ıslık çalmak

en fantastik hırsız eylemidir; başarabilen yoktur, henüz. bir ustalık ifadesi olarak dile girebileceğini düşünmüşümdür hep:
"öyle ...... ki, hırsız olsa adamın ağzından ıslığını çalar!" şeklinde.

şeytanları toplar derler. satanistlere selam ederim.

feci lazım bi hareket. bir tane otobüsçünün uzun mesafeden kendisine " hoop hoop" diye seslenen birine durup baktığını görmedim. ama bir sniper* edasıyla kullanılan ıslık hareketi sayesinde tüm otobüsleri durdurmak mümkün. bu hareket sayesinde otobüs kaçırmaya son. otobüs arkasından dolu dolu gözlerle bakmaya son.

altın bileziktir.

melih cevdet anday şiiri. ıslık çalamayanlara kendini kötü hissettirmek gibi bir yan etkisi olsa da keyifli.

balıklar için deniz lazım,
sevişmek için işsiz olmak
ve geceleri yatakta
duymamak için tabanların sızısını
zengin olmak lazım.
halbuki ıslık çalmak için
birşey lazım değil.

hurafe tabi ki böyle şeyler . batıl inanç. zira bu yüzden gece ıslık çalınca şeytanlara eşlik ediyor diye kızıyorlar. acıya yol göstermemek için. kimbilir belki yaralarımızı üflerken öğrendik, ıslık çalmasını.

parmaklarımı gırtlama kadar soksamda o lanet ses çıkmıyor.arkadaşlarım olacak insanlar ise ayak baş parmaklarıyla bile çalabilecek kapasitedeler. bu işe meylettikten sonra öğrendim ki binbir çeşit ıslık çalma yöntemi varmış. çoban ıslığı , bakkal çırağı ıslığı falan falan. yani bende de ses çıkıo ama sessiz bir ortamda isek duyulabiliniyor ancak.

"sözlük yazarlarının hayat fonlarında çalan şarkılar"'ına eşlik etme yöntemleri.sözden çok müzikaliteye önem verenlerin tercihi.bir de duygularını melodik olarak dışavurmak isteyenlerin.
kişiye özeldir:
"ıslığımı denesen hemen düşürürsün" attila ilhan

allahım pek bir delisi olduğum olaydır.bir münibüs durdurmak olsun,effekt vermek olsun,köpek çağırmak olsun her insanın sahip olması gereken araçtır efenim.
sizlere güzellik edip tam ıslıklık ağza oturmalık şarkı türküde öneriyorum,çalınız.

i̇nandığım tek batıl inançtır. (bkz: gece ıslık çalmak uğursuzluk getirir)
henüz 9 yaşında bir çocukken, 16 ağustos 1999 akşamı annemle evde gece otururken çaldığım ıslıktan annem rahatsız olmuş ve susmam için "gece ıslık çalmak uğursuzluk getirir" demişti. dinlemedim, devam ettim çalmaya. o gece uyuduk ve gecenin ortasında marmara depremi..
kendimi o kadar çok suçladım ki çaldığım ıslık yüzünden, o gün bugündür ıslık çalmadım

ellerini kullanmadan ses çıkaranlar ve bu şekilde her türlü araca hükmedebilenlere açık açık hayranlık duyduğum ve notasız,(şarkılarda ıslık çalarlar ya) dümdüz füüüü diye gerçekleştirdiğim eylemdir.

modern sanat müzesinden çıkan genç bi kadının yaptığı eylem. bu beklenmedik uyumsuzluk bazı kalantor adamları rahatsız eder.

bok ye sevgili kalantor. senin bana yakıştıramadığın her şeyi yapıcam biliyo musun? sevdiğim bütün şarkıları ıslıkla mırıldanıcam, salıncağa binicem, çocuklar gibi koşuşturup eğlenicem, sokaklardaki hayatın tadını çıkarıcam, aşık olucam, sarhoş olucam, uluorta ağlıycam, uluorta kahkaha atıcam, dans edicem, kaldırım taşlarını sökücem altındaki kumsalı çıkarmak için, eylemlere gidip yumruğum hava sloganlar atıcam, sana ait gibi görünen tüm ortamlarda da boy göstericem. sanatın pahasından değil estetiğinden anlıycam, istediğim gibi konuşucam, yazıcam burada yazdığım gibi...

devrim yapıcam.
senin biçtiğin kalıba sığmam ben. dünya benim koca göbekli kalantor!

bir türlü yapamadığım bana göre zor şey.

meraklısına tarif veriyorum; baş parmağınızı herhangi diğer parmağınızla birleştirip yuvarlak şekle getirin, sonra dilinizin ucunu kıvırarak yuvarlak şeklindeki parmaklarınızı dilinizin üstüne koyun, nefesinizi dilinizi kıvırdığınız aralıklardan dışa çıkacak şekilde verin. ilk önceleri cılız cılız bir ses çıkacak veya ''pooofffff'' gibi bir şey ama yılmayın 10-15 kez deneme sonucunda başarıya ulaşacaksınız!

el ile çalınanı baya kıskanılandır.
az kıskanmadım gavatları. ama olmuyor.