ertelenen böğürtlen

aĝzımda böğürtlen varken,
sen hep gelirsin aklıma
yutarım böğürtlenleri bütün bütün,
sen çıkarsin tam karşıma

ne gelen var ne giden,
aĝzimda gene böğürtlen
düşünüyorum yesem mi yemesem mi?
pizzama koymuşlar fesleĝen

senlen telefonda konusuyoruz
aĝzimda böğürtlen
ne zaman buluşuyoruz diye soruyorum
seni anlamiyorum diyorsun





aksam yemeĝindeyim
aĝzimda böğürtlen
nerde yesem ben bunlari hemen burda yesem mi?
sen yemeĝe gelmemisken

geceler kara tren geceler
aĝzimda böğürtlen aĝzimda
bende bir resmin var gülmüyor
sanki çok lâzim da!

bil ki sana küsüm ben
aĝzimda gene böğürtlen
düşünüyorum böğürtlen çalılara küsmüş
çalıların haberi olmamış

yataĝima yattim
aĝzimda böğürtlen
senin yastiĝini da yere attim
yemeĝin tabaĝinda hala duruyorken





uykum kaçti dişlerimi firçaliyorum
aĝzimda böğürtlen
dişlerim mosmor olmuş ve başim da dönüyor
merak ediyorum acaba neden?

sabah oldu uyandim
aĝzimda hala böğürtlen
banyoda sabahlamişım ulan ben!
yesem mi gayri şu böğürtlenleri bilemem

sokaklara şiir yaziyor bazi ibneler
aĝzimda yuvarlaniyor böğürtlenler
düşünüyorum yesem mi yemesem mi?
pek de inandirici gelmiyor bana bu şiirler

ne gelen var ne giden,
aĝzimda gene böğürtlen
düşünüyorum yesem mi yemesem mi?
sen daha karşıma çıkmamışken.





c.v. 1996
nilüfer/bursa

(bkz: şiir sokakta)