baba kokusu

hani böyle bir baba prototipi vardır ya..hani göbekli..hani kel..hani bıyıklı..hani yatıverirsin göbeciğine..hani sarılıverir sana..okşayıverir saçlarını..bir ömür o kucakta kalabilirmişsin,hatta zaten başka bi yerde de olmak istemezmişsin gibi gelir sana..canın sıkıldığında hani anlayıverir ya gözlerinden "kimler üzdü benim güzel kızımı?döverim ben onları!!" deyiverir ya..hani gözünden iki damla yaş süzülüverir ya o anda,üzüntüden değil ama içini kaplayan sıcaklıktan..atlayıverirsin ya babacığının boynuna,öpersin ya hani gıdığından ve kocamaaaaan bi nefes çekersin ya içine..işte o nefesle burnuna dolan,yüreğini yumuşatıp,bünyeni sevgiyle dolduran kokudur baba kokusu..küçük bir şişeye doldurulup,boynuna asıp,her özlediğinde açıp açıp koklayılasıdır!bi tanedir..eşi yoktur..hasretini her daim burnunun ucunda hissettiğindir..

alkolik ve sigara içiyorsa nikotin,anason ve ter karışımı bir kokudur..bütün korkularınızın,düş kırıklıklarının,kafanızdaki ideal baba figürünüzün üzerine çöker ve babanız sağlığını ve otoritesini kaybedinceye kadar da kalkmaz.

daha ziyade baharatlı notaları olan, güç ve olgunluk çağrışımı yapan, ileri yaştaki erkeklerin tercih ettiği parfümler. armani klasik, roma gibi...

siz uzak diyarlardayken yoğun bakımda yattığını öğrendiğinizde en çok duymak istediğiniz koku..

(bkz: electra sendromu)

huzur verir...

hasret kaldığınız,sırf bu yüzden de yadigar elbiselerinin hiçbir zaman yıkanmayacak olduğu, o basit eşya parçalarına bile anlamlar yüklemekte beis görmediğiniz,özellikle bayram günleri burnunuza dayanan o kesif ve efsunlu hüzün veren , acıtan bir koku.acısını bi daha duyamayacak olduğunuzdan alan ,yoksunluğunuzun parfümü,bir damla kokudan sayfalar dolusu tasvir ve imge çıkarabileceğiniz bir duyum,his, heyecan...

anne de baba da aynı kişiyse cennettir göğsüne yattığında burnuna gelen koku.

görmek istediğinizde, bayram ziyaretlerinde toprağı dışında göremeyeceğiniz; duymak istediğinizde, eski video kayıtları dışında duyamayacağınız; konuşmak istediğinizde, ne zaman geleceği belli olmayan rüyalar dışında konuşamayacağınız, hafızadan çıkarılıp atılmak istenen o lanet andan itibaren hiç bir zaman arkanızda desteğini ve güvenini hissedemeyecek olduğunuz, şu an burada bu satırları yazmamı, hayatta varolup, hayatın asıl şimdi başladığını anlamamı sağlayan kişinin hiçbir zaman koklayamayacak olduğunuz teninin bize hissettirdikleridir.

sadece bir defa o kokuyu duymak için can verilir...eski anılar vardır onun içinde sevgi vardır belki korku vardır.vardır da vardır

11 yıldır benden başka açıp koklayanı olmayan, yarım şişe kalmış rebel after shave'in kokusudur.

" ..
ve beslenme çantamda, otlu peynir kokusuydu babam.."

y.erdoğan

(bkz: baba korkusu)

zamanında ne kadar koklanırsa koklansın doyulamayan,kaybettikten sonra burnunu bır avuc topraga dayayıp yerin bır bucuk metre altından duyulmaya calisilan en kutsal koku...

bazen; teninin kendine has bebek kokusu olur.
bazen; terinin kokusu,
bazen; parfümünün kokusu olur..
bazen; akşam ekmek poşetiyle eve geldiğinde üstündeki fırın kokusu,

sonra gün gelir toprak kokusu olur baba kokusu.