(bkz: ricamız karşılıklı oturmanız)
deniz yıldızı
azureel
#1976197 ·
· 105
(bkz: denizyıldızı)
bimekan
#2483942 ·
· 103
resmi olarak sezen aksu'nun yeni albüm adı olarak bizzat resmi sitesi tarafından açıklanmıştır. deniz yıldızının hikayesi ismi yalan oldu anlayacağınız.
sezenehir
#2500696 ·
· 101
sezen aksu'nun yarın raflarda yerini alacak albümün de adını taşıyan ilk parçası. albüm fazla kişisel. bu şarkı sezen'den yeğenine..
bebeğim, hoşgeldin dünyaya
safalar getirdin
halan kurban olsun sana
bebeğim, 4,5 yıl önce ağabeyin geldiğinde
yine hüzün basmıştı böyle bana
sevincin alına moruna
uzanıp yüzümü sürdüm
körpe bir pembenin
ak memeden hayatı emen iştahına
sonra üzüldüm düşününce
dikensiz bir hayat olmaz ki
bebeğim, oğlum doğduğunda
ben de çocuktum henüz
biz beraber büyüdük aslında
ne kadar neşeli bir kızdım
yıkılmamıştı dünya daha başıma
ki çok da yalnızdım
zordan geçtik kordan geçtik
ana-oğul ve diğer bütün çocuklarım
doğurduklarım doğurmadıklarım
yaşadık hevesle değer vererek
ümitsiz de yaşanmaz ki
bebeğim, işte hepsi bu kadar
deniz yıldızı nın hikayesidir hayat
ne kadar kurtarırsan kar
kurtarırsan kâr, kurtarırsan kâr
bebeğim, işte hepsi bu kadar
deniz yıldızının hikayesidir hayat
kaç hayat kurtarırsan kar
bebeğim, hoşgeldin dünyaya
safalar getirdin
halan kurban olsun sana
bebeğim, 4,5 yıl önce ağabeyin geldiğinde
yine hüzün basmıştı böyle bana
sevincin alına moruna
uzanıp yüzümü sürdüm
körpe bir pembenin
ak memeden hayatı emen iştahına
sonra üzüldüm düşününce
dikensiz bir hayat olmaz ki
bebeğim, oğlum doğduğunda
ben de çocuktum henüz
biz beraber büyüdük aslında
ne kadar neşeli bir kızdım
yıkılmamıştı dünya daha başıma
ki çok da yalnızdım
zordan geçtik kordan geçtik
ana-oğul ve diğer bütün çocuklarım
doğurduklarım doğurmadıklarım
yaşadık hevesle değer vererek
ümitsiz de yaşanmaz ki
bebeğim, işte hepsi bu kadar
deniz yıldızı nın hikayesidir hayat
ne kadar kurtarırsan kar
kurtarırsan kâr, kurtarırsan kâr
bebeğim, işte hepsi bu kadar
deniz yıldızının hikayesidir hayat
kaç hayat kurtarırsan kar
iussy
#2502676 ·
· 101
bugün itibari ile edindiğim muhteşem albümün ta kendisidir. çok yaşa sezen aksu!
sezenehir
#2503037 ·
· 101
teşekkür yazısını arto tunçboyaciyan'ın yazdığı sezen aksu albümü.
"ve sezen.. o da bedenini terk edenlerden; tüm bedenleri temsil ediyor."
albümde denizyıldızı hikayesi de mevcuttur.
"ve sezen.. o da bedenini terk edenlerden; tüm bedenleri temsil ediyor."
albümde denizyıldızı hikayesi de mevcuttur.
kesinlikle arşivde bulunması gerekenlerden. son zamanların en iyi albümü. hatta ve hatta sezen aksu'nun son zamanlarının en iyi albümü. içindeki melodiler, şarkı sözleri. sezen aksu'dan beklenenin tamamı. bu albümü edinip dinledikten sonra hala önünde eğilmeyenler, hala şarkılarını sevmeyenler varsa kesin sorun onlardadır. aynı zamanda albümün içinde kazım koyuncu için sor beni, hrant dink için güvercin, izmirin kızları için izmirin kızları, yeğeni için deniz yıldızı şarkıları bulunmaktadır. iki rivayete göre de kutlama şarkısı izmir için, hala haber bekliyorum da ilk eşi için yazılmış. yani şarkılar birbirinden güzel. dinlenmemesi için hiç bir sebep yok. yıllarca dinlenilse sanırım yine aynı hissi verir kişinin içine.
edit: sezenehir sağolsun. rivayet yanlış çıktı. hala haber bekliyorum senden de onno tunç için yazılmış.
edit: sezenehir sağolsun. rivayet yanlış çıktı. hala haber bekliyorum senden de onno tunç için yazılmış.
sezenehir
#2512577 ·
· 101
sezen aksu'nun 22. albümü. albüm içindeki şarkılar sırası ile;
deniz yıldızı
yol arkadaşım
on ay
hala haber bekliyorum senden
kırık vals
güvercin
roman
izmir in kızları
kutlama
sor beni
memet
tanrı nın gözyaşları
menajer
beşik
(bkz: sezen aksu/#2506462)
deniz yıldızı
yol arkadaşım
on ay
hala haber bekliyorum senden
kırık vals
güvercin
roman
izmir in kızları
kutlama
sor beni
memet
tanrı nın gözyaşları
menajer
beşik
(bkz: sezen aksu/#2506462)
sezenehir
#2516704 ·
· 103
sezen aksu ülkesinin batısından doğusuna çizdiği dev portre üzerindeki zorlu yolculuğunu yeni tamamladı. onun kalp lisanında dile geldi yakın tarihin acıları ve güzel şey olduğunu bildiğimiz yaşamak. her biri, ağlamakla gülmenin kardeşliğinde başka başka yorumlandı; yine birbirinden güzel şarkılarda. piano! forte! kreşendo!...
liriyle eşlik ettiği bu defne kokulu kadını ayakta alkışladı apollon; avucuna bir tutam ışık koydu. bu yazı müzik tanrısını bile hayran bırakan o şarkıları anlatıyor.
deniz yıldızı ile açılıyor albüm. sezen aksunun nisan ayında doğan yeğeni ali fuata hoş geldin şarkısı sevincin alına moruna uzanıp yüzümü sürdüm diyor hala; öyle bir söylüyor ki, bebek kokusu çekiyor insanın canı. bir çift masum göz gibi şarkının müziği. dinlediğinizi düşünürken, hayatın size baktığını görüyorsunuz, en saf haliyle ama birden sonra üzüldüm düşününce diyerek devam ediyor ali fuatin halası. gerçektende ne sezen aksu ne minik serçe ne kraliçe; o an sadece hatırına gelen dikensiz bir hayat olmaz ki gerçeği ile burulan, o dikenlerden yeğenini sakınan şevkatli bir halanın sesini duyuyorsunuz. o ses, hemen sonra kendi oğlunun doğumunu anlatıyor. mithat can doğduğunda aslında bende çocuktum diyor ali fuata; birlikte büyüdük, çok genç ve çok da yalnızdım ama bilsen ne neşeliydim. bir hala nasıl anlatırsa öyle, samimi, sahi. arto tunçboyaciyan da bestecisden çok amca yarısı bu şarkının notalarında. bir çocuk ancak bu kadar güzel karşılanır!
