babam ve oğlum

çağan ırmakın çekimlerine başlanan son filmi. konusunu okuyunca insanın aklında birden çok başarılı film/dizi beliriyor. tıpkı piano piano bacaksızda olduğu gibi hikaye küçük bir çocuğun gözlerinden anlatılıyor. ve çemberimde gül oya gibi bir dönem filmi.

filmin ana kahramanı yedi yaşında deniz adında bir çocuk. 1980lerde egede yaşayan deniz, ailesinin üç kuşağının iç içe geçmiş hikayesini bizimle paylaşacakmış.

filmin kadrosuna bakıldığında da çağan ırmak bugüne kadarki tüm yapımlarında yer alan şeref sezeri görmek insanı pek şaşırtmıyor. bir diğer favori oyuncusu fikret kuşkan da unutulmamış. bu kadroya çemberimde gül oyanın başrol oyuncusu özge özberk, çetin tekindor ve hümeyranın da eklenindiğini görünce, çağan ırmakın gene kadro işini şansa bırakmadığı görülüyor.

bana peşin peşin mustafa hakkında her şey tarzını hatırlatıyor.sanırım hayal kırıklığı olacaktır.evet önyargı.ama çağan ırmak dh lawrence ın ünlü sons and lovers romanına göz kırpan afilli bir isim bulmuş.aynı zamanda lee giyer.onu da sevmem.

izleyen bütün sinema eleştirmenlerinden tam not almış, bundan dolayı çağan ırmak'ın yüzünü güldürmüş, merak edilen türk filmi
(bkz: gece gündüz)

"çağan ırmağın bir filmi" ama ne film. türk sinemasının son döneminde çekilen en iyi film olsa gerek. oyunculuğunu genelde çok ağdalı bulduğum çetin tekindor bu filmde muhteşemdi. fikret kuşkan her zamanki gibi iyi, küçük kahramanımız ise çok doğaldı.
film, o dönemi anlatmaktan çok baba-oğul ilişkisini ön planda tutmuş ve iyi de olmuş.

---spoiler---
babanın kollarını açtığı sahne en az doğum sahnesi kadar, baba ile oğul arasındaki gerilimin tırmandığı anlar ise en az işkence saneleri kadar etkileyiciydi...
---spoiler---

etkileyici bir film. ağladım tabi, ağlar insan...

herkesin kıpkırmızı gözler ve elinde birikmiş mendillerle!çıktığı muhteşem bir çağan ırmak filmi.mutlaka ama mutlaka izlenmeli.

ah ah ne filmdi halen etkisinden kurtulamadım, son zamanlarda yapılmış en kaliteli yapım. ağlamamak için ben kendimi zor tuttum ama ışıklar yandığında çevremdeki herkes ağlıyordu. çok başarılı bir film emeği geçen herkesin ellerine sağlık, herkes gidip bu filmi görmeli.

gözünüzden yaşlar boşalırken birden kahkahalar atmanıza sebep olan, utana sıkıla tamam artık filmin sonu geliyo başka ağlamak yok dediğinizde küçük denizin ta içerlerde bi yeri acıtmasıyla tekrar ağlamaya başlatan hayat gibi dalgalı film. oyuncular, işleniş, senaryo, yönetmen hepsi hepsi takdire şayan

gün boyunca göğsümde 20 kiloluk bir ağırlık varmış gibi hissetmeme neden olan film. ağlamamak için kasınca oldu büyük ihtimal. başka bi arkadaşım da kasmış ağlamamaya, o da boğazında hissetmiş benzer gramajdaki ağırlığı. gidecek olanlara tavsiyem, kasmayın ağlayın.

filme gelecek olursak, çağan ırmak bu filmde babasının hikayesini yazmış derler. bir de çağan ırmak bu filmin taslağını üniversite yıllarında kafasında oluşturmuş derler. yani senaryosuyla, yönetmenliğiyle tamamen bir çağan abi filmi.
ama filmi film yapan tabi ki de oyuncular. bilhassa çetin tekindor hüseyin efendi rolüyle gönülleri fethetmiştir. keza hümeyra, fikret kuşkan, yetkin dikiciler de öyle. hepsinin tek tek ellerinden sıkmak isterim.

son olarak, yabancı damatı izleme nedenlerimden biri olan binnur kaya (bir diğeri `sumru yavrucuk) bu filmde beni kendisine hayran bıraktı. olduğu sahnelerde filmi bırakıp bu kadını izledim. rolüne kendisini böyle kaptıran var mıdır acaba diye düşünmeden edemedim. bir de heralde herkes filmdeki deniz gibi bir çocuğu olsun ister, zira ben istiyorum.

