ben orhan veli

bir orhan veli şiiri. şöyledir;

ben orhan veli

ben orhan veli,
«yazık oldu süleyman efendiye»
mısra-ı meşhurunun mübdii..
duydum ki merak ediyormuşsunuz,
hususi hayatımı,
anlatayım:
evvelâ adamım, yani
sirk hayvanı filân değilim.
burnum var, kulağım var,
pek biçimli olmamakla beraber.
bir evde otururum,
bir işte çalışırım.
ne başımda bulut gezdiririm,
ne sırtımda mühr-ü nübüvvet.
ne ingiliz kıralı kadar
mütevazıyım,
ne de celâl bayar'ın
sabık ahır uşağı gibi aristokrat.
ıspanağı çok severim.
puf böreğine hele
biterim.
malda mülkte gözüm yoktur.
vallahi yoktur.
oktay rıfat'la melih cevdet'tir
en yakın arkadaşlarım.
bir de sevgilim vardır pek muteber;
ismini söyleyemem,
edebiyat tarihçisi bulsun.
ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım,
meşgul olmadığım ehemmiyetsiz
sadece üdeba arasındadır.
ne bileyim,
belki daha bin bir huyum vardır.
amma ne lüzum var hepsini sıralamaya?
onlar da bunlara benzer.

(nisan 1940/inkılapçı gençlik, 15.8.1942)

"bize biraz kendinden bahseder misin?" sorularına karşı kendiminkini yazmış olmayı dilediğim orhan veli şiiri. bugün bu haldeysem hepsi şöyle bir şiir yazamamış olmamdan kaynaklanır.

ayrıca gözümde birinci yeni'nin albüm kapağıdır bu şiir; önde orhan veli, arkada melih cevdet ve oktay rifat.