deniz yıldızının hikayesidir hayat diyerek tamamlanıyor hoş geldin şarkısı; ne kadar kurtarırsan kar
henüz 3 aylık olan ali fuat'a verilen hayat tarifi, sezenin doğurmadığı ama onunla birlikte büyüyen, yaşını başını almış çocuklar için de geçerli.
sahile vurmuş deniz yıldızlarını evlerine yollamaya gideriz di mi? şu şarkıyı bir dinleyin hissedeceksiniz. ne bizim o kadar az, ne de deniz yıldızlarının toplayamayacağımız kadar çok olduğunu
böyle gülmekle ağlamak arasında, sevinçle umutla karışmış halde verilen bir esten sonra ikinci şarkı başlıyor: yol arkadaşım. olağan üstü bir sezen aksu-onno tunç dertleşmesi bu.
yol arkadaşım gördün mü,
duydun mu olup bitenleri..
kıskanıyor insan bazen
basıp gidenleri..
diye söze başlıyor sezen. üzülmüş biraz, biraz da kırılmış, birikmiş birikmiş de bazı şeyler boğazına düğümlenmiş sanki; çözüm düğümü içine döker gibi, usul usul anlatıyor. nasıl yalnızlaştığımızı, dünyayı basan korkuları, kutsal kavgalardan kaçanları yok edenin, tanık da olabildiğine, tek bedendeki çoklu kişiliklerin karmaşasını.
velhasıl hemen hepimizin aynı dertten muzdarip olduğu en temel şeyleri hala hayret edebilmenin safiyetiyle bir bir sıralıyor eski(meyen) sevgiliye; 1996da giden yol arkadaşına. derken bu gidişin vakitsizliğine içerleyen sesi acılı bir çığlığa dönüşüyor:
ben sana küsüm aslında haberin yok!
koyup gittiğin yerde kötülük çok..
küllerinde korlar unutulmuş bir yasın ağıdı bu:
kime kızayım nazım senden başka kime geçer
benim sensiz
kolum, bacağım, ocağım yok!
acısını görüpte ne yapacağınızı bilemediğiniz insanların karşısındaki çaresizlik duygusu çöküyor üzerinize ama siz daha yaş basmış gözlerinizi silmeye vakit bulamadan toparlanıyor sezen. bize alıştırdığı, hep de söylemeye çalıştığı gibi yine öyle dimdik duruyor ayakta kendi yaptığı güçlü bir müzik arkasında, dağ gibi istese de düşemez. bir gün uzun uzun konuşmak üzere vedalaşıyor son istanbul beyi ile
ve birden nefis bir müzik başlıyor. daha önce hiç duymadığımız, bilmediğimiz albümün sürprizi! piyanoda onno tunç gitmeden önce yapıp çaldığı bir beste bu. kaydın üzerine kızı ayda tunç kemanıyla eşlik etmiş, sonradan.
onnonun sezene cevabı gibi. teselli ediyor, bir şeyler söylüyor o da yol arkadaşına. yalnızca sezenin anlayacağı bir şeyler. bir adam bir kadını bağrına basıyor.
bu dertleşme şarkısı, gidenlerin gidişleriyle hayatı zorlaştırdığı kadar, tahammülü kolaylaştırdığını da itiraf ettiriyor; azıcık cesaret gösterene.
bir gün bir yerde buluşacağımız bir yol arkadaşımızın var olduğunu bilmek, varsa tabii, iyi geliyor birden
sırada ne var? şimdi hangi deniz yıldızını okyanusa atacak sezen?
şarkının ismi hala haber bekliyorun senden
adıyla başlıyor yeni şarkı. yazık elden bir şey gelmiyor diye devam ediyor.
haber beklerken, haber veriyor. çocukların büyüdüğünden, ellerinin ekmek tuttuğundan alıp yürürken, öznesine dönüşen yalnızlıktan. ardından halil cibranın çocuklar şiirine yaptığı okçu nun önünde saygıyla eğil atfıyla, diyeceğinin başka bir şey olduğunu fark ettiriyor.
cibranın dizelerini biliyorsanız eğer, bu sırlı şarkı, fena halde mıhlıyor sizi:
siz yaysınız,
çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar
okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür
ve o yüce gücüyle yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar
okçunun önünde kıvançla eğilin
çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.
hala haber bekliyorum senden, bu şarkılar şifa duaları, bu şarkılar yıkar duvarları, bu şarkılar dostluk salaları diyerek bitiyor.
arto tunçboyaciyanın bestesinde, sezen alçakgönüllüğü ile muhtemelen kendine ve herkese şifa olan bütün şarkılardan söz ediyor. ama biz biliyoruz ki, başını dimdik tutabilen yaylardan sayılacaksak, bu birazda onun şarkılarının üzerimizdeki iyileştirici ve güven veren gücündendir
veeee kırık vals. bu kez tunçboyaciyan, yıldırım türkerin dizelerine döküyor notalarını birden bire siyah beyaz bir türk filminde buluyoruz kendimizi. belgin doruk uçuşan etekleriyle, pötikareli gömleğiyle az sonra içeri girecek sanki; sırtında da incecik hırkası göksel arsoyla ayrılmışlar mı ne? eski zamanlar canlıyor yıldırım türkerin dizelerinde. eski bir aşk zamanı:
mevsim suluboya olsa
günlerden mercan
işte sanki o an
nubar terziyan sırtımı okşar
eski filmler hala o bahçede
siyah beyaz ağlar
nakaratsız bir defada söylenip biten bir şarkı bu. kırılmış bir valsiniz varsa hele, tam ortasından, baktık uzaktan sıla olduk birbirimize diyeceğiniz biri. kader! vurulacaksınız, kaçarı yok
sezen aksunun beklide en kişisel şarkı sözlerinin yer aldığı albüm, türkiyenin yakın tarihindeki taze bir acının hikayesiyle sürüyor. söz de ona ait, müzik de son yazısında kendimi bir güvercinin ruh tedirginliği içinde görebilirim, ama biliyorum ki bu ülkede insanlar güvercinlere dokunmaz. güvercinler kentin ta içlerinde, insan kalabalıklarında dahi yaşamlarını sürdürürler. evet biraz ürkekçe ama bir o kadar da özgürce. diyen hrant dinke ithaf olunmuş güvercin başlıyor.
gazetelerde şarkının sözlerini okuyanlardansanız, biraz korkarak dinliyorsunuz. şarkı, acınızı tazeleyecek de yeniden kan damlayacak hafızanızdak güvercinin kanatlarına sanıryorsunuz. ama sözler, notalarla bir olup daha fazla acıtmamaya özen gösteriyor sanki, ağla doyasıya ağla, aynı denizde çoğalır yüreğin öz suyu derken bile.. yalancı güneşli bir ocakta giden cancağızımıza mahçup bir saygı duruşu bu.
