birkaç sene önceydi. öğlen yemeği için okulun yemekhanesinde toplanmıştık. televizyona en yakın olan masadakiler
kral tv açmışlardı.
arkam dönük güzel güzel yemeğimi yerken o şarkı çalmaya başladı. bir baktım
burak kut amerika'da şarkılar söylemekte. zenciler dans ediyor, oha noluyor demeden zıpladı burak kut motoruyla. bir an klibin büyüsünden kurtulup etrafa baktım, çoğu insan yemeği bırakmış televizyona bakıyordu. çünkü hepimiz çok severdik burak kut'u. şarkılarını ezbere bilirdik, motorla uçardık falan.
benimle oynama derdik,
yaşandı bitti derdik.
şimdi de
komple ile geri dönmüş burak kut...
gitsin, istemiyorum böyle birisini ben...