bu su hiç durmaz

leman sam da bu şarkıyı yorumlamıştır "bülent ortaçgil için söylenmiş bülent ortaçgil şarkıları" adlı albümde..

anlatılamayacak güzellikte bir ortaçgil şarkısı.(bkz: pencere önü çiçeği)

leman sam'nı yorumu ortaçgil'in slow yorumu aksine biraz ritm katılmış bir haldedir. açıkçası beğenip beğenmemek arasında kaldım zira bu şarkının ruhunda biraz daha ağır ritmler yatıyor, bir de "bu su hiç durmaz" derken leman sam çok garip ses tonları çıkarıyor. dinleyin yine de. güzel.

ilk olarak oyuna devam albümünde yayınlanmış bu eserin sözleri şöyleymiş:

kar gibi örttün üstünü, içinde tüm çiçekler
birer birer titrediler
uykusuzlugundan belli, kafanda birikintiler
teker teker döküldüler

sen hep kendine önlemler aldın
ben kendime yasaklar koydum
önümüzde barajlar var
bu su hiç durmaz..

yaşamak dopdoluydu akan pınarlar gibi
inanmayanlar beklediler
umutlarını borç verdin, cebinde hiç kalmadı
dostların anlamadılar

sen hep kendine önlemler aldın
ben kendime yasaklar koydum
önümüzde barajlar var
bu su hiç durmaz..

nar gibi güzelliğin gizliydi vereceklerin fazlaydı
insanlar inanmadılar
sustun sustun konuşmadın, sonra kaçtın arkana bakmadan
insanlar şaşırdılar

sen hep kendine önlemler aldın
ben kendime yasaklar koydum
önümüzde barajlar var
bu su hiç durmaz..

leman sam'ın yorumunun pekte güzel olmadığı,mutlaka bülent ortaçgil den dinlenilmesi gereken şarkı

leman sam yorumundaki nakarat kısmındaki bass partisyonuna bittiğim şarkıdır, hani şarkıya ayrı bitiyoruz.
(bkz: bir içim su)

sevgili bülent ortaçgil'in benimle oynar mısın? şarkısından sonra tavan yağtığı yegane eserdir.

sen hep kendine önlemler aldın
ben kendime yasaklar koydum
önümüzde barajlar var
bu su hiç durmaz..

insan ilişkileri boyutunda bakıldığıda sen önlemle alıyordun kendini benden saklamak için , ben sana ulaşmayayım diye yasaklar koyuyordum zaten önümüzde sosyal çatışmalar,yaş farkları,mahalle baskıları,dini engeller... vb barajlar vardı.ama bu su hiç durmaz! diyerek sevgiliye yapılan çağrı,bildiri ya da duyurumdur.

bir bülent ortaçgil klasiği.diğeri için;

(bkz: olmalı mı olmamalı mı)

bülent ortaçgil'den dinleyince dinginlik veren şarkı, leman sam'dan dinleyince bi yere yetişiyormuşuz hissini uyandırıyor. böyle bi şarkıda göze gelen siyah beyaz görüntülerin ardına leman sam'ın yorumu hiç yakışmıyor. belki ilk olarak bülent ortaçgil'den dinlememiş olmasaydık bunu da beğenecektik ama bülent ortaçgil zaten bu şarkıyı doruk noktasına çıkarmış. "bu yorum da güzel olmuş" deme şansını bırakmamış bize. bundan sebep sadece ve sadece bülent ortaçgil'den dinlenmeli.

bülent ortaçgil söylerken bütün müzikal yapısı ile sanki etrafımı sarıyor bu şarkı... kayboluyorum içinde ama huzurluyum...

gülben ergen çok güzel yorumlamıştır. sözlüklerde gülben ergen önyargısı nedir anlamadım. muhtemelen bu giri eksi yer ama şarkı gerçekten gülben yorumuyla çok zarif olmuş.
albüm zaten genel olarak hoş bir konsept, canlı kayıt. böyle devam etsin gülben.

(bkz: işin suyunu çıkarmak)

gülben ergen'den pek haz etmem ama bu şarkıda ki yorumunu çok beğendim. hatta işin bokunu çıkarıp leman sam'dan daha iyi söylemiş diyeceğim. tutamıyorum kendimi.

yıllar öncesinden kavuşamamış iki kişinin birbirlerini gördüklerinde ya da görmediklerinde hiçbirşeyin değişmediğini anlamaları.

bülent ortaçgil ustanın sesinden dinlenince mest eden güzide şarkı.