islamcılık

gerileme & çöküş dönemindeki osmanlının kurtuluş yolunu, siyasal ve sosyal bütünlüğünü din birliğinde arayan fikir akımıdır..teokratik devlet yapısını destekleyen akımdı..2. abdülhamit tarafından propagandası yapılmış ve gayrimüslim ülkelerin teker teker osmanlıdan ayaklanarak ayaklanmasına tepkili olan müslümanların dikkatini çekmişti..halifelik olgusu ile birbirine destekleyeci politikalardı..birinci dünya savaşı yıllarında iyice çürümüş, hatta ve hatta halifenin cihat çağrısını tınlamayan araplar ile iyice işe yaramayan bir akım olduğu gözler önüne serilmişti..

türkiye'de kırk yılı aşkın bir süredir tamamen köylüleşmiş olan bir akımdır. köylülüğü, darlığı islam diye anlatıp dururlar. bu hareketin şu an önünde yer alan kişilerin doğdukları köylerde yirmi yıl öncesine kadar tuvalet yoktur, elekrik yoktur. dolayısıyla türkiye'deki islamcılık kenli bir hareket olamamıştır. şu anda entelektüeli bulunmayan bu akım bilimsel ve kentli söyleme sahip entelektüelleri de akaid açısından eksik gördüklerinden aralarına almaz, lafını sözünü dinlemezler.
şiir yazamayan şairleri, iki lafı bir araya getiremeyen yazarları vardır. pireyi deve ederler, sık sık biz bildiğiniz islamcılardan değiliz derler, kapital sahiplerinin bir kısmının evde sadık eşleri başka hanelerde de açık ve makyajlı kadınları vardır, ne mehmet akif okurlar ne necip fazıl... seçkin eserler yayınlayan yayınevlerinde metal sesinden fırtına yaratırlar. açık kadınları gösterip kapalıları çalıştırırlar, camide cemaatte gözleri yoktur, belediye başkanları da istanbula üçüncü köprü dikme konusunda kararlıdır. dolayısıyla hareketleri de alternatif olamaz. olamıyor.

şu anki rejimi ellerine geçirip değiştirmeyi hedefleyenlerin ilkelerinden biri olsa gerek. ama sıkar o biraz.

3-15 yaşlarındaki çocukların oynadıkları oyunlara her ne kadar benzesede(evcilik, doktorculuk), günümüzde genelde yetişkin kesmin oynamaktan kendini alamadığı oyundur.

cilt editörlüğünü yasin aktay'ın yaptığı, iletişim yayınlarından çıkan modern türkiye de siyasi düşünce serisinin 6. cildi.

(bkz: laikçilik )

mehmet akif ersoy'un benimsediği görüştür.

tarihçiler osmanlı devletinin çöküşten kurtarılması gayesiyle ortaya çıkan 4 düşünceden [osmanlıcılık, türkçülük, batıcılık ve islamcılık] islamcılık'ı teokratik yapıya bir özenişten ziyade din birliği ile tebaayı bir arada tutma gayreti olarak ifade eder, islamcı aydınların da en başta "pan-islamist padişah" şeklinde bilinen ıı. abdülhamit'e karşı olduklarını ileri sürerler..

dahası bugün dinlediğim bir yorum da pakistan'da navaz şerif'in batı yanlısı partisinin adının "islam birliği" oluşunun da yanılgıya müsait olduğuna örnek oluşu imiş.. elbette "islamcılık" adı altında hilafet yanlılarının toplaştıkları gerçeği de yadsınamaz..

günümüzde de "din milletleri bir arada tutan bir çimentodur" diyerek vurgu yapıldığı, çeşitli diğer kavramların içi boşaltılarak, yeni yeni kimlik alternatifleri icat edilerek bu vurgunun uzun vadede kuvvetlendirilmek istendiğini fark etmek zor değil..

mutlak hakikatın -izmler içine sığdırılamayacağını gösteren kısır fikirler topluluğu...

şeriatçı, dinci, takunyacı, yobaz, gerici vb.. gibi onur kırıcı yakıştırmaların karşısında, daha yumuşatılmış ve biraz da makyaj yapılarak kullanılan bir kelime.. sonraları biraz daha laytlaştırılmış (light), islamı ve/veya yanlız düşünsel açıdan islamı savunanları temsil etmeye başlamıştır.

kendini kanıtlayamamanın verdiği ağır psikolojik baskı nedeniyle oldukça revaç bulmuş bir kelime.. islamcı yazar, islamcı parti, islamcı yayınevi, islamcı gazete... islamı savunmanın pastorize edilmiş halidir, karşıtları için de bir tehlike izlenimi vermemektedir.

gerek karşıtları, gerekse taraftarları için "islamdan dolayı korku" duyulmamasına işaret eden bir akımın, farklı ideolojilere sahip müntesiplerinin "ortaklaşan" adıdır.

islamcılık yani dincilik toplumlar için son derece sakıncalıdır.
din kitlelerin afyonu olduğundan,sürekli toplumları uyuşturur.
bireylerin özgürce düşünmesini yasaklar.
ülkemiz son yıllarda iktidarın etkisiyle dincileştirildi ne yazık ki.
bu geriye gidişle mücadele etmeliyiz.

sosyalist-yetişmeci ve modern bir düşünce akımıdır. karıştıranlar için açıklamak gerekir ki dini bir rejimden yana olan insanlar ikiye ayrılır. bunların bir grubu islamcılardır, ki modern, politize ve sol görüşlüdürler, islam dinini bir dine ek olarak bir siyasal rejim olarak algılarlar ve bireysel bir düşünce-hayat tarzları vardır, islamı köklerinden yeniden yorumlama ve modernize etme çabasındadırlar.
dini rejimden yana olan diğer grup ise şeriatçılardır, bunlar geleneksel dini öğelerden hareket eden ve islamı apolitik, fakat dünyevi emirleri de olan bir din biçiminde ele alırlar. islamcıların aksine şeriatçılar cemaat veya tarikat biçimindeki kollektivitelerin üyesidirler ve modernite ile ticaret dışında bir ilişkileri yoktur, hiç bitmemiş ve hiç değişmemiş bir geleneğin devamı olarak görürler kendilerini. herhangi bir yeniden yorumlama ihtiyacı hissetmezler.

bu ikisi farklı şeylerdir, ve birbirinin yerine kullanılmamalıdır. mesela fethullah gülen ya da haydar baş gibi insanlar için islamcı kelimesini kullanmak yanlıştır. bunlar şeriatçıdır, eğer bir tanesi olarak tanımlamak gerekecekse. buna karşılık ismet özel ya da yaşar nuri ya da mehmet akif islamcıdır, şeriatçı değildirler, eğer bir şekilde tanımlamak gerekirse.

2.abdülhamit zamanında ortaya çıkmış olan bu akım,islam kurallarına göre devlet yönetilmesine dayanır..bu akım 1.dünya savaşında hicaz-yemen cephesinde arap-ingiliz işbirliği ile yıkılmıştır..

2 abdülhamit zamanında benimsenmiş devlet politikası. araplar'ın yaptıkları bu akımı boşa çıkartmıştır. günümüzde geçmişten ders alınmadığının bir ifadesidir.

ölüsevicilik.