bu yalnızlığa iki kişi sığamadık.
kesin böyle bir şiir vardır.
seni öyle sevdim ki böyle bir sevmek yok anasını
marangoz değilim ama çivi gibi çakarım bilirsin güzel kız
beslenme çantamdaki otlu peynir gibi bozuldum sana seksi sevgilim
kaçarcasına sevdim uçarcasına şiir yazdım sana kalbinden öpmek için
kendini böyle özletmekten idama mahkum edilsen yine seni affederdim oh baby
senden sonra acılarımı komposto yaptım yine de sakinleşemedim ansızın
haşin ve gaddar sevdalardan alışkınım ben sevgilim kalbimin orta yerinde hidrojen bombası patlatsan bile sigaramdan bir nefes çeker gözlerimi kısar ve giderim kendime çok sövdürmeden