öfkelenmiyorsun ağzının tadıyla, üzülünce üzülmüyor, sevinince sevinmiyorsun. sadece devam etmene yardımcı oluyor bu ecza, durmayı, sormayı, yeniden başlamayı, isyan etmeyi erteletiyor sana. yalnız değilsin, neredeyse bütün türkiye bu halde. anti-depresan almayanlar henüz anti-depresanları bilmeyenler sadece. çünkü herkes, istemediği bir hayatı sürdürüyor bu memlekette.
bu hayat kimin gerçekten? sanki bu hayatı, bütün bu işleri bir "bitirsen" rahat edip dinlenecekmiş gibi yaşamıyor musun sen de? patlayana kadar tıkıştırıyorsun hayatı ağzına. sonra bünye kusmaya başlayınca...
ece temelkuran