insanı yoran şeyler

25 /
melcee melcee
toksik insanlar.

yakınlarda fark ettim. hayatımda var olan biri aslında enerjimi aşırı sömürüyormuş. genel olarak gündemimin aşırı boktan olduğu, yoğun bakımdan haber beklediğim, bırakın arkadaşlarımı, anne babamı görmeye dahi fırsatımın olamadığı iğrenç bir dönemde bir arkadaşımla yaşadığım olay aslında o şahsın hayat enerjimi nasıl sömürdüğünü anlamamı sağladı. i̇nsanı üzen kısım, karşındakinin hayatında iğrenç bir dönemin var olduğunu bilmesine rağmen yine de başka düşüncelere girip insanı kötü hissettirmeye çalışması. vicdanınız nerde sizin?
wintsky wintsky
beni en çok yoran şeylerden biri de belirsizliktir.
limitteki belirsizlik vs değil. aksine onları netliğe kavuşturduğum için çok severim.
ben daha çok netliğe kavuşmayan, kavuşturamadığım, kavuşturulamayan belirsizliklerden muzdaribim.
bu: arzulardaki, tercihlerdeki, gelecekteki, ilişkidelerdeki...
sonuç olarak kapı samimiyetsizliğe doğru açılıyor gibi.

en az durakta beklerken saatinde gelmeyen dolmuşa söver gibi sövüyorum böyle belirsiz durumlara, insanlara ve ilişkilere.

ve bunların azalarak değil, artarak azalması dileğiyle/
kurbağalara bakmaktan geliyorum kurbağalara bakmaktan geliyorum
madde madde yazıp "aha şunlar" diyebilsek ve o yazılanlardan uzak dursak ne güzel olurdu. ama olmuyor öyle. çünkü biz aynı şeyin hem kendisinden hem de zıddından yorularak kendi paradokslarımızı yaratıyoruz bir güzel.

aşırı ilgiden de yoruluyoruz, ilgisizlikten de...
aşırı sevgi de yoruyor bizi, sevgisizlik de...
koşturmak da yoruyor sabit durmak da, kaybetmek de yoruyor kazanmak da, tek olmak da yoruyor kalabalık da...

bu yüzden yoran şeylerin aralığını belirlemek zor. ama yormayan şeyler hakkında bir ortak davranış biçimi olabilir. bence herhangi bir şeyde aşırıya kaçmıyorsanız o yormuyor sizi.
25 /