kuran kursları

yaz aylarında istemeye istemeye gidilen, özellikle annanne ve babannelerin 'bak ayşeye ne güzel giymiş eteğini, almış eline kur'an ı gidiyor sen neden evde oturuyorsun' diyipte baskı yapması sonucu çocuk için işkence haline gelen yerlerdir.
(bkz: istisnalar kaideyi bozmaz)

hakkında atıp tutanların çok büyük bir çoğunluğunun hayatlarında kapısından bile içeri girmedikleri kurumlardır. adı üstünde kuran kursudur. eskiden camilerde yeni başlayanlara arap alfabesi öğretilirdi. arap harfleri ile okumayı öğrenenler de kuran okumaya başlardı. haftada bir gün de temel dini bilgileri dersi yapılırdı. burda da abdest nasıl alınır, namaz nasıl kılınır o öğretilirdi. kimsenin beyni yıkanmazdı, propaganda yapılmazdı, siyaset konuşulmazdı, üstüne üstlük güzel arkadaşlıklar kurulur, kurstan kaçarak türlü maceralar yaşanırdı.

şu an da kuran kursları devlet denetimi altındadır ve ilköğretim yaşını geçmemiş çocukların kaydı kabul edilmemektedir. zaten devlet tarafından zorunlu din eğitimi verilmesi abes birşeydir. laik ülkelerde de durum böyledir. ancak bu ülkelerde de isteyene bu hizmet devlet denetiminde özel okullar tarafından verilmektedir. çağdaşlığı herkesi kendi itediği hale getirmek sananlar, (bkz: tek tip insan yetiştireceğiz) çağdaşlığın ve insan haklarının temellerinden olan herkesin istediği dini seçme, öğrenme ve yaşama özgürlüğünü hiçe sayanlar tarafından gereksiz bir paranoyayla tamamen kapatılmaya çalışılmakta. bunu da utanmadan 'nehrin önüne baraj çekmek' olarak nitelendirebilmekteler. özgürlüklerin önüne baraj çekmek ancak diktatörlüklerde görülen bir yöntemdir ve benim ülkem diktatörlükle yönetilmiyor.

ayrıca 'asıl amacının dışında olduğunu ve ne yapılmak istendiği herkes tarafından gayet açık şekilde biliniyor' deniyor fakat bu amacın ne olduğundan kimse bahsetmiyor. söyleseler de öğrensek neymiş bu gizli hedef.

ebeynlerin, çocuklarını özellikle yaz tatillerinde dini eğitim almaları için gönderdikleri kurslardır. anne ve babanın amacı, çocuklarının okul döneminde öğrendikleri mihver derslerin yanı sıra yaz tatilinde de maneviyatını güçlendirecek bir şeyler öğrenmesidir. ancak günümüzde bazı çevreler, toplum olarak belirlenen ortak amaçtan sapmaktadır. kuran kuslarına kayıt için, devletin koyduğu kuralların olduğu muhakkaktır,ancak ne kadar uygulandığı tartışılabilir. öyle ki;veli gelip okul müdürüyle anlaştığında,okula gelmeyen çocuk-nereye gittiği malum- sınıfını geçmekte, sonra çocuğun ilköğretim diplomasının olduğu iddia edilmektedir.dolayısıyla devletin sadece kural koyması yeterli değil, koyduğu kuralları uygulaması gerekir.

tayyibin ülkeye ektiği irtica tohumlarından biri. hangi tarafından bakılırsa bakılsın kaçak kursların cezalarında indirime gitme eyleminde iyi niyet aramak mümkün değil. öncelikle bir icraatın altında talep olması lazım ki kuran kursların yetmemesi gibi bir durum da söz konusu değil. aksine diyanetin kuran kurslarına katılım seneden seneye düşmekte. müfredatı yetersiz denilse hangi konuda derler adama. kuranı eksik anlatıcak değil ya devlet denetimi olan kurslar. neyini gizlemek istesin çocuklardan.

