ebrara milli utanç diyenlerin yaşadığı hezimet

bir müsvedde her gün mü yerin dibine batırılır?

al bayrağa gönül veren, atatürk cumhuriyetinin yetiştirdiği bir kadın, atatürk düşmanı zihniyetleri utandırmaya bu kadar mı muktedir olabilir?

her geçen gün kendisini daha fazla izlettirerek, bu kadar merak ettirerek, bu kadar hayran bıraktırarak, yaratılmak istenen tüm ön yargıları bu kadar mı kifayetsiz bırakır?

olm sözde bir yayın organı, cadı avına çıkmışken, gönül vermişligin karşısında bu kadar çaresiz mı bırakılır?

hadi sesini çıkarmaya devam et bakalım ne oluyor? en ufak bir cesaretin varsa devam et de görelim!

böyle kuyruğunu kıstırırsın, hayattan soğuyacak seviyeye gelirsin, yüzüncü yılda adamı böyle terbiye ederler!

firesiz iki büyük şampiyonlukta payı olan bir milli takım sporcusuna milli utanç diyenin anadolu toprağında tek bir dikili ağacı yoktur eminim.

bir "uyanmaya, bir farkına varmaya, farkındalığa" evrilmesini umduğum, ancak bunun gerçekleşme ihtimalini da maalesef düşük bulduğum hissiyat.

milli gururumuza milli utanç diyen utanmaz arlanmaz nankörlerin analarının örekesine kadar utanarak gideceği yolları çersiz çöpsüz düzenleyerek göğsümüzü kabartan, yüreğimizi eskilerde olduğu gibi çarptıran hanımefendinin gözlerinden sevgiyle,ellerinden saygıyla öperim.