makina okuyacağıniz belki de en iyi üniversite. ama bana buraya adam alma şansı verseler herkesi def ederim. eger hardcore sevmiyor hoşlanmıyorsaniz yapamayacaginiz bi bölüm. ama güzel yabi tecavüz kaçınılmazsa zevk almaya çalış lik bi bölüm
res105 le başlar 'ben naptım'lar.
istanbul'un en güzel yerine konumlanmış fakültedir. aşağısı inönü stadı ve beşiktaş yukarısı taksim ve beyoğlu.
5 yıl okuduğum sanırım bir 5 yıl daha okuyacağım fakülte.ayrıca çok fazla bölümü bünyesinde bulundurmadığı için daha samimi bir ortamın olduğu yer.
gençler şimdi siz lys sonuçları açıklanınca fıldır fıldır "nereyi tercih edeyim?", "şuranın da eğitimi çok güzelmiş", "ah keşke şurası tutsa" diye sözlüklerde dolaşıyorsunuz. nerden biliyorum çünkü ben de aynısını yaptım, tercih yapmak lys'ye hazırlanmaktan daha zor bir hal almıştı. şimdi mouse u bir kenara bırakın ve bu sese kulak verin.
2010 yılıydı. sınava iyi hazırlanabilmek için interneti kapattırmış ve bilgisayarı kaldırmıştım. sonuçları öğrenmek için internet cafeye gittim, pc ekranında itü makina'yı görünce sevinçten eve koşarak döndüm. fiziği çok seviyordum ve iyi bir mühendis olmak istiyordum. keşke her şey o kadar güzel devam etseydi.
hazırlıktayken fena değildi aslında. taksim'e yürüyerek 15 dk'lık mesafede tarihi bir binada okuyorduk. dersler saat 12 olunca bitiyor biz de akşama kadar geziyorduk. ne sınav ne ödev derdi çok fazla yoktu. zaten istanbul'a yeni gelmiştik keşfedilecek çok şey vardı.
her neyse 1. sınıf olduk ama hala tehlikenin farkına varmak için vakit erkendi. lisede gördüğümüz türev, integral, limit konularını tekrar ediyoruz, fizikte f=m.a falan. aldığımız havuz dersleri bizleri pek zorlamıyor ama aslında sinyal veren bir ders var; ders programımızdaki makina fakültesinden aldığımız tek ders teknik resim. garip garip makina parçalarının görünüşlerini, kesitlerini, montaj resimlerini elimizle çizmeye çalışıyoruz. final sınavında 12 tane parçayı montaj yapıp kesit almamızı istediler, yetiştirebilen kişi sayısı sayılıydı, zaten dönem sonunda sınıfın yarısı dersten kalacaktı.
2. sınıfa geldiğimizde artık ak göt kara göt belli oldu. iki buçuk saat verdikleri termodinamik vizesinde üç tane soruyu yetiştiremeyince ne oluyor lan dedim kendi kendime. akış, termo, mukavemet dersleri üç vizeliydi. üstüne ödevler, projeler, quizler, deney raporları vs. artık hazırlıktaki günlerimi aramaya başlamıştım.
3. sınıfta her şey adeta nirvanaya ulaşmıştı. ısı geçişi, sistem dinamiği, akış, makina teorisi, makel futbolda full press yapan forvet gibi zorluyorlardı defansımı. her hafta illa bir sınavım, quizim, ödevim ve ya proje teslimim vardı. diğer üniversitelerdeki arkadaşlarım gezip tozarken ben haftalardır fakültenin dibindeki taksim'de bir gün takılmaya bile zaman ayıramıyordum. o kadar yoğundum ki akşam 8de sınavdan çıkıyor, 9 da evde oluyor gece 5e kadar ders çalışıyor, ertesi gün sabah 8.30 da sınava giriyordum. işte bugünlerden birinde ilk defa siktimin dersleri yüzünden içinde bulunduğum duruma sinirden ağlamak geldi içimden.
şimdi son sınıftayım, 3 hafta sonra okul bitmiş olacak. dönüp bakıyorum da nerde o sevinçten eve koşan mühendis adayı. gençliğim eğitimi daha fazla ders yükü olarak gören bu salak fakültede geçti. burada başarılı olmanın sırrı çelik gibi sinirler ve müthiş bir disiplinden geçiyor. bir kere bile fiziksel zekamı kullanarak yorum yaparak çözüm üreteceğim bir soruyla karşılaşmadım. hep tek doğru cevabı olan sorularla geldiler karşımıza. oysa mühendislik bir probleme en optimum çözümü üretme meselesidir, bunun bin tane yolu vardır.
bu fakültede yaşayacaklarınızı kelimelerle ifade edemem. nasıl bir boka bastığınızı çok düşüneceksiniz. hayat enerjinizin bitişini resmen gözlemleyebileceksiniz. sosyal imkanlar çok sınırlı olacak, sürekli ders muhabbetleri, kaç gram kız düşüyor muhabbetleri sizi çıldırtmaya başlayacak. fakültede gülen insanlar arayacaksınız ama bulamayacaksınız.
şimdi soruyorum gençler değer mi? bir daha soruyorum değer mi? ben sözlüklerde yazanları okuyup yine de geldim bu fakülteye, aklıma sıçayım. siz okuyup siz de geleceksiniz biliyorum. sizin de aklınıza sıçayım
yeri ve geçmişi itibariyle türkiye'nin en baba makina fakültelerinden biridir. genel anlamda makina fakültelerinde kız sayısı azdır ama kız/erkek oranı en düşük olan fakülteler arasında itü makina fakültesi rahat ilk üçtedir. üzgünüm. olsun taşkışla dibinizde, taksim, istiklal caddesi, eğlence falan...
not: arkadaş şimdi baktım da tdk'da da itü'nün sitesinde de "
makine" diye geçiyor. doğrusu buysa demek ki.
içinde google play'i açtığınız anda "bulunduğunuz yerde popüler" diye
batak uygulamasını gösteren güzide fakülte.
not: dalga geçmiyorum lan olay gerçek. inanmayan denesin.
sırf kampüsü için okunur. bir diğeri;
(bkz:
itü taşkışla mimarlık fakültesi)
2 liraya boğaza karşı yemek yerdik. i̇tü güzeldi fakat hayatımı kötü bir yöne soktu. sevsem mi sevmesem mi karar veremiyorum.
17 yaşımda kaydolduğum itü sözlük'ün hakkını vermek için 26 yaşımda bu fakültede yüksek lisansa başlıyorum. lisans başka üniversite.
bu fakülte hakkında bana akıl vermek isteyen herkesi bekliyorum.
ahhulennrizaaa