sonra tekrardan kaçak kurslara verilen cezanın düşürülmesi geliyor akla. bir şeyin cezasının düşmesi onun artık suç olmadığı anlamına gelmez. bugün hiçbir eğitim kurumu denetimsiz kuralsız faaliyet gösteremez. aksi şekilde davranmak yasa dışıdır. kaldı ki yeni yasa ile azaltılmış da olsa cezası olduğuna göre hala suçtur. o zaman cezası düşürülerek caydırıcılığını azaltmak suça teşviktir. yani insanlara gelin bu suçu işleyin biz göz yumucaz denilmektedir.

işte bu kursların denetimli olanlardan ayrılacağı nokta da burada başlıyor. kuran eğitiminin ötesine geçmek, siyaset yapmak, çocuklara şeriatı öğretmek. ne yazık ki bu aşamada laikliği hazmedememiş halkım bunda bir sakınca görmemektedir. oysa ki isteyene dilediği gibi incil kursları, hıristiyanlık dersleri verme ya da satanizm propagandası yapma özgürlüğü tanınsa yine en önce karşı çıkıcak olanlar kuran kurslarına sınırsızlık isteyenler olacaktır.

evet asıl amaçlarının başka olduğu yerlerdir.küçük bir çocuk gerçekten inanan bir aileye mensupsa zaten gerekli dini bilgileri ebeveynlerindende alabilir amaç sadece kuran hatim edip cennete bilet kesmek olmasın ilk başta.küçük çocukların ruh dünyalarını gerçekten etkileybilir kanımca,kuran dan bazı kesitler öğretilmesi daha uygun olur.kuran kursu bana göre gereksiz bir aktivite.

bizim ülkemizin en büyük sorunu ne? cahillik... her alanda, her konuda cahillik... ve bunu tek düşman belleyip ona göre hareket etmiyor bazı kesimlerin oyuncağı oluyoruz farkında değiliz. en başta politikanın... politikaya dinin karıştırılması tamamiyle laiklik anlayışının yanlış yorumlanması ve uygulanmasından kaynaklanmaktadır.

din dersinin okullarda kaldırılması yerine dinler tarihi gibi genel bir adda bütün dinlerin incelenmesi daha mantıklı ve yerinde olacaktır.

ülkemizde % 90 oranda olmasa da çoğunluğu müslümanlar oluşturmaktadır. onların (veya diğer dinden olanların) dini bilgilerini, kitaplarını, dualarını öğreten bir kurumun olması laiklik ilkesinin de yerine getirilmesi açısından önemlidir. bunu o insanların inançları doğrultusunda yapmak da en hassas noktalardan biridir. sonuçta kuran'ın alfabesini veya kuran'ı okuturken abdestli olup, başın örtülmesi öngörülmektedir.

(bkz: kuran ı kerim )
(bkz: abdest)

eee burda ikilime şimdiden düşmeye başladık. bu dersi okullarda vermeye kalkarsan şu an olduğu gibi kamu alanlarına tesettürlü giriliyor, laiklik elden gidiyor diye yine ayaklanmalar olacaktır. bu dersin camide veya belli bir kurumda verilmesi gerektiğinde ise yaş sınırlaması konulmakta...

ülkemizde t.c. vatandaşı olup diğer dinden olanların kiliseye veya ibadet yerlerine gidip gitmemesine, dinlerini çocuklarına öğretme yaşına karışıyor musunuz veya karışabiliyor musunuz? yoksa herkesin anladığı veya anlamak istediği şekilde yorumladığı laiklik ilkesi sadece müslümanlara karşı mı kullanılıyor?

