joe bonamassa

1977 doğumlu, amerikalı blues-rock gitaristi, aynı zamanda vokal de yapar. bu tarz müziğin yeni dönemde ender temsilcilerindendir.
(bkz: eskilerden kim kaldı)

kayda değer bazı şarkıları için;
(bkz: if heartaches were nickels)
(bkz: blues deluxe)
(bkz: had to cry today) (blind faith cover)
(bkz: tea for one) (led zeppelin cover)

youtube'da, 12 yaşında boyundan büyük gitarla yaptığı showların videoları da dolaşmaktadır ayrıca (küçükken çok da çirkinmiş velet)

bir de ballad of john henry'si vardır güzeldir hoştur.

nefis bir ''stop''yorumu vardır...muhakkak dinlenmelidir.

2010 bbc konseriyle akıllara zarar bir performans veren blues rock gitaristi. seviyoruz seni joe baba diyeceğim ama herifçioğlu benden sadece 3 yaş büyük. adam gitarla dünyaları keşfediyor, ben ofiste götümü daha fazla nasıl büyütebilirim sorununa yanıt arıyorum. adaletin bu mu dünya?

henüz andy timmons keşfetmiştim ki bir radyoda blues gitarın efsane bir şekilde icra edildiğini dinleyip hayran oldum ve onu çalan joe bonamassa'nın ta kendisi idi. küçük kendi çapında araştırmalarla karşılaşılan videolar sonunda bazı efsane videolara da denk geldim. böyle bir çalış yok arkadaş 16 yaşında çalışını youtube'da gördükten sonra çok fena saygı duydum herife şurda da görüldüğü üzere:
youtube share your videos with friends, family, and the world youtube ...9u1lsueezpq&feature=related
ergenlikten beri hayranı olunan slash'da onu son zamanlarda en favori gitaristi ilan etmiş tescillemiştir onu tam olarak. geç keşfedilen ama blues hastası, blues gitarın haykırışlarına hayran biri olarak bünyeye ilaç gibi gelmiştir. dinleyelim dinletelim arkadaşlar kimse mahrum kalmamalı bu tınılardan. eric clapton ile düeti şiddetle tavsiye edilir.

glenn hughes, jason bonham, derek sherinian ile allstar band kıvamında kurdukları black country communion ile birlikte; 2000 li yıllarda neden adam gibi hard rock/ hard'n'heavy albümü çıkmıyor sorunsalını rafa kaldıran, son dönemin en yetenekli gitaristi.

özellikle hollanda ve almanya da çok tutuluyor. sloe gin albümü tam anlamıyla baş yapıt. boş parça yok.

ağzıma sıçasım geliyo bu adamı daha önce neden duymadım diye düşününce. böyle bi şey yok lan. adamın tanımını bile yapamıyorum. ecik bluescu tipi olaymış daha önce tanırdım belki ama adamın tipi bildiğin böyle hmmm... şey gibi... böyle... evimizin bir evladı gibi. beyazıt öztürk gibi tipi var yani ama sesine ölünür. o derece lan! gelsin sabah akşam tepemde şarkı söylesin.

black night gibi bir parça bestelimiştir ya, o bile bu adama tapmak için yeterlidir bana göre.

gary moore'dan sonra blues rock tarihindeki bayrağı andy timmons ile beraber ölene kadar başarıyla taşıyacağına inandığım harika vokale sahip müthiş bir insandır. bb king'i 86 yıl yaşatan allahım bunu da bi o kadar yaşat da ölene kadar dinleyeyim. mahrum etme bizi.

gitar tekniği iyidir.

bir gün türkiye konseri verebilme ihtimalini sevdiğim amerikan blues rock gitaristi.
son çıkardığı albüm olan driving towards to daylight diğerlerine göre müzik tarzında biraz değişim hissettirse de joe abimizin yaptığı müziğin her türlü gideri vardır.
bkz: dislocated boy)

yeni albüm çıkarmış adı da driving towards the daylight. hatta üşenmemiş, paca suyu sen askerdesin, çarşıda internet cafeden dinlersin diye de mail atmış ibneci youtube hesabıma. zaten delisiydim, vallahi bu jestiyle fanı bile oldum puştun. albüme adını veren parça da pek naif mk.

12 yaşında kurduğu hayali gerçekleştirdiği gecede nasıl hayvanlıklar yaptığına şurdan bakabilirsiniz. uyarayım 2 saat 12 dakikalık bir videodur. tüm konser kesintisizdir.







blues'a, gitara ve gibson les paul'a doyurandır.

kendisini adeta iki hafta sonra kanlı canlı olarak şaapacağım abi. kıps.

bunu da buraya yazdım ki tatito'mun götüne girsin, geldiğimde bana sloe gin yerine of deli gönül çalmasın.

tracy chapman'ın give me one reason adlı parçasına muhteşem bir cover yapmış gitarist.