pink floyd'un gitaristi ve en önemli grup elemanlarından biri. roger waters ile birlikte birçok bestenin yazarı, comfortably numb'ı çalan parmakların sahibi, dünya üzerinde sevilecek ingiliz kalmasa bile tapılması gereken britanya insanı.
müzik tarihinin gördüğü ve göreceği en iyi gitaristtir.ayrıca mükemmel bir sese sahiptir.bize yaşattığı bir pulse tecrübesi vardır ki hiçbir zaman unutulmayacaktır.comfortably numbdaki solosu binlerce kez dinlenesi bir olaydır.live 8 performansında ne kadar yaşlanırsa yaşlansın gerektiğinde göbeğiyle çalabileceğini herkese göstermiştir.
pink floyd'un en genç üyesidir. gruba son katılan üyedir. roger waters'ın ayrılığından sonra grubu yeniden toparlayan üyedir. pink floyd'dan önce modellik yapmıştır. hala yakışıklıdır o ayrı.
robert wyatt la comfortably numb muhteşem bir şekilde yorumlamıştır.robert wyatt tekerlekli sandalyesinde sözleri okurken,gilmour abimiz de bir giriş yapmıştır ki tüyler diken dikendir.
kendisi 1985'teki live aid konserinde bryan ferry'nin sahnesinde gitarını konuşturmuştur. (her ne kadar bir bölümünde kendi sesini alamasa da... video kayıtları izlendiğinde amfi ve monitörlerle cebelleştiği kolaylıkla görülebilir)
pulse adlı güzide pink floyd konserinde (konser ?) comfortably numb adlı şarkıda (şarkı ?) attığı dört buçuk dakikalık solo ile ağzımdan (samimi söylüyorum) salya akmasını sağlamış yüce bir insan. gitarı aracılığıyla konuşur, ağladığı zaman siz de ağlarsınız.
gitarı kadar vokalinin de kusursuz olduğunu düşünmekteyim. roger waters ile tekrar çalması konusunda neler düşündüğü kendisine sorulunca şu cevabı vermiştir;
- it's like sleeping with the ex-wife, oh... i didn't say that!