anaokulu

ilkokul öncesinde okula hazırlık olarak gidilen kreş olarak da adlandırılan eğitim, eğlence ve işkence kurumu. çocuklara okuma, yazma, sayılar, renkler (şimdi bir de yeni nesile ingilizce) öğretilen, toplu halde bahçede oyunlar oynatılan, yağmurlu havalarda içeride oyun hamuru ile oynanan ve tüm çocukların uykuları olsun olmasın belirli bir saatte uyumaya zorlanıldığı mekan. bunun yanı sıra küçücük çocukların ilk aşklarını yaşadıkları yer olabilir çoğu zaman. karne stresi de yoktur bu şirin okulların.

küçükken süt döktüğüm için kovulduğum, hala içimde kalan ilk öğretim öncesi eğitimden çok oyun okuludur.

sinir krizi ile birlikte gülme krizi de yaşatabilir girilen diyaloglar:
öğretmen:eren, sabahtan beri senden şikayet alıyorum ne oluyor?
araya giren bir başka çocuk:öğretmenim, eren pipi dedi
öğretmen:eren,pipi ne demek?
eren:bilmem ki
öğretmen:çocuğum bilmediğin şeyi niye söylüyorsun o zaman
eren:herkes söylüyor
öğretmen:bak çocuğum sen herkes değilsin herkes yapıyor diye sen de yapmak zorunda değilsin bir şeyi.pipi sizin vücudunuzda bulunan bir organdır tıpkı kafanız gözünüz gibi.biz hiç birbirimize kafagöz ya da kafaburun diyor muyuz?
eren:demiyorsunuz.
öğretmen:eee,o zaman:?
(diyaloğun devamı hakkında bilgim yok, gülersem ayıp olur düşüncesiyle kendimi dışarı attım)

okul öncesi yaş dönemine 5-6 yşı kapsayan çocukların eğitim aldıkları kurumdur.kreş,gündüz bakım evi daha küçük yaş gruplarını kapsar.genelde ilköğretim bünyesinde açılabildikleri gibi,özel olarak da açılabilmektedirler.dış özellikleri çekici ve özendiricidir.

2 hafta sonunda bezdiğim gitmek istemediğim yer..
deliler gibi bağarınan tipler...heryerde ıvır zıvır balonlar..
top havuzu(o güzeldi bak)
öğlen uykusu....işte asıl sebep öğlen de uyku mu olur hacı madem uyuycaz niye geliyoruz ki herkes evinde uyusun..üstelik benim bir masaya kafamı koymak suretiyle uyuyabileceğime gerçekten inanıyo musunuz..
sonrasında anneannemle uzunca bi süre ikna olmak için ziyarete devam etmiştim ama olmadı...bana göre değildi...
üstün zekalı falan değilim ya da çok olgun bi çocuk da değildim..ama hep şunu söyledim içimden..
'biraz büyüyün dostlarım, ooouuwkeeeay!!'

yakın zamanda başlamayı düşündüğüm okuldur. ben gitmedim abi anaokuluna bi o eksik kaldı üniversite de bitti askere gitmemek için en kısa zamanda kaydımı yaptırmaya çalışacağım. yeni sınıf arakadaşlarımı şimdiden çok merak ediyorum.çok heyecanlıyım dostlar.

bütün minik insanların aynı anda ''günayddddıııığeeeen'' dediği yer.

uzmanlar çocuğun gelişimine falan çok faydalı oluyor diye iddia edebilirler ama çoğu çocuk için hapishane gibi yerdir. öğlenleyin hiçbir zaman uyumadım, oyunlar da kardeşimle oynadıklarımdan çok daha kötüydü ve zevksizdi. sürekli firar ettim. sonunda bizimkiler ya kıyamadı ya da dayanamadı ondan sonraki sene bir daha anaokuluna vermediler. bence işin özü ebeveynler işteyken veledin postalanacağı, süpervizyon altındaki bir yer.

kişinin asosyal olduğunu ilk kez keşfettiği mekandır.

pipime söz geçiremediğim yıllarda gittiğim okul. tuvalete yetişemeyip bi güzel ee yapmıştım.örtmenin suçu valla.

'çicek olun' dendiğinde arı mayanın bal yapmak için polenini sömürceği çicek halini alma çabalarımın yasandığım nedense çok sayılabilecek anıya sahip olduğum ilkokul öncesi eğitim kurumu

artık bu eğitim ve öğretim döneminden mezun olan çocuklar bile cüppe ve kep giyip mezuniyet yaparsa şaşırmam.malum sadece üniversite ve yüksek lisans mezunlarına özgü olan cüppeli ve kepli mezuniyet balosu liseye hatta orta okula dahi düşmüştür.oldu olacak anaokulu mezunları da yapsın tam olsun.

edit:zaten yapıyorlarmış.ne diyim bu iş de çoluk çocuk işi oldu.

gereksiz bir müessesedir.
en güzel anaokulu sokaktır sokak. çocuk sokaktaysa, döver, dövülür, kaçar, kovalar,düşer, kalkar, hayatı orada öğrenir.
içi tıka basa oyuncakla, boyalarla dolu pembe duvarlı odalarda öğrenemez çocuk hayatı.
top olur, topitop olur mazallah.

gittiğim anaokullarının birindeki sınıf arkadaşlarımdan biri ağzındaki çürük dişi eliyle söküp yere fırlatırken bir diğeri de sümüklerini parmaklayıp ağzına sokuyordu. böyle anaokulu olmaz olsun neydi lan o öyle? korkudan masaya kusmuştum ben de gerçi. ne trajik mekanlar, olaylar yaşandı aah ah.

bugün bir tanesinde elli tanesi ve yaklaşık on öğretmenle kaldım.
kafam balon gibi oldu.
yeğen sayesinde daha çekilecek çilemiz varmış gibi duruyor.
top havuzundaki yaşça büyük kızı biraz tehdit etmeseydim iyiydi.
gene de anaokulu öğretmenliği çok zor bir iş bence düşünsene evde birine bakamazken beş- on çocuğa bakıyorsun, böğğğ.