hrant dinkin ardından, istanbulun da eksildiğini duyuruyor şarkı, geride kalanlarımız kadar. bir şehrin de canının yanabileceğini. sezenin sesi istanbulu ağlatıyor. koskoca şehir öyle çocuklar gibi bir ara müzik de kendini koyverecekmiş gibi geliyor, ama sezen umudu çağırmaya başlıyor birden. sesi acıdan yanarken, hayatı koyuyor, ölümün karşına.
sende çekip gitme
dayan be umudum
dön gel, dön gel..
meydan okur hayat
pabuç bırakmaz ölüme
dön gel
şarkının sonunda bir güvercin uçup gidiyor; son kez açıp kapadığı kanatlarının sesini duyuyoruz.
ardından bakakalmışken güvercinin, ne olduğunu anlamadan roman başlıyor. yine bir söz-müzik sezen aksu.
gözler öyle dolu dolu ama gel gör ki daha şarkının ilk saniyelerinde bir kalk oyna hissi güvercinin hemen ardından romanın gelmesinde, tanıdık bir matematik var aslında. ama o bildiğimiz hadi şimdi de biraz eğlensin dinleyicim türünden basit bir aritmetikten daha fazlası hayat böyle bir şey dedirten.
hani çok sevdiğin birini toprağa verdikten sonra, oynamak ne kelime bir daha hiç yiyemez, gülmez, sevinemez sanır ya insan ve sonra ne kadar karşı koyarsa da hayat dayatır ya kendini bütün şımarıklığıyla suçluluk duygusu azalsa da acı baki kalır; ama hep haya kazanır. işte bu ruh halini hatırlatan bir sıralamaya hizmet eder gibi roman ın yeri.insanın içi kıpır kıpır oluyor; omuzlar öne arkaya gidip geliyor,beden keyif ritmine geçiyor öyle bir şarkı ki bu,benim gibi sahneye fırlatıldığında nasıl oynanacağını bilmemenin şaşkınlığıyla el çırpmaktan öteye geçemeyen bir oturan boğayı dahi değme oryantale çevirebilir. demin dizime inen gözümün yaşı, kalbime geri dönüyor.
bu, müziği fena halde çapkın şarkının aranjmanında tunç boyacıyana kınalı kuzusu eşlik etmiş sezenin. deniz yıldızının sözlerine dönüyoruz bir anlığına ne zaman büyüdü de bu çocuk, annesine düzenleme yapıyor zaman ne çabuk geçiyor. kalkıp iyice kurtlarını dökesi geliyor insanın; bir şeylere inat. hadi dedirten sert seslilere de, darbuka, tef, duduk, zurna ve davulun ısrarlarına da karşı koyamıyorsunuz.
peki bu kadar eğlenceli bir şarkının sözleri? şaka gibi ama imkansız bir aşkı anlatıyor basbayağı
dibine dibine vurdum şişenin
sevdim tınmıyor ne babam ne babası
aşk bile çözemezse yazıklar olsun
ne bu uçurum böyle yürekler arası
imkansız bir aşkı da bu kadar şen şakrak, yapsa yapsa sezen yapar zaten.
keyfiniz epey yerine gelmiş halde, sıradaki şarkıya geçiyorsunuz. sezenin alameti farikalarından birine bu şarkı. sözü de müziği de bizzat izmirli kraliçenin kendilerine ait: izmir in kızları. hani o, işvesini, cilvesini, güzelliklerini için için kıskandığı, kadın taifesinin. kızlar, kordonboyunda toplanmış düşman çatlatırcasına. hemşehrileri tarafından hakları biraz fazlaca mı (!) verilmiş ne:
dişidir anadır efedir gidinin tatlı huysuzları
çıktılar mı ipek çoraplarla kordonboyuna
savaşta da aşkta da esaslıdır kadın duruşları
bir sonraki şarkıda sezenin genç kızlığına gidiyoruz: kısacık eteklerine takan babasıyla çok özel bir sohbeti de var içinde:
baba sen anasına bakıp da kızını almayacaktın
küfürlerine anneannemin öyle gülmeyecektin
daha görür görmez cigarasını tellendirdiğini
şehriban hanımın su yeşili gözlerine dalmayacaktın
izmirin kızları çırasını yakar adamın
bu iki kıpır kıpır şarkının roman ve izmirin kızlarının arka arkaya gelmesi de mi tesadüf? ya ben haklıysam, ya gerçekten hayata yeniden inandırmak içinse
şimdi kutlama zamanı . sözler sezen aksu, beste yine arto tunçboyacıyan. bir tango dinler gibiyiz bu defa. piyano ve akordeon keman ve gitar.ve perküsyon. ama öyle maziyi kalp yarasına benzetmiyor, fikrinin ince gülü ile yanmıyor. umut veriyor. zaten albümün hemen her şarkısına sızıyor bu. umut hali. en derin yaralarımıza tuz bastığında bile böyle. sağ işaret parmağını kaldırıp hep sanki sakın! diyor gibi sezen; asla umudunu yitirme! sakın!.
yeni bir başlangıç yapıyoruz kutlamada. olgun bir kadın sesi gideceği yeri biliyor, hayal ediyor, gözünde canlandırıyor:
kirazlar olmadan tez vakitte
asmanın sürgün veren dallarında
nergisin zerenin taç yapraklarında
seninle baharı kutlamaya geliyorum
ola ki unutanımız varsa, aynı tanrının çocukları ve hem de kardeş olduğumuzu bu şarkılarla yeniden hatırlar mıyız?
baharı da kutlar mıyız? deniz yıldızlarını denize geri gönderdikten sonra
şimdiiii nefis bir şarkı daha: sor beni. yeniden yıldırım türkerin elinde kalem. bu kez tuhaf bir huzur ve özgürlük hissi. sezenin sesinde yaşamış, görmüş,duymuş, oturmuş, anlamış, sakin sözcükler. bir ilahinin içinden geçiriyor insanı yumuşacık müzik. içi yıkanıyor dinleyenin. yunus emreden, mevlanadan aşina olduğumuz bir bilgelik hali seziliyor. o bitmek bilmeyen koşumuzun hızını düşürüp dinlendiriyor sor beni':
sır olmuş sözüm benim
kulak ver rüzgarlara
kendinden bul sen beni
kendinden bil sen beni
bil beni diyerek de bitiriyor. biliyorsunuz ne demek istediğini
memet başlıyor ardından. türkiyenin gerçeklerine dönüyoruz yine, aslında galiba albüm boyunca hep içinde dolaştığımız memete ne söylenebilirse onu söylüyor sezen. henüz yeni askere gidecek çocuk.onu uyarıyor,aman anneni düşün, kendine dikkat et diyor. üstüne titriyor, memeti de rahatlatıyor, annesini de, bizi de
memete duyurmadan telaşlanışını görüyoruz, yalnız annelerin duyabileceği türden bir merhamet duygusu ama hiç açık etmiyor kaygılarını; albüm boyunca yaptığını yapıyor sen yine de hep hayattan bahset .
bir de ortak özrümüzü dile getiriyor ki katılmamak mümkün değil:
memet daha çok küçüksün memet
insan soyu böyle en nihayet
öteki de sen beriki de sen
kendini de bizi de dünyayı da affet!
memet askerde olmalı şimdi.tanrı nın gözyaşları başlıyor. biz bize sohbet ediyoruz. kalbi fena halde bir müzik fonda. ağlamış bir tanrı, nazarında hepsini bir tuttuğu çocuklarına ıslanmış gözleri üzerimizde.
