dut seven insanları yol kenarlarında kırbaçlamak

galaktik bir lider olduğumda yapacağım ilk faaliyet.

saçma sapan bir başlık daha.(ilk giri de saçma sapan.)

yine örselediniz
(bkz: sebebi neydi ki)

malatya'da büyümüş bi insanım. duta tut tuta dut diyen garip insanlarız ve lakin dut meyvesinden hoşlanmadım hiç. hatta boğazım şişliğinde pekmezini bile tereyağında eritip iyi gelir diyen bi çevrede büyüdüm. beyaz dutun bi numarası yok tıpkı kırmızısı gibi. olay böğürtlenle alakalı!

antalyalı ewok kardeşlerimle sonuna kadar protesto edeceğim bir ceza.
bu sıcak yaz gününde buz dolabından çıkan ekşi dut çöldeki serap, çocukluktaki meybuz, miğdeye tık tık indirilen küçük buz küpleri gibidir.

bu zevkin elimizden alınmasına izin vermeyeceğiz.

korkudan bu yıl boyumuz yettiğince dut da aşıramadık ağaçlardan. ne kırbacı ne yol kenarı ..

karadut için kurşun atar kurşun yerim. kim daha deli uleyn...

hayattan keyif almayı bilmeyenlerin, yaş pasta yanında fruko içenlerin gerçekleştirebileceği eylem.

amatörsünüz, amatör kalacaksınız.

taşrada yol kenarında plastik kaplarda yarım kilo dut satarak geçinen yanık tenli ayağında yemenili başında tülbentli teyzelerin, elleri nasır tutmuş ak sakallı dedelerin ağırına gider bu durum. yol kenarından dutunu almış yiğitlerin yol kenarında kırbaçlanması vicdan azabı yükler çökmüş omuzlarına. bu ne vandallık amk.