ekseriyetle, edebiyatçı, tiyatrocu vb. kişilerin istanbul'u telaffuz etme biçimi, bir çeşit
sanatçı hastalığı.
galiba ünlü uyumuna uyması için böyle teleffuz ediliyor. ama bu şekilde biraz garip oluyor.
tsm'de kullanılır genellikle. "
istanbul sokakları" ve "
bu akşam bütün meyhanelerini dolaştım istanbulun" şarkısı söylenirken eski ustalar özellikle "ıstanbul" diye söylerler. sanki daha güzel gelir bünyeye. daha bir vurgulu daha anlamlı.
i̇stanbul büyükşehir belediye başkan adayı
kemal kılıçdaroğlu da der hep ıstanbul.
babanem çok kullanırdı rahmetli. hem de 'ıstanbol' derdi.
büyük ünlü uyumuna uyduğu için söylenmesi "istanbul"a oranla daha kolay olan kelime.
sıvas gibi, istanbul'un doğru okunuşu. bu yüzden tüm spikerler ve sunucular böyle okur. spikerlik kurslarında en çok vurgulanan şeylerdir, istanbul ve sivas'ın okunuşu.
sivas yazılır, sıvas okunur.
istanbul yazılır, ıstanbul okunur.
ıstanbul olunca ünlü uyumu oluyor, bundan mütevellit böyle okunuyormuş.
bana, daha çok takıntı gibi gelirdi. tamam, siz
ıstanbullular farklısınız.
ayrıca niye ya? yazıldığı gibi okunsa?
istanbul ne oluyor o zaman?
kafam çok karışık...
anane söylemi. bir dede, nine söylemi.