(bkz: laikliği dinsizlikle bir tutmak)

ve neden çocuk dini öğrenmeye kalktığında bu kadar tepki veriliyor anlamıyorum? aynı çocuk müslüman olmasına rağmen kiliseye gitse hristiyanlığı öğrense tepkiler her konuda sıralanabilir ama çocuğun yaşı üzerine bir kargaşa çıkmaz nedense. çocuk yaşken eğilir. ve hangisi olursa olsun bir insanın bir dine mensup olması çok önemlidir. çünkü bu zamana kadar hiç bir din (kabul edilen 4 din haricindekiler de) insanlara veya topluma zarar verebilecek nitelikte olmayıp, insani değerleri yükseltmiştir.

dinin yanlış öğretilmesi konusuna değinmiyorum bile.. çünkü daha kendimiz etrafımızdaki insanları eleştirmeden edemiyor, sadece kendi düşüncelerimizi dayatmak için uğraşıp doğruyu görmemize veya görmelerine engel oluyoruz.

unutmayın ki dini tam olarak bilmeyip, ondan bundan duydukları ile yetinenler genelde bir çok insanı yanlış yönlendirmekle birlikte kötüye de kullananabilmişlerdir.

bazı kesimler nedense cahillikten çok dinini bilip yaşayanlardan korkmaktadır. size “cahil bir dostum olacağına, akıllı düşmanım olsun” sözünü hatırlatmadan edemiyeceğim. eğer buna hak vermiyorsanız cahil insanların neler yapabileceği hakkında en ufak fikriniz yok demektir. bir örneğini görmek isterseniz şööyle ülkemizin doğusuna doğru göz atabilirsiniz.

eğer anne-babanın dini bilgisi var ise çocuklarının öğrenmesi için bir kuruma gitmesi gerekmez, otursun evinde öğrensin gibi bir düşünceye de katılmamaktayım. o zaman “kültürlü, okuma-yazma bilen aileler, çocuklarına neden okula gönderiyorlar” diye bir soru ile karşılaşırız ki hoş sonuçlar ortaya çıkmaz. bir şeyi öğrenemenin yanında, sosyal olmak ve o kesimin içinde bulunmak da çocuğun kişiliğinin oturmasında önemlidir.

sadece bir konuda değil her konuda cahilliğe savaş açmamız gerekiyor. bu ülkenin ilerlemesi ancak bu şekilde olur. bırakın insanlar sadece din değil istediği her konuyu öğrensin. eğer insanlarımıza araştırma, öğrenme bilinci edindirebilirsek korkmamıza da gerek kalmaz, dini kullanan siyasetçiler de olmaz, insanların inançlarına saygı göstermeyip dil uzatanlar da...

teknolji, bilim alanında ilerleyememiz cahillikten, kültür karmaşası yaşayıp tepkilerin büyümesi cahillikten, düşünce özgürlüğünü yaşayamamız cahilliğimizden, savaşların çıkması cahillikten, tartışmaların çatışmaya dönüşmesi cahillikten...

heüz veletken nenemin zoruylan her yaz gönderldiğim yerdir..lakin cüzü bitirmeyi başaramamışımdır..yani neymiş zorla güzellik olmaymışşşş..

yazları aşağı mahalledeki camiye-kuran kurslarına- gönderirlerdi bizim mahalledeki kızları. o günlerden aklımda kalan en belirgin şey, hocanın "sizi falakaya yatıracağım" sözleridir.

çocukken bir kaç yaz kimine kendi isteğimle kimine de annemin isteğiyle gitmişliğim vardır. çok sıkılıyordum küçücükken bile esasında. yok pantalon giyilmez etek giyin, yok baş öyle örtülmez böyle örtün, anlamını bilemediğim, sağdan sola doğru ilerleyen yazılar, bunları ezberlemek zorunda olmak...düşününce bile içim sıkılıyor hala. yaşım ilerleyince anladım ki insan dinini öğrenmek istiyorsa ona kendi dili yeterli olacaktır. artık ne zaman bir şeyler okumak istesem açıp türkçesinden okuyorum.

son derece faydalı kurslardır. inananlara ahiret ve dünya hayatı ile ilgili bilgiler öğretirler.