mutlaka izlenmesi gereken bir film. ağlatıyor gerçekten. hem de öyle göz dolması falan değil hüngür hüngür ağlatıyor.en başta bir filmden çok gerçek olduğunu bildiği için ağlıyor insan.bu acıyı yaşayan bir sürü insan oldu ve oluyor da. babanın "suç benim" diye ağladığı bir sahne var,insanın suç senin değil diye haykırası geliyor o anda filmde olduğunu unutup. ama ilerleyen sahnede ve filmin bir çok yerinde suçun kimde olduğunu, insanların gözüne "işte bunlarda" diye sokmadan, çok güzel anlatmış çağan ırmak

kaliteli oyunculuklar ve dramatik hikayesi ile son dönem türk sinemasının kaliteli filmlerinden.şahsen ağlamasamda pek çok kişiyi ağlatan film türk sinemasının hababam sınıfı vb. gubidik filmlere mahkum olmadığını gösterdi.çetin tekindor ve fikret kuşkan ayrıca mükemmel.

izlenmesi,izlettirilmesi gereken bir film.her seyi güzel.son dönemde izlediğim en iyi yapımlardan birisi.kendinizden aradığınız her şey bu filmde kesinlikle mevcut.çıktığınızda babanızı arayasınız geliyor en azından benim geldi.

babam ve oğlum.hmmm.ismi yetiyor dikkatimi çekmeye ve onu izlemem için yeterli bir sebep veriyor.sonra afişi görüyorum.fikret kuşkan,çetin tekindor,hümeyra.bu sefer en yakın zamanı kolluyorum sinema salonunda bir koltuğa kıvrılıp o keyfi tatmak için.tüm oyuncular bekleneni veriyor.oldukça doğal ve yaşamın içinden diyaloglarla örülmüş film başlar başlamaz beni kendi atmosferine katıyor.baba oğul arasındaki samimi bir o kadar sevimli diyaloglar,inatçı dedenin torununun karşısında ipleri salması,çatlak babaanne ve gelini,asil büyükteyze..ailenin tüm fertleri sıcaklıklarıyla,içtenlikleriyle tarifi zor bir keyif katıyorlar içime.ancak film ilerledikçe bir yumruk oturuyor boğazıma,ve ardı ardına tokat gibi çarpıyor sahneler;dedenin oğlunun hastalığını anlatışı,ölümden sonra yolun ortasında kollarını açışı,babasının ölümünden sonra hiç konuşmayan çocuğun okul günü patlayıp babasının özlemini haykırışı,eski bir kasetten babaannenin deyişiyle o an gökyüzünde olan babanın çocukluk görüntüleri..yumruk git gide büyüyor ve nem hiç eksik olmuyor gözlerimden.aniden film biter de ışıklar açılır düşüncesi gözyaşlarımın serbest kalmasını engelliyor ve ben tüm bir gün boğazımda o yumrukla geziyorum.işte böylesine etkiliyor babam ve oğlum beni,bana da çağan ırmak a ve tüm oyunculara tebrikler demek kalıyor.

verdiğim parayı ilk defa bu kadar helal ediyorum, karizmayı bozmamak için (nedense o da) ağlamamaya uğraştım, çok direkten döndüm ama başardım. şimdi neden ağlamadım diyorum, daha fazla çıkarabilirdim tadını. nasıl başladı nasıl bitti anlamadım. ege ağzı yapmak aslında o kadar da kolay değil, çok kolay iğreti olabilirsiniz, ama filmde oyunculuk taşıyodu be kardeşim. bi at kötü oynuyodu o kadar. çetin tekindor gözümde büyüdü, büyüdü, mükemmel bir oyuncu olduğunu hatırlattı hepimize. hümeyra o kadar doğal ağlıyodu ki yemin ediyorum göz yaşlarımı tutarken bu kadar zorlanmadım. çok başarılı bir film, umarım 2 haftada vizyondan kalkıp digitürk'e düşen türk filmlerinden olmaz, çağan ırmak'a teşekkürler. son olarak;

"ona bi oda ver baba, gidecek hiçbir yeri yok..."

çağan ırmak imzası taşıyan bir film.hem ağlatan fakat arkasından hemen güldürebilen bir film hiç izlememiştim.filmden mutlu ayrılacağınız kesin.

''onun hayatinda yutkunamayacagi bir dugum olacagim icin kendimden nefret ediyorum..'' der 'sadık' bitirir bizleri...