" analizin amacı insanlara ayrılmayı öğretmektir."
hamlet'in kahredici sorusu da insanları ikiye ayıran bir başka kavşaktan doğmuştur.
" sizler şairsiniz bense ölümden yanayım" sözü aynı kapıya çıkmaz mı...
kendi payıma, oturduğum koltuktan bende sık sık ikiye ayırırm isanları:
farkında olanlar ve olmayanlar
en zalim olmasa bile en gözde bölme işlemimi biçimlendirir.
gene de " özgün " olma saplantısı burda da renkli bir açılım bulmaya zorlamıştır beni...
siz ne diyeceksiniz bilmiyorum ama ben aslında insanları üçe ayırrım. hangi konuda ikiye
ayrılırsa ayrılsınlar ki nasıl iolsa ayrılır, ben bir yolunu bulup üçüncü kategorinin
arayışına girişir ve pek fazla gecikmesizin onu bulurum da onlar benim gibi bir insandır.
tavırları dengesiz, gel-gitli, denizfeneri, nabız, akşam ve seher bulunsa da oknobatlar
iyidir.
çünkü durmadan dengede durmak ve durmadan düşmek, durmadan gelmek ve durmadan gitmek,
karar almak ya da almamak hep yanan lambalar, taşikardi ve ölüm. özlem ve gece eninde
sonunda sıkıcı bir tutarlılık demektir.
( insanlar ikiye ayrılır- bembeyaz bir kara mizah denemesi--
eb )
invisibleruh
