederiz. bu durum spordan siyasete bir çok aidiyetlik duygusu yaşanılan sistemlerde yaşanır.