aman şöyle iyi, böyle aydınlık diye anlatılsa da durum her zaman öyle olmamış. şöyle ki: apollon bir gün ormanda gezerken çok güzel
daphne (defne) adında bir kız görür ve görür görmez aşık olur. daphne ölene kadar evlenmemeye yemin etmiş bir kızdır; apollon'nun bütün ısrarlarına rağmen onu reddeder. bir gün apollon ormanda daphne'nin peşine düşer. daphne takati tükenene kadar kaçar apollon'dan. gücünün tükenip apollon'nun kendisini yakaladığı sırada zeus'a dua etmeye başlar "lütfen bana sahip olmasına izin verme" diye; zeus da onu bir ağaca dönüştürür, defne ağacına. apollon kahrolur o günden sonra defne ağacı apollon'nun simgelerinden biri olur; başına defne yapraklarından taç takar falan filan. kız ağaç olmuş gitmiş, adam taç takıyor. hayır, nedir bu kızların tanrılardan çektiği acaba? tamam hadi ares kötü; kız kaçırıyor, yer altında yaşamaya zorluyor bilmem ne de sana noluyor apollon, iyi adam değil miydin sen; ne bu ahlaksızlık. zeus konusuna hiç girmiyorum bile olum tanrıların tanırısısın, adam ol iki dakka. neyse bu hikayenin apollon defneyle konuşmak için kovalıyomuş da defne dinlemek istememiş, kaçmış diye anlatanılanı da var; hadi ordan be diyorum.
ayrıca mitolojiyi çok mu ciddiye almışım lan diye düşünmeden edemedim şimdi.
uyarı üzerine gelen edit: aslında apollon'dan kaçarken zeus'a değil, babası olan ırmak tanrısı peneus'a yalvarmış "eğer sen bir tanrıysan ve de tanrısal gücün varsa gel benim yardımıma babacığım! değiştir benim biçimimi bana acı veren bu güzelliğimi alarak benden" diye. ( uyaran: yaz yaz nereye kadar)
yine edit: bir diğer anlatılışı da toprak ana'ya yalvardığı şeklindedir. her mitolojik hikaye gibi mualllaktır bu da yani.
