everloving

play albümünden bunalıma sokan bir moby şarkısı, ayrıca requiem for a dream soundtracklerinden bi tanesi.

moby ' nin neden üstün bir insan olduğunu gösteren el emeği göz nuru muhteşem bi şarkıdır. hüzün, özlem, umut bana herşeyi anlatır...

canlı performansı cd versiyonundan daha güzeldir

moby'i sevmemize sebep veren şarkılardan biri daha.. hangi duygularla hangi düşüncelerle yapılmış şahane bir bestedir ki bu.. her farklı insanı bambaşka dünyalara sürükleyebilecek bir şarkıdır.. belki de içinde herhangi bir sözcük barındırmaması ve insanların kendi kendilerine melodinin üstüne söz yazdıkları bir şarkı olmasıdır onu güzel kılan.. belki sevgilinizden ayrıldığınızda, belki annenizden uzakta, belki baba sevgisini yaşamak için deli gibi arzu duyduuğunuzda belki de sadece sevgilinizin düşüncesi hakkında düşünüp düşünüp içinden çıkamadığınızda dinleyebileceğiniz ve her farklı durumda da çok farklı fikirlere ve hislere sizi yönlendirebilecek bir eserdir..

kısacası sade bir dille anlatmak gerekirse; güzeldir..

enfes bir moby eseri ,böyle açarsınız saatlerce çalar arkada,hiç sözü olmasa da alır götürür sizi,hiç susmasın istersiniz,birşeyler anlatmak için söze gerek olmadığının nadide bir kanıtıdır sanki...

loopa atıp saatlerce dinlenesi bir şarkı. bazen duyguları anlatmak için söze ihtiyaç olmadığının kanıtı bir yerde.

amatör klipten midir yoksa zaten şarkının kendisinden midir, yine sebepsiz yere uzun bir yolculuğa çıkma hissi doğdu.