önceki şarkıların hazırladığı sağlam zeminde, uzun uzun düşündürüyor bu şarkı .az kelimeyle çok şey anlatıyor. aslında sadece kendini değil albümün tamamını, hatta türkiyeyi kişisel miladımıza kadar gidiyoruz.nasıl başlamıştık hayata? biz nasıldık? hafızalarımıza tarihlerimizi yönetecek hikayeler henüz yazılmamışken, farklı annelerin aynı çığlıkları ve umutlarıyla doğruluk yine aynı bembeyaz kundaklara sarılmışken ne oldu da büyüklerin dünyasında yaşıtı birini görünce sevinen çocuklarken, büyüyünce ötekileştirilmiş yaşıtlarımıza nefretle bakar hale geldi ; okçunun önünde saygıyla eğilmeyi, onun eşitlik öğretisini kaybettik? sonuçta sadece insan olduğumuzu, hiçbir farklılığın, bunu ve ölümlülüğümüzü değiştiremeyeceğini nasıl unuttuk? yitirdiğimiz ahengin tanrının gözlerinden yaş olarak dökülebileceğini niye hiç düşünemedik?
böyle böyle bin tane soru sorduruyor şarkı:
bebeler ergen doğuyor
ninniler kahramanlık masalları
yaşayan bu kanlı haritada
taşırken iki büklüm onca yası
dediğinde sezen, uzun bir suskunluğa gömülüyor insan. şarkının bitiminde okuduğu dörtlük her şeyi anlatıyor aslında:
her insan meyillidir ihanete cinayete
her insan merhametli ve zalimdir
bir yandan gücün suç ortaklığında
bir yandan sızlar, vicdan ilahi bir takiptir
istendiğinde kuş tüyü bir yastık da olabilecek o ilahi takip karar verecek meyilimizin ne yönde olduğuna
ya da biz sileceğiz tanrının gözyaşlarını ya da daha uzun yıllar birlikte ağlamaya devam edeceğiz
oysa onun kız kardeşi gülmek,yanı başımızdayken; hatta bu albümün içinde mesela sıradaki şarkı menajer de bunalmakla delirmek arasında gidip gelinen bildik bir anı hatırlatıyor size de olur mu, bin tane saçma sapan şey arasında kalıverirsiniz; aynı zamanda bir trajedi komiklik şahikası olan insan, bizzat kendi elleriyle dar eder dünyayı hem size hem kendine..
bir bakarsınız şarkıdaki gibi özetleniverir durum:
ne işte ne aşkta ne de hayatta
gönül huzura nail olamadı
bana akıl verenler benden beter
bir dönüm toprak bile sulamadı
bilirsiniz ki size yeni bir menajer lazımdır. size yeni bir siz belki sonra da olur a, iyice delirip kafanıza bir huni geçirerek sokaklarda şarkı söyleyerek gezesiniz gelir. işte tam da bu durumun şarkısını yapmışlar. eğlenceli, fıkır fıkır, oyun havası tadında bir isyan bu. zurna, davul ve kemençenin hal-i pür melalimizi seslendirişi
veeee geldik albümün sonuna.beşik.bir klasik müzik parçası gibi başlıyor şarkı sezenin sesinde su kıvamı
buraya bu acıyı çekmeye geldik
hazdan kendimizden geçmeye geldik
hayat iksirinden içmeye geldik
geldik gidiyoruz
ikinci bölümden hemen önce duduğun sesiyle anadolu da geziyoruz sanki :
yollar diken yollar ıtır yasemen
her lezzeti tattık aynı kaseden
şeytan gibi bizi tene hapseden
bizdik biliyoruz
aynı topraklarda doğan çocukların nazar boncuklu tahta beşikleri
sallasın annelerimiz bizi
ha bir de kağıt var imzanızı bekleyen :
aşk koruyabilir bir tek
kaldıysa eğer hala masumiyetimizi
biz altında imzası olan aşıklar
böyle yazdık vasiyetimizi
uzun lafın kısası olmaz ama; diyeceğim o ki, becerebildiğim kadar kısa, defne kokulu kadının avucundaki ışığı tutarsak tanrının yüzüne, görebilir miyiz gözyaşlarını? niye ağladığını
liriyle eşlik ettiği bu defne kokulu kadını ayakta alkışladı apollon; avucuna bir tutam ışık koydu. bu yazı müzik tanrısını bile hayran bırakan o şarkıları anlatıyor.
deniz yıldızı ile açılıyor albüm. sezen aksunun nisan ayında doğan yeğeni ali fuata hoş geldin şarkısı sevincin alına moruna uzanıp yüzümü sürdüm diyor hala; öyle bir söylüyor ki, bebek kokusu çekiyor insanın canı. bir çift masum göz gibi şarkının müziği. dinlediğinizi düşünürken, hayatın size baktığını görüyorsunuz, en saf haliyle ama birden sonra üzüldüm düşününce diyerek devam ediyor ali fuatin halası. gerçektende ne sezen aksu ne minik serçe ne kraliçe; o an sadece hatırına gelen dikensiz bir hayat olmaz ki gerçeği ile burulan, o dikenlerden yeğenini sakınan şevkatli bir halanın sesini duyuyorsunuz. o ses, hemen sonra kendi oğlunun doğumunu anlatıyor. mithat can doğduğunda aslında bende çocuktum diyor ali fuata; birlikte büyüdük, çok genç ve çok da yalnızdım ama bilsen ne neşeliydim. bir hala nasıl anlatırsa öyle, samimi, sahi. arto tunçboyaciyan da bestecisden çok amca yarısı bu şarkının notalarında. bir çocuk ancak bu kadar güzel karşılanır!
deniz yıldızının hikayesidir hayat diyerek tamamlanıyor hoş geldin şarkısı; ne kadar kurtarırsan kar
henüz 3 aylık olan ali fuat'a verilen hayat tarifi, sezenin doğurmadığı ama onunla birlikte büyüyen, yaşını başını almış çocuklar için de geçerli.
sahile vurmuş deniz yıldızlarını evlerine yollamaya gideriz di mi? şu şarkıyı bir dinleyin hissedeceksiniz. ne bizim o kadar az, ne de deniz yıldızlarının toplayamayacağımız kadar çok olduğunu
böyle gülmekle ağlamak arasında, sevinçle umutla karışmış halde verilen bir esten sonra ikinci şarkı başlıyor: yol arkadaşım. olağan üstü bir sezen aksu-onno tunç dertleşmesi bu.
yol arkadaşım gördün mü,
duydun mu olup bitenleri..
kıskanıyor insan bazen
basıp gidenleri..
diye söze başlıyor sezen. üzülmüş biraz, biraz da kırılmış, birikmiş birikmiş de bazı şeyler boğazına düğümlenmiş sanki; çözüm düğümü içine döker gibi, usul usul anlatıyor. nasıl yalnızlaştığımızı, dünyayı basan korkuları, kutsal kavgalardan kaçanları yok edenin, tanık da olabildiğine, tek bedendeki çoklu kişiliklerin karmaşasını.
