hayattaki her şeyde mantık aramak

bir yerden sonra saçmalamaya başlamaktır. ne gerek var? düşünmeden daha kolay yaşanmıyor mu sanki?

mantık düşünmenin içerik bakımından doğruluğunu değil, biçimsel doğruluğunu göz önünde bulundurur; düşünce biçimlerinin bir çözümlenmesidir ve bundan ötürü her şeyde mantık aramak olanaksızdır.

insanı pragmatizme sürükler. bir süre sonra şiar edinilen cümle şuna dönüşür: "bu eylemin bana, bize ne faydası var?"

geçen bir forumda gördüm, sosyalist bir adam taksim inatlaşması ile ilgili şunları söylemiş:

"taksim'e çıkılırsa işçi sınıfı ne kazanacak? taksim diye diretmenin mantığı yok."

şekil a'da da görüldüğü üzere bu mantık bir süre sonra maneviyatı da dışlamayı getirir beraberinde.

mesaj kutunuzda "bir adam ve bir kadın tarlada çapa yaparken, yoldan geçen birisi sormuş; "yahu siz ne kadar yakın gözüküyorsunuz! karı koca mısınız yoksa?" demiş!.. sonra kadın; " hayır, bu adamın annesi, benim kaynanamın annesi." demiş
şimdi soruyorum; bu adam kadının neyi oluyor???" şeklinde bir mesaj görüp de bu soruya yanıt arama çabanızla eş değer olan durumdur.

bu ney lan dedim ve kağıt kalemi aldım elime ve düşündüm. inanamıyorum yoksa gerçekten nickimle müsemma mı oldum! *

"hayatta ki her şeyde mantık aramak" yüreği yok saymak demektir.

bi yerden sonra hastalığa doğru gider. hoş değildir, dozajı aşmamak gerekir ancak hiçbişeyde mantık aramamak daha kötüdür.ot dediğimiz botanik dünyanın en karaktersiz elemanı. türkiyenin yaklaşık %47 si böyledir tahmini.

hayattaki her şeyde mantık aramamak kadar mantıksız bir eylemdir.

(bkz: askerde mantık yoktur)

hayat bir matematikse ki öyledir de, matematikte mantıksız hiçbir şey yer almadığına göre normal bir davranış olabilir ama olmayabilir de çünkü , bilimde kesinlik yoktur.