lakin ülkemde şöyle bir durum söz konusudur, kuran kurslarına giden insanlar bilimum yobaz ve örümcek kafalı insanlardan oluştuğu sanılmaktadır ve hatta orada öğretilenlerin "din elden gidiyor, nerede şeriat nerede nizam, tüm kadınlar günahkardır ve kapanmalı, bizden olmayanlar cehennemin dibinde katranla yakılacaklardır!" gibi çağ ve mantık dışı şeyler olduğuna inanmaktadırlar.
hayır efendim yok öle şey!! gayet müslümanlığı ve gereklerini edebince öğreten kurumlardır fakat bu güzel ülkemde bazı hassas konularda bazı yüzü karaların yaptığı lekeler tüm kesime yayılmaktadır, ben buna üzülürüm.

yarı şaka yarı ciddi islam dininin temellerinin alındığı yerlerdir. tabii ki aralarında birkaç tane çürük yumurta olacaktır, ancak genel olarak iyi niyetli insanların ufacık çocuklara dinlerini öğrettikleri yerlerdir.

tesbihle oynadım,sinek yakalayıp kanadını kopardım.
çok sıkılmadım.sure öğrendim arada okuyorum.
ters bişey öğretende olmadı. ama bu 15 sene önceydi
şuan durum ne bilemem.

bir yaz tatili klasiğidir , okumayı yazmayı yeni öğrenmiş çocuk tam sıyırdım bitti bu iş derken bu sefer arapçayla burun buruna gelir.insan ilk önce anlayamaz neden karşı cinse mensup kardeşi ve kuzeninden ayrı ders aldığına.çünkü aynı çocuk onlarla kurs bittikten direk denize koşmaktadır..ve o küçük çocuklar tüm kurs boyunca deniz hasretiyle yandıkları için elifi bile hatırlamazlar.

yazarın kişisel notu:sureler için sağol babanne

bir site ortamına nazaran daha çok bir mahalle ortamında büyüyüp,oralarda top koşturan çocukların büyük çoğunluğunun ilkokul ve öncesinde gittiği dini devlet nezaretinde bir kurumudur. bu tür kurslara gitmek insanı efendi kılar,savı sözü sayılır bir adam yapar tabi çocuğun içinde varsa

gereksizdir ve son derece saçmadır. öğrendiğiniz sadece elif be'den bile ileri gitmez ayrıca sosyolojik ve psikolojik araştırmalar göstermiştirdi, din ve inanç kavramı çocuklara aileleri tarafından verilmelidir, bunun nedeni ise çocukların ilk olarak anne babaya güvenmesidir. ancak gel gör ki, inançlılık adı altında küçücük çocuklar, anlamlarını bilmedikleri kelimeleri okumakta, ve tamamen yanlış yönlendirilmektedirler. 5-6 ya da 7 yaşındaki bir çocuğa nedenini anlamadığı bir şekilde arapça öğretmek saçmalıktır.ya da nedenini anlamadığı bir şekilde arapça öğrenirken başını kapatması gerekliliği daha büyük bir saçmalıktır. ilk emir oku ise bunun nedeni haybeye gereksizce ve cahilce oku demek değildir. bunun anlamı anlayarak, bilerek oku demektir. bırakalım 5'i 11-12 yaşındaki çocuklar bile bir çok açıdan din ve allah kavramlarından çekinirlerken, ne diye anlamadıkları bir dilde ibadet etmek, ezberlemek zorunda olduklarını anlamak mümkün değildir. ahlak'ın ya da dinin ya da insanlığın en iyisi dilini anladığınız insanlardan öğrenilmektedir. kuran kursu arapça kelimeler bütünün, çocukları hap yap kara kap zihniyeti içinde kullanmaktan ve çok küçük yaşlarda bir çok açıdan soru sormalarını engellemek amacıyla ortaya çıkartılmış şark kurnazlığıdır.

çocuklara bir dini, inanışı ya da tanrıyı bilmedikleri bir dille, anlamadıkları bir şekilde öğretemezsiniz.öğrettiğinizi zannedersiniz sadece o da garibim benim bu yaptığımdan gurur duyuyorlar diye (yani kendi istediğinden değil ailesini mutlu ettiği için), bu kurslara gitmeye devam eder.