velhasıl hemen hepimizin aynı dertten muzdarip olduğu en temel şeyleri hala hayret edebilmenin safiyetiyle bir bir sıralıyor eski(meyen) sevgiliye; 1996da giden yol arkadaşına. derken bu gidişin vakitsizliğine içerleyen sesi acılı bir çığlığa dönüşüyor:
ben sana küsüm aslında haberin yok!
koyup gittiğin yerde kötülük çok..
küllerinde korlar unutulmuş bir yasın ağıdı bu:
kime kızayım nazım senden başka kime geçer
benim sensiz
kolum, bacağım, ocağım yok!
acısını görüpte ne yapacağınızı bilemediğiniz insanların karşısındaki çaresizlik duygusu çöküyor üzerinize ama siz daha yaş basmış gözlerinizi silmeye vakit bulamadan toparlanıyor sezen. bize alıştırdığı, hep de söylemeye çalıştığı gibi yine öyle dimdik duruyor ayakta kendi yaptığı güçlü bir müzik arkasında, dağ gibi istese de düşemez. bir gün uzun uzun konuşmak üzere vedalaşıyor son istanbul beyi ile
ve birden nefis bir müzik başlıyor. daha önce hiç duymadığımız, bilmediğimiz albümün sürprizi! piyanoda onno tunç gitmeden önce yapıp çaldığı bir beste bu. kaydın üzerine kızı ayda tunç kemanıyla eşlik etmiş, sonradan.
onnonun sezene cevabı gibi. teselli ediyor, bir şeyler söylüyor o da yol arkadaşına. yalnızca sezenin anlayacağı bir şeyler. bir adam bir kadını bağrına basıyor.
bu dertleşme şarkısı, gidenlerin gidişleriyle hayatı zorlaştırdığı kadar, tahammülü kolaylaştırdığını da itiraf ettiriyor; azıcık cesaret gösterene.
bir gün bir yerde buluşacağımız bir yol arkadaşımızın var olduğunu bilmek, varsa tabii, iyi geliyor birden
sırada ne var? şimdi hangi deniz yıldızını okyanusa atacak sezen?
şarkının ismi hala haber bekliyorun senden
adıyla başlıyor yeni şarkı. yazık elden bir şey gelmiyor diye devam ediyor.
haber beklerken, haber veriyor. çocukların büyüdüğünden, ellerinin ekmek tuttuğundan alıp yürürken, öznesine dönüşen yalnızlıktan. ardından halil cibranın çocuklar şiirine yaptığı okçu nun önünde saygıyla eğil atfıyla, diyeceğinin başka bir şey olduğunu fark ettiriyor.
cibranın dizelerini biliyorsanız eğer, bu sırlı şarkı, fena halde mıhlıyor sizi:
siz yaysınız,
çocuklarınız ise sizden çok ilerilere atılmış oklar
okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür
ve o yüce gücüyle yayı eğerek okun uzaklara uçmasını sağlar
okçunun önünde kıvançla eğilin
çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.
hala haber bekliyorum senden, bu şarkılar şifa duaları, bu şarkılar yıkar duvarları, bu şarkılar dostluk salaları diyerek bitiyor.
arto tunçboyaciyanın bestesinde, sezen alçakgönüllüğü ile muhtemelen kendine ve herkese şifa olan bütün şarkılardan söz ediyor. ama biz biliyoruz ki, başını dimdik tutabilen yaylardan sayılacaksak, bu birazda onun şarkılarının üzerimizdeki iyileştirici ve güven veren gücündendir
veeee kırık vals. bu kez tunçboyaciyan, yıldırım türkerin dizelerine döküyor notalarını birden bire siyah beyaz bir türk filminde buluyoruz kendimizi. belgin doruk uçuşan etekleriyle, pötikareli gömleğiyle az sonra içeri girecek sanki; sırtında da incecik hırkası göksel arsoyla ayrılmışlar mı ne? eski zamanlar canlıyor yıldırım türkerin dizelerinde. eski bir aşk zamanı:
mevsim suluboya olsa
günlerden mercan
işte sanki o an
nubar terziyan sırtımı okşar
eski filmler hala o bahçede
siyah beyaz ağlar
nakaratsız bir defada söylenip biten bir şarkı bu. kırılmış bir valsiniz varsa hele, tam ortasından, baktık uzaktan sıla olduk birbirimize diyeceğiniz biri. kader! vurulacaksınız, kaçarı yok
sezen aksunun beklide en kişisel şarkı sözlerinin yer aldığı albüm, türkiyenin yakın tarihindeki taze bir acının hikayesiyle sürüyor. söz de ona ait, müzik de son yazısında kendimi bir güvercinin ruh tedirginliği içinde görebilirim, ama biliyorum ki bu ülkede insanlar güvercinlere dokunmaz. güvercinler kentin ta içlerinde, insan kalabalıklarında dahi yaşamlarını sürdürürler. evet biraz ürkekçe ama bir o kadar da özgürce. diyen hrant dinke ithaf olunmuş güvercin başlıyor.
gazetelerde şarkının sözlerini okuyanlardansanız, biraz korkarak dinliyorsunuz. şarkı, acınızı tazeleyecek de yeniden kan damlayacak hafızanızdak güvercinin kanatlarına sanıryorsunuz. ama sözler, notalarla bir olup daha fazla acıtmamaya özen gösteriyor sanki, ağla doyasıya ağla, aynı denizde çoğalır yüreğin öz suyu derken bile.. yalancı güneşli bir ocakta giden cancağızımıza mahçup bir saygı duruşu bu.
hrant dinkin ardından, istanbulun da eksildiğini duyuruyor şarkı, geride kalanlarımız kadar. bir şehrin de canının yanabileceğini. sezenin sesi istanbulu ağlatıyor. koskoca şehir öyle çocuklar gibi bir ara müzik de kendini koyverecekmiş gibi geliyor, ama sezen umudu çağırmaya başlıyor birden. sesi acıdan yanarken, hayatı koyuyor, ölümün karşına.
sende çekip gitme
dayan be umudum
dön gel, dön gel..
meydan okur hayat
pabuç bırakmaz ölüme
dön gel
şarkının sonunda bir güvercin uçup gidiyor; son kez açıp kapadığı kanatlarının sesini duyuyoruz.
ardından bakakalmışken güvercinin, ne olduğunu anlamadan roman başlıyor. yine bir söz-müzik sezen aksu.
gözler öyle dolu dolu ama gel gör ki daha şarkının ilk saniyelerinde bir kalk oyna hissi güvercinin hemen ardından romanın gelmesinde, tanıdık bir matematik var aslında. ama o bildiğimiz hadi şimdi de biraz eğlensin dinleyicim türünden basit bir aritmetikten daha fazlası hayat böyle bir şey dedirten.
