yorumlara baktım. güçlü bir tokat demiş bazıları film için. kimisi yumruk yemiş gibi olmuş. kiminin kafasına kocaman bir balyoz gibi inmiş. ben ne oldum bilmiyorum. sadece biraz sustum. başımı kaldıramadım sadece, ağladım biraz. başım ağrıdı. konuşmak istedim ama konuşamadım sadece.
--- filmle ilgili ayrıntılar içerir ---
bu konuyla alakalı bir film izlememiştim ben hiç. insan bazen ne diyeceğini bilemiyor ya hani. bu filmden çıktığımda aynen öyleydim. o an bir şey söylemenin faydası olmayacaktı. ya da belki olacaktı, hafifleyecektim ama sadece konuşamadım. yanımdaki arkadaşım çok sustuğumu görünce "küfretmek ister misin?" diye sordu. başımı salladım, devam ettim susmaya. tek bir soru vardı aklımda; "insan böyle bir şeyi nasıl atlatır?" insanın her şeyi yapabileceğini biliyoruz artık, bir adamın kızına, oğluna bunu nasıl yapabileceğinden çok buna maruz kalanın nasıl atlatabileceğini merak ettim ben. arkadaşım türkiye'de kadınların yüzde 75'inin tacize uğradığını söyledi. ensestin, pedofilinin ne boyutta olduğunu bilmiyorum ama gizli saklı olduğu için oldukça yüksek bir oran olduğunu tahmin edebiliyorum. kimbilir kaç sevgi, kaç edip paramparçaydı, kaç sevil tükenmişti. o değil de, nasıl atlatmışlardı? bu ağırlığı nasıl kaldırmışlardı?
arkadaşıma sordum. "bir insan bunu nasıl atlatır?" dedim. "atlatamaz" dedi, "sadece onunla yaşamaya alışır."
--- filmle ilgili ayrıntılar içerir ---
pek bahsedilmemiş ama filmin müziklerini de
ahmet kenan bilgiç yapmış. pek de güzel yapmış.