attila ilhan

türkiye'nin yaşayan en aydın insanlarından biri.

söylediklerinde ve eserlerinde kendimi bulduğum ve düşüncelerine yüzde doksan dokuz inandığın idolüm olan zat.

hergün sabah 10 civarı maçka kampüsü önünden geçen şair.

(bkz: ayrılık da sevdaya dahil)

ayrıca çok da önemli bir romancıdır. aynanın içindekiler serisini yazmıştır.
zenciler birbirine benzemez, dersaadette sabah ezanları, bıçağın ucu, o karanlıkta biz, sokaktaki adam, allahın süngüleri, fena halde leman, haco hanım vay gibi önemli romanlara imza atmıştır.
romanlarında inanilmaz bir sinema tekniği kullanır.okumuyor da izliyorsunuzdur sanki.

sisler bulvarındaki "başka yerde olmak" şiiriyle vakti zamanında beni yerden yere vurmuş hatta hayatımda ilk defa garip bi şekilde hedef belirlememe sebep olmuş şair

üçüncü şahsın şiirini yazan aynı zamanda çolpan ilhan'ın ağabeyi olan şairimiz

avrupanın ülkemize bakışını en iyi yorumlayan aydınımız

(bkz: yasak sevişmek)

türk insanının hala anlayamadığı ve düşünürün söylediklerini düşünmekten bile uzak kaldığı, belkide 1 veya 2 nesil daha anlamakta zorlanacağı(/anlayamayacağı/anladığında çok geç olacağı-) değerli türk düşünürü, aydını ve şairi.

erol manisalı ile birlikte son dönemlerin en mantıklı, doğruları net gören düşünürü."ceviz kabuğu" programında kalitesini bir kez daha kanıtlamıştır."hangi atatürk" adlı kitabı "nutuk" ile paralel okunması türk gençliği için tavsiye edilen düşünür, yazar.kendisi izmirlidir.

ne kadınlar sevdim zaten yoktular...
(bkz: böyle bir sevmek)

izmir menemen doğumlu entellektüel şair, yazar.divan harbiye otelinin cafesinde her daim ona rezervli bir masa bulunmaktadır...hergün evinden harbiyeye yürür ve masasında gazetesini okur...

genç yaşında nazım hikmet'in bir şiirini sevgilisine yazdığı için hapse girmiş fakat yine de nazım'a ve onun görüşlerine bağlı kalmış hatta nazım'ı kurtarma kampanyasına katılıp okulunu yarım bırakmış türk aydını.
engin görüşleri sebebiyle zaman zaman ajanlıkla sıçlanmıştır.
hayatının bir kısmı paris'de geçmiştir.

aynı zamanda çolpan ilhanın abisi, kerem alışık'ın dayısıdır.

konuşmalarının, yazılarının sonunu ya atatürk'e * ya da sultan galiyef'e bağlayan adam. türk tiyatrosunu pek sevmez. * şairden çok halk adamı olarak karşımıza çıkmayı tercih eder.