hani çok sevdiğin birini toprağa verdikten sonra, oynamak ne kelime bir daha hiç yiyemez, gülmez, sevinemez sanır ya insan ve sonra ne kadar karşı koyarsa da hayat dayatır ya kendini bütün şımarıklığıyla suçluluk duygusu azalsa da acı baki kalır; ama hep haya kazanır. işte bu ruh halini hatırlatan bir sıralamaya hizmet eder gibi roman ın yeri.insanın içi kıpır kıpır oluyor; omuzlar öne arkaya gidip geliyor,beden keyif ritmine geçiyor öyle bir şarkı ki bu,benim gibi sahneye fırlatıldığında nasıl oynanacağını bilmemenin şaşkınlığıyla el çırpmaktan öteye geçemeyen bir oturan boğayı dahi değme oryantale çevirebilir. demin dizime inen gözümün yaşı, kalbime geri dönüyor.
bu, müziği fena halde çapkın şarkının aranjmanında tunç boyacıyana kınalı kuzusu eşlik etmiş sezenin. deniz yıldızının sözlerine dönüyoruz bir anlığına ne zaman büyüdü de bu çocuk, annesine düzenleme yapıyor zaman ne çabuk geçiyor. kalkıp iyice kurtlarını dökesi geliyor insanın; bir şeylere inat. hadi dedirten sert seslilere de, darbuka, tef, duduk, zurna ve davulun ısrarlarına da karşı koyamıyorsunuz.
peki bu kadar eğlenceli bir şarkının sözleri? şaka gibi ama imkansız bir aşkı anlatıyor basbayağı
dibine dibine vurdum şişenin
sevdim tınmıyor ne babam ne babası
aşk bile çözemezse yazıklar olsun
ne bu uçurum böyle yürekler arası
imkansız bir aşkı da bu kadar şen şakrak, yapsa yapsa sezen yapar zaten.
keyfiniz epey yerine gelmiş halde, sıradaki şarkıya geçiyorsunuz. sezenin alameti farikalarından birine bu şarkı. sözü de müziği de bizzat izmirli kraliçenin kendilerine ait: izmir in kızları. hani o, işvesini, cilvesini, güzelliklerini için için kıskandığı, kadın taifesinin. kızlar, kordonboyunda toplanmış düşman çatlatırcasına. hemşehrileri tarafından hakları biraz fazlaca mı (!) verilmiş ne:
dişidir anadır efedir gidinin tatlı huysuzları
çıktılar mı ipek çoraplarla kordonboyuna
savaşta da aşkta da esaslıdır kadın duruşları
bir sonraki şarkıda sezenin genç kızlığına gidiyoruz: kısacık eteklerine takan babasıyla çok özel bir sohbeti de var içinde:
baba sen anasına bakıp da kızını almayacaktın
küfürlerine anneannemin öyle gülmeyecektin
daha görür görmez cigarasını tellendirdiğini
şehriban hanımın su yeşili gözlerine dalmayacaktın
izmirin kızları çırasını yakar adamın
bu iki kıpır kıpır şarkının roman ve izmirin kızlarının arka arkaya gelmesi de mi tesadüf? ya ben haklıysam, ya gerçekten hayata yeniden inandırmak içinse
şimdi kutlama zamanı . sözler sezen aksu, beste yine arto tunçboyacıyan. bir tango dinler gibiyiz bu defa. piyano ve akordeon keman ve gitar.ve perküsyon. ama öyle maziyi kalp yarasına benzetmiyor, fikrinin ince gülü ile yanmıyor. umut veriyor. zaten albümün hemen her şarkısına sızıyor bu. umut hali. en derin yaralarımıza tuz bastığında bile böyle. sağ işaret parmağını kaldırıp hep sanki sakın! diyor gibi sezen; asla umudunu yitirme! sakın!.
yeni bir başlangıç yapıyoruz kutlamada. olgun bir kadın sesi gideceği yeri biliyor, hayal ediyor, gözünde canlandırıyor:
kirazlar olmadan tez vakitte
asmanın sürgün veren dallarında
nergisin zerenin taç yapraklarında
seninle baharı kutlamaya geliyorum
ola ki unutanımız varsa, aynı tanrının çocukları ve hem de kardeş olduğumuzu bu şarkılarla yeniden hatırlar mıyız?
baharı da kutlar mıyız? deniz yıldızlarını denize geri gönderdikten sonra
şimdiiii nefis bir şarkı daha: sor beni. yeniden yıldırım türkerin elinde kalem. bu kez tuhaf bir huzur ve özgürlük hissi. sezenin sesinde yaşamış, görmüş,duymuş, oturmuş, anlamış, sakin sözcükler. bir ilahinin içinden geçiriyor insanı yumuşacık müzik. içi yıkanıyor dinleyenin. yunus emreden, mevlanadan aşina olduğumuz bir bilgelik hali seziliyor. o bitmek bilmeyen koşumuzun hızını düşürüp dinlendiriyor sor beni':
sır olmuş sözüm benim
kulak ver rüzgarlara
kendinden bul sen beni
kendinden bil sen beni
bil beni diyerek de bitiriyor. biliyorsunuz ne demek istediğini
memet başlıyor ardından. türkiyenin gerçeklerine dönüyoruz yine, aslında galiba albüm boyunca hep içinde dolaştığımız memete ne söylenebilirse onu söylüyor sezen. henüz yeni askere gidecek çocuk.onu uyarıyor,aman anneni düşün, kendine dikkat et diyor. üstüne titriyor, memeti de rahatlatıyor, annesini de, bizi de
memete duyurmadan telaşlanışını görüyoruz, yalnız annelerin duyabileceği türden bir merhamet duygusu ama hiç açık etmiyor kaygılarını; albüm boyunca yaptığını yapıyor sen yine de hep hayattan bahset .
bir de ortak özrümüzü dile getiriyor ki katılmamak mümkün değil:
memet daha çok küçüksün memet
insan soyu böyle en nihayet
öteki de sen beriki de sen
kendini de bizi de dünyayı da affet!
memet askerde olmalı şimdi.tanrı nın gözyaşları başlıyor. biz bize sohbet ediyoruz. kalbi fena halde bir müzik fonda. ağlamış bir tanrı, nazarında hepsini bir tuttuğu çocuklarına ıslanmış gözleri üzerimizde.
önceki şarkıların hazırladığı sağlam zeminde, uzun uzun düşündürüyor bu şarkı .az kelimeyle çok şey anlatıyor. aslında sadece kendini değil albümün tamamını, hatta türkiyeyi kişisel miladımıza kadar gidiyoruz.nasıl başlamıştık hayata? biz nasıldık? hafızalarımıza tarihlerimizi yönetecek hikayeler henüz yazılmamışken, farklı annelerin aynı çığlıkları ve umutlarıyla doğruluk yine aynı bembeyaz kundaklara sarılmışken ne oldu da büyüklerin dünyasında yaşıtı birini görünce sevinen çocuklarken, büyüyünce ötekileştirilmiş yaşıtlarımıza nefretle bakar hale geldi ; okçunun önünde saygıyla eğilmeyi, onun eşitlik öğretisini kaybettik? sonuçta sadece insan olduğumuzu, hiçbir farklılığın, bunu ve ölümlülüğümüzü değiştiremeyeceğini nasıl unuttuk? yitirdiğimiz ahengin tanrının gözlerinden yaş olarak dökülebileceğini niye hiç düşünemedik?
