benim de söyleyeceklerim var

umut sarıkaya 'nın penguende hayat tecrübelerini bizimle paylaştığı takdir edilesi yaran köşe.hiç ses etmeden bindikleri damperde bekleşen çizerlere tiyatro sizin neyinize siz olmuşsunuz tiyatro diyerek beni koparmıştır.
x sizin neyinize siz olmuşsunuz x

penguen alma nedenim umut sarıkaya'nın tüyap kitap fuarına gidiş nedenime dönüşmesni sağlayan kitabının ismi. penguen'deki köşesinde aynı başlıkla yazdığı yazıları derlediği kitabı ilk sayfası imzalı ve defalarca okunmuş olarak odada sürekli görebileceğim bir köşede durarak günün muhtelif saatlerinde yersiz yersiz sırıtma sebebim olmakta.

(bkz: işimdeyim gücümdeyim)

günlük hayatta kullanılabilecek en ezik cümlelerden.
yani ismi bile eziktir köşenin.
sonuçta orada anlatılan ve bizleri yarıp geçen hikayelerin tamamında eziklik başroldedir.

umut sarıkaya'nın, penguen'de aynı isimli köşesinden derlediği metinlerle, doğan kitap'tan, ekim 2005'te çıkan, 9789752933880 isbn numaralı kitabı.

(bkz:http://tr.librarything.com/work-info.php?book=20501775

"..hani çocuklara özgü meraklı bakışları bilirsiniz ya; onların zerresi bulunmayan embesil yaratılışlı bi çocuktu..."
"..kedi elimi tırmalayınca ben de içgüdüsel olarak anasına küfrettim..ortam biraz gerildi.."
"..bin yılın dayağını yememek için konuyu değiştirdim.."
"..yalçın kayalıklar gibi sert, kendinden emin yumruklarla dayağım şölene dönmüştü.."

gibi cümlelerin yer aldığı yazılar bütünü..

kamer genç'in meclis başkanlık divanından aynen sarfettiği cümle.

olay şöyle gelişir: bir milletvekili günden dışı söz almış, yöresinin sorunlarını dile getirmekte. bir müddet sonra meclis başkanvekili sıfatıyla yukarda oturmakta olan kamer genç milletvekilinin mikrofonunu kısar ve lafa karışır. tuncelinin sorunlarını sıralamaya başlayınca konuşma kürsüsünde bulunan milletvekili: "sayın başkan, lütfen müdahale etmeyin" kabilinden itirazda bulununca, "ben de milletvekiliyim. benim de söyleyeceklerim var" diye kendini savunur hazret.

her cümlesiyle, her paragrafıyla her türlü yaran olağan üstü umut sarıkaya köşesi.. üstat edebiyat alanında döktürür bu köşede. herkes okumalı.. üşenmemeli.. illa resim mi olcak yani.. yazılar ufak diye, yazı uzun diye es geçmece yapmamak lazım, okumak lazım, kopmak lazım...

uykusuz'da bu hafta vasili - fedor mektuplaşmaları ile yarmış bölüm. mektuplaşma diyince insanın aklına aziz nesin'in şimdiki çocuklar harika geliyor; fakat aziz nesin üstadı aratmıyor umut sarıkaya.

her hafta çarşambayı hasretle beklediğim, okurken kendimden de birşeyler bulduğumda 'ulan yalnız değilmişim benim gibi hissedenler varmış' dediğim umut sarıkaya köşesi. bu hayatta 'çubuk kraker ağzıma enlemesine girer mi' deneyini yapan sadece ben değilmişim.

umut sarıkaya'nın yazılarını derlediği kitaptır.

çok uzun uğraşlar verip de bulamamıştım, bütün kitap evlerinin, internet aleminin altına üstüne getirmiştim ama yoktu. daha sonra bi yerlerden üçüncü baskısının megavizyon'da hala kaldığını öğrenir öğrenmez aldım. hala almak isteyenler acele etsinler, bitince yenisini bulmak çok çok zor.

umut sarikaya'nın uykusuz'da ki bir köşesi bazen hüzünlendirir. tıpkı son sayıda olduğu gibi.

(bkz: ıslanmıştım ve ağlıyordum)

haketmediği halde hakkında söylenen kötü sözlere ve atılan iftiralara rağmen söylenemeyen cümle

muhteşem kalıplarla kurulan,o süslü sanatsal tasvirlerin sonunda insanın kafasında "acaba neyi bu kadar özenle tasvir etmiş" düşüncesi geçiyor.tam bunu derken çıkıveren ve yaran,kırıp geçiren saçma sapan örnekler ise kitaba aşkımı arttırmakla kalmıyor 4.defa okumama neden oluyor...