ben ölmeden önce etrafımda kimse yoktu
herkes bir yalanın içinde nefes alıyordu
ben haykırdıkca yalnızım diye
sessim sadece içime kaçıyordu
ben ölmeden önce etrafımda kimse yoktu
herkes kendi hayatını yaşıyordu
ben ölüme yakınım dedikçe
sadece azrailin nefesini duyuyordum
ben ölmeden önce etrafımda kimse yoktu
herkes tek kendini biliyordu
ben gittikçe ardımdan su dökenim yoktu
kuraklığın olduğu yolda yürüyordum
ben ölmeden önce etrafımda kimse yoktu
peki şimdi bu hakkını helal ediyorum diye bağıranlar kim
bu ardımda ağlayanlar
ben ölmeden önce ne eksikti ki ben öldüm