böyle böyle bin tane soru sorduruyor şarkı:
bebeler ergen doğuyor
ninniler kahramanlık masalları
yaşayan bu kanlı haritada
taşırken iki büklüm onca yası
dediğinde sezen, uzun bir suskunluğa gömülüyor insan. şarkının bitiminde okuduğu dörtlük her şeyi anlatıyor aslında:
her insan meyillidir ihanete cinayete
her insan merhametli ve zalimdir
bir yandan gücün suç ortaklığında
bir yandan sızlar, vicdan ilahi bir takiptir
istendiğinde kuş tüyü bir yastık da olabilecek o ilahi takip karar verecek meyilimizin ne yönde olduğuna
ya da biz sileceğiz tanrının gözyaşlarını ya da daha uzun yıllar birlikte ağlamaya devam edeceğiz
oysa onun kız kardeşi gülmek,yanı başımızdayken; hatta bu albümün içinde mesela sıradaki şarkı menajer de bunalmakla delirmek arasında gidip gelinen bildik bir anı hatırlatıyor size de olur mu, bin tane saçma sapan şey arasında kalıverirsiniz; aynı zamanda bir trajedi komiklik şahikası olan insan, bizzat kendi elleriyle dar eder dünyayı hem size hem kendine..
bir bakarsınız şarkıdaki gibi özetleniverir durum:
ne işte ne aşkta ne de hayatta
gönül huzura nail olamadı
bana akıl verenler benden beter
bir dönüm toprak bile sulamadı
bilirsiniz ki size yeni bir menajer lazımdır. size yeni bir siz belki sonra da olur a, iyice delirip kafanıza bir huni geçirerek sokaklarda şarkı söyleyerek gezesiniz gelir. işte tam da bu durumun şarkısını yapmışlar. eğlenceli, fıkır fıkır, oyun havası tadında bir isyan bu. zurna, davul ve kemençenin hal-i pür melalimizi seslendirişi
veeee geldik albümün sonuna.beşik.bir klasik müzik parçası gibi başlıyor şarkı sezenin sesinde su kıvamı
buraya bu acıyı çekmeye geldik
hazdan kendimizden geçmeye geldik
hayat iksirinden içmeye geldik
geldik gidiyoruz
ikinci bölümden hemen önce duduğun sesiyle anadolu da geziyoruz sanki :
yollar diken yollar ıtır yasemen
her lezzeti tattık aynı kaseden
şeytan gibi bizi tene hapseden
bizdik biliyoruz
aynı topraklarda doğan çocukların nazar boncuklu tahta beşikleri
sallasın annelerimiz bizi
ha bir de kağıt var imzanızı bekleyen :
aşk koruyabilir bir tek
kaldıysa eğer hala masumiyetimizi
biz altında imzası olan aşıklar
böyle yazdık vasiyetimizi
uzun lafın kısası olmaz ama; diyeceğim o ki, becerebildiğim kadar kısa, defne kokulu kadının avucundaki ışığı tutarsak tanrının yüzüne, görebilir miyiz gözyaşlarını? niye ağladığını
bimekan
#2524542 ·
· 52
sezen'in kalpleri aşıp daha derinlere gitmeye karar verdiğinin işareti olan albüm. hep kurcaladı gerçi vicdanı, hep uğraştı oralarla... şimdi tamamen orayı hedeflemiş sanki.
kolaycı insanlar olacak, "sezen bitmiş" diyecekler. "bu ne biçim albüm ya" diyecekler. "aşktan ne haber?" diyecekler...
sezen hepsine iyi niyetle gülümseyerek bakacak, "bunca yıl sonra açılabilirim size diye düşündüm, çocukluğuma da ineceğim daha durun" diyerek.
birileri olacak ama bir yerlerde, anlayacaklar bu albümü. sevecekler... sindirecekler...
geçen zamanın kıymetini bilip, sonrasında gelen deniz yıldızını anlayacaklar.
"kaç hayat kurtarırsan kar..."
bu anlayışı sindirecekler içlerine. "i̇yi" bir insan olmaya çalışarak. "ben de hata yaptım" deme büyüklüğünü göstererek, "hayatım pişmanlıkla geçti" diyen kadının şarkılarıyla...
"ben sana küsüm aslında" sitemindeki inceliğin aslında "kime kızayım nazım senden başka kime geçer" sözünde yattığını anlayarak... i̇nsan en çok sevdiğini üzermiş.
gelmeyen haberlerin yollarını gözleyenler, selamlara muhtaçlar anlayacaklar... "acı çekmeye geldik" dediği dünyada, "hazdan kendimizden geçmeye geldik" diye eklemeyi ihmal etmeden.
"her insan meyillidir ihanete, cinayete" dedi ya sezen, ihanetlerin cinayetlerin bu kadar çok olduğu dünyada... onno'sunu tabancayla kovalamış ya bu kadın... "meyilli" dediği bu herhalde, hiç yakasını bırakmayan "ilahi takip" vicdanın sesiyle...
kırılmış valsler, oraya buraya sorulanlar... "kendinden bil sen beni."
yakın -çok yakın- tarihimizi kanla boyamış "güvercin" cinayetlerinin yasını tutmak da sezen'e düşmez mi? uğur mumcu'lar, kışlalı'lar, üçok'lar, i̇pekçi'ler...
dink'ler...
"çifte pusu kuruldu, yetişin halim vuruldu" çığlıklarını atan kadın, "gitme umudum, dön gel" diyor.
herkesin yasını inceden inceden tutuyor, ürkek bir anne duygusuyla... "sen anacığını düşün çok dikkat et."
yasak aşklar da sezen'in dilinden, "bir romanı sevdim olmaz dediler... o taraf bu taraf kalbimizi kırdılar" derken bölünmüşlüğün acısı... öyle bir aşk ki bu "tak tak tak vursunlar beni" diye bağırtır insanı. soyut-somut tüm anlamlardan dışlanmış bir aşk.
bugünün "izmir kızları" üstüne alınadursun, çok eski -faytonların daha gitmediği- günlerin i̇zmir'inde dolaşan kızları anlatmakta şimdi sezen. her kızın hayatında yeri olan etek kıvırma hikayesini de şarkısına koyarak... "sevişe sevişe de dövüşe dövüşe de ölen" bir "esaslı" kadın duruşları var kızların... ama böyle bırakıyor sanmayın, bugüne de gelir, o ihmal etmez, "caddelerinde kızlarla oğlanlar oynaşıyordur şimdi ah hem de nasıl" dediği yer neresi sandınız? oysa "başlıyordur ömründe yeni bir fasıl." umut bitmemiştir ki hiç "seninle baharı kutlamaya geliyorum" diyebilsin.
bir koro vardır ya, lalalala diye zevkle şarkı söyleyen... o koro soyut-somut ne derseniz tüm anlamları içinde barındıran bir "menajer" olgusunda da çıkar karşımıza. "bize konduruyorlar" der kadın, "hepimizi dolduruyorlar" der. "bize yeni menajer lazımdır" en nihayetinde.
bütün bu anlatılanların özeti en sona bırakılmıştır aslen. "aşk koruyabilir bir tek kaldıysa eğer hala masumiyetimizi...."
usulca son notayı bırakırken kalbinden-vicdanından, tutulabilecek tek dilek vardır, hiç susmasın, "işte hepsi bu kadar" demesin.
hayatın özetini yaptı, anladık, öğrendik...
bize daha nice sözler, kelimeler, müzikler, sesler gerek...
