buralar eskiden dutluktu

günümüzde çok katlı binaların bulunduğu, eskiden dağ bayır dut ağacı olan kara parçası.

(bkz: dutlar gitti kurtlar kaldı)

(bkz: ruhsar gitti ruhu kaldı)

-bak koçum
-buyur abi
-buralar eskiden dutluktu buralara kurt inerdi
-ee abi sonra ne oldu?
-dutlar gitti kurtlar kaldı.

şeklinde kurban grubunun albümündeki bir şarkının girişinde mevcut olan diyalog.

1-)''ben çok büyüğüm,seni yaşımla başımla ezer geçerim yıkıl!'' anlamına getirilmesi muhtemel sözcük öbeği.
2-)maziyi anarken de kullanılıp kullananı hüzünlendirme potansiyeline sahip sözcük öbeği.

eller gösterilen bölgede sınır çizecek şekilde döndürülerek,"ahaaa işte buaaaaraalaaarr eskiidenn böööyyleceee dutluktuuu hüssam. kışları kurt inerdi buralara vallahi.. hatta allah seni inandırsın şuralar var ya şuralar eskiden göldü.. kurbağalar vırık vırık ederdi geceleri.. şimdi şu hale bi bak.. moloz yığını oldu." şeklinde söylenen bir ukalalık tümcesi..

zamanında yapılması gereken eylem.
(bkz: sakla samanı gelir zamanı)*

muhtemelen herkesin dedesinden duyduğu biraz da intizar kokan cümledir. zira o zamanlarda buradan arsa almaları teklif edilmiştir dedelere, lakin dedemiz bilkent'ten arsa almasını teklif eden asker arkadaşı,komşusu vb. ye "manyak manyak konuşma hasan allahın dağındaki tarlayı alıp ne yapacam ben" demiştir. ah dede ah, zamanında şurdan alsaydın bi dönüm yer, belki ihsan doğramacı olacaktın, kendini de bizi de kurtaracaktın.
(bkz: bu da böyle bir uktemdir)

şimdiye kadar gittiğim her yerde her amca kendi yöresi için bu cümleyi sarfettiğinden dolayı sanırım dinozor neslinin yokoluşundan çok dut neslinin yok oluşuna sevinmemiz gerekiyor.

buralar bööööyle bostandı be yaa da denilebilir.

özellikle gayrettepe ve mecidiyeköy'ün heryeri için söylenebilecek cümle.hatta yazın sokaklarda dut satan seyyar satıcılar şöyle bağırırlar.
-mecidiyekööööööööy dut ye bal ye.

itü sözlük logosunun üstüne fareyi getirdiğinizde karşınıza gelen cümle.

"buralar eskiden hep dutluktu. e hala dutluk. ben ne diycem şimdi m.k."

-bir selçuk erdem karikatürü-

(bkz: champs elysees)

dedem istanbul'un pek çok köşesinin eski halini çocukken sıklıkla bize anlatırdı.
kimi yerin dutluk,kimi yerin ise bostan bahçesi olduğunu söyler,şehrin çarpık yapılaşmasına üzülürdü.
çocukken olayın vahimliğini anlayamayan bizler,büyüdükçe gerçeği farkettik.ama iş işten geçmişti.
ne yazık ki biz büyüdük ve kirlendi dünya.