efendi

(bkz: ephendy)

çok baba sizi çok şaşırtacak bir kitap. genel teması 1500 lerde osmanlıya kabul edilen yahudilerden (selanik ve izmire yerleşmişlerdir)çıkan kendini mesih ilan sabetay sevi nin günümüze kadar olan hikayesini anlatır. daha sonra sabetay sevi zorla müslüman edilmiş ve grup dağıtılmıştır. görünürde böyle olsada faaliyetlerine devam eden grup asıl yahudi cemaatı tarafından da kabul edilmez. osmanlıda dönmeler diye adlandırılan bu grup bireyleri efendi ünvanıyla asıl müslümanlar ise bey ünvanıyla çağırılır. bu aileler bağlarını kaybetmezler hep kendi aralarında kız alıp verirler (bu kız alıp vemeleri kanıtlamak için uzun akraba çeteleleri çıkarılmıştır bu da kitabı kısmen sıkıcı yapmaktadır ama geneli çok çarpıcıdır) önce izmirde bulunan evliyazade ailesinin hikayesi ile başlar sonra sabetay sevi anlatılır daha sonra tamamına yakını sabetaycı olan ittihat terakkiciler anlatılı ve en son adnan menderese dayandırılır. menderesin karısı da bu ailedendir. kitap asla sabetaycılara karşı nefret ile yazılmamış sadece bugünde bizle beraber yaşayan bu grubun kimliklerini açıklamasını istemektedir. özellikle türkiyenin üst düzey kadroları bu gruba dahildir.

görgülü, nazik, kibar ilk akla gelen anlamlarından. bunun yanında "eğitim görmüş kişi için özel adlardan sonra kullanılan unvan" şeklinde de kullanılır.

yahudi dönmelerine (`sabetay) edilen hitap şekli. bir aşağılama gibi de düşünülebilir çünkü zamanın normal hitap şekli `bey`'dir.

son 200 yıl boyunca osmanlıda devleti yönetenlerin, türkiye'yi kuranların, diğer ünlü yazarların, sermaye sahiplerinin çoğunun, amaçları ne olursa olsun; ister ingiliz yanlısı ister marksist olsun, sabetayist olduklarını bu kişilerin ailevi ilişkilerini akrabalıklarını ve kültürlerini anlatarak açıklamaya çalışmış bir kitap. insanı büyük çelişkilerle başabaşa bırakabilir, kendinde şüpheye düşürebilir yoksa bende mi böyleyim benim kökenim bu mu diyerekten. geçelim!

(bkz: #334181)

son seslisi uzatılarak söylenildiğinde akla münir özkul'un hababam sınıfı'ndaki repliklerinden biri gelir..
(bkz: efendiiiii)

tüm fikirlerine katılmasam da saygıyla ve gülerek okuduğum entry'lere sahip itü sözlük yazarı. hani bir atasözü vardır ya: söylediğiniz sözleri kabul etmiyorum; fakat bunları serbestçe söyleyebilmeniz için herşeyi yaparım gibi, ha işte o hesap.

bazı insanların o odacıya kapıcıya denir diye beğenmediği hatta köpürdüğü hitap şekli.
(bkz: rıza efendi iki ekmek bir süt)

(bkz: yüzüklerin efendisi) *

ailenin bir bitkinin kökü gibi nasıl her tarafa yayıldığını görünce çok şaşırdığınız evliyazadeleri analatan soner yalçın kitabı.diğer ismi beyaz türklerin büyük sırrıdır

bir erkek ismi.

(bkz: müeddep)

efendi: beyaz türklerin büyük sırrı, soner yalçın'ın en beğendiğim kitabı...mutlaka okunması gereken bir kitap...baskı altında kalan yahudilerin müslümanmış gibi görünüp aslında içten içe yahudiliği benimsediği, bunun bir sır olarak tutulmasını konu edinen bir kitap...

en şaşırtıcı olan şey ise sebataist(yahudi dönmesi) olan bu insanların efendi lakabını kullanmaları ve açık bir dille ifade edilmese bile büyük önderimiz mustafa kemal atatürk'ün bile gerek çevresindeki insanlar, gerek babasının ismi, gerekse de okuduğu okulun isminde efendi lakabının geçmesi sebataist olup olamayacağı görüşünü okuyucuya düşündüren bir kitap...

sebataist aileler arasında yahudilik bir sır olarak tutulmuştu...aynı müslüman bir aile gibi müslümanlığın gerektirdiği herşeyi yerine getiriyorlardı...bu sır çocuklara anlatılıyordu ancak zaman içinde içlerinden bazıları kendini gerçekten de müslüman sanmışlardı ve bu şekilde hayatlarına devam ettiler...

önderimiz mustafa kemal atatürk'ün müslüman olduğuna hiç şüphem yok...çünkü kitabı konu alan dönemle önderimizin yaşadığı dönem arasında çok uzun bi zaman farkı var...benim tahminim sebataistler arasında kullanılan bu hitap şeklinin zaman içinde müslümanlar arasında da bilinmeden kullanıldığı yönünde...kararı size ait...

çok güzel bir kitap türkiyenin gerçeğini anlatan iyi bir dille yazılmış eser