"deniz yıldızının hikayesidir hayat, ne kadar kurtarırsan kar..."
sezen de yeniden büyüttü mü ne?
deriyi kaldırmaya karar vermiş ama, o muhakkak... kırmayalım, üzmeyelim, bağrımıza basalım ki bu albümü, 2000'de kalkan makyajla zamana bıraktığı deriyi kaldırma işi hiç bitmesin.
sezen inadına temize çeksin.
kolaycı insanlar olacak, "sezen bitmiş" diyecekler. "bu ne biçim albüm ya" diyecekler. "aşktan ne haber?" diyecekler...
sezen hepsine iyi niyetle gülümseyerek bakacak, "bunca yıl sonra açılabilirim size diye düşündüm, çocukluğuma da ineceğim daha durun" diyerek.
birileri olacak ama bir yerlerde, anlayacaklar bu albümü. sevecekler... sindirecekler...
geçen zamanın kıymetini bilip, sonrasında gelen deniz yıldızını anlayacaklar.
"kaç hayat kurtarırsan kar..."
bu anlayışı sindirecekler içlerine. "i̇yi" bir insan olmaya çalışarak. "ben de hata yaptım" deme büyüklüğünü göstererek, "hayatım pişmanlıkla geçti" diyen kadının şarkılarıyla...
"ben sana küsüm aslında" sitemindeki inceliğin aslında "kime kızayım nazım senden başka kime geçer" sözünde yattığını anlayarak... i̇nsan en çok sevdiğini üzermiş.
gelmeyen haberlerin yollarını gözleyenler, selamlara muhtaçlar anlayacaklar... "acı çekmeye geldik" dediği dünyada, "hazdan kendimizden geçmeye geldik" diye eklemeyi ihmal etmeden.
"her insan meyillidir ihanete, cinayete" dedi ya sezen, ihanetlerin cinayetlerin bu kadar çok olduğu dünyada... onno'sunu tabancayla kovalamış ya bu kadın... "meyilli" dediği bu herhalde, hiç yakasını bırakmayan "ilahi takip" vicdanın sesiyle...
kırılmış valsler, oraya buraya sorulanlar... "kendinden bil sen beni."
yakın -çok yakın- tarihimizi kanla boyamış "güvercin" cinayetlerinin yasını tutmak da sezen'e düşmez mi? uğur mumcu'lar, kışlalı'lar, üçok'lar, i̇pekçi'ler...
dink'ler...
"çifte pusu kuruldu, yetişin halim vuruldu" çığlıklarını atan kadın, "gitme umudum, dön gel" diyor.
herkesin yasını inceden inceden tutuyor, ürkek bir anne duygusuyla... "sen anacığını düşün çok dikkat et."
yasak aşklar da sezen'in dilinden, "bir romanı sevdim olmaz dediler... o taraf bu taraf kalbimizi kırdılar" derken bölünmüşlüğün acısı... öyle bir aşk ki bu "tak tak tak vursunlar beni" diye bağırtır insanı. soyut-somut tüm anlamlardan dışlanmış bir aşk.
bugünün "izmir kızları" üstüne alınadursun, çok eski -faytonların daha gitmediği- günlerin i̇zmir'inde dolaşan kızları anlatmakta şimdi sezen. her kızın hayatında yeri olan etek kıvırma hikayesini de şarkısına koyarak... "sevişe sevişe de dövüşe dövüşe de ölen" bir "esaslı" kadın duruşları var kızların... ama böyle bırakıyor sanmayın, bugüne de gelir, o ihmal etmez, "caddelerinde kızlarla oğlanlar oynaşıyordur şimdi ah hem de nasıl" dediği yer neresi sandınız? oysa "başlıyordur ömründe yeni bir fasıl." umut bitmemiştir ki hiç "seninle baharı kutlamaya geliyorum" diyebilsin.
bir koro vardır ya, lalalala diye zevkle şarkı söyleyen... o koro soyut-somut ne derseniz tüm anlamları içinde barındıran bir "menajer" olgusunda da çıkar karşımıza. "bize konduruyorlar" der kadın, "hepimizi dolduruyorlar" der. "bize yeni menajer lazımdır" en nihayetinde.
bütün bu anlatılanların özeti en sona bırakılmıştır aslen. "aşk koruyabilir bir tek kaldıysa eğer hala masumiyetimizi...."
usulca son notayı bırakırken kalbinden-vicdanından, tutulabilecek tek dilek vardır, hiç susmasın, "işte hepsi bu kadar" demesin.
hayatın özetini yaptı, anladık, öğrendik...
bize daha nice sözler, kelimeler, müzikler, sesler gerek...
"deniz yıldızının hikayesidir hayat, ne kadar kurtarırsan kar..."
sezen de yeniden büyüttü mü ne?
deriyi kaldırmaya karar vermiş ama, o muhakkak... kırmayalım, üzmeyelim, bağrımıza basalım ki bu albümü, 2000'de kalkan makyajla zamana bıraktığı deriyi kaldırma işi hiç bitmesin.
sezen inadına temize çeksin.
bambirella
#2551801 ·
· 49
1980'lerde kalan onno tunç çizgisini fazlasıyla hatırlatan bir albüm; sezen aksu, onu en sevdiğimiz zamanlardaki gibi...
favori şarkılarımın da gün geçtikçe artıyor olması beni garip bir şekilde mutlu ediyor; çocuğumla yeniden buluşmak gibi.
favori şarkılarımın da gün geçtikçe artıyor olması beni garip bir şekilde mutlu ediyor; çocuğumla yeniden buluşmak gibi.
bimekan
#2563095 ·
· 52
ilk klibi beşik isimli şarkıya çekilmiş sezen aksu şahanesi.
enfes
#2688530 ·
· 50
sezen aksu'nun yeni albümü. kraliçe döktürmüş bu albümünde yine. albümdeki şarkılar sırasıyla şöyle;
1 deniz yıldızı
2 yol arkadaşım
3 hala haber
4 on:ay
5 kırık vals
6 güvercin
7 roman
8 i̇zmirin kızları
9 kutlama
10 menajer
1 deniz yıldızı
2 yol arkadaşım
3 hala haber
4 on:ay
5 kırık vals
6 güvercin
7 roman
8 i̇zmirin kızları
9 kutlama
10 menajer
rickshaw
#2854115 ·
· 50
besteleri derinlere götüren sözleri içinize işleyen bir başyapıt.
şimal yıldızı
#3161894 ·
· 19
bir yaşam hikayesi anlatan ve müzikalitesi oldukça yüksek minik serçe albümü.
belki ilginizi çeker
sezen aksu1625+
belki ilginizi çekeryol arkadaşım108+
belki ilginizi çekerfox tv310+
belki ilginizi çekeraraf225+
belki ilginizi çekercantuğ turay
belki ilginizi çekergüvercin142+
belki ilginizi çekerroman63+
belki ilginizi çekermemet11+
belki ilginizi çeker