kutsal damacana

bu güzel film hakkında ilk yorumu yaptığım için sevinçliyim. şafak sezerin bol küfürlü süper performansı ile komedinin dibine vurulmuş. gidiniz izleyiniz.

komik bir film. benim için özeti budur. tabi sürekli küfür var. küfürsüzünü istiyorsanız da cnbc-e var. eğer bu tür filmlere karşı biri değilseniz, canınız sıkıldı ve sadece gülmek istiyorsanız "gidin görün" derim. oldum olası "çok uğraşıyorlar ama bu adamdan komedyen olur mu?" dediğim adam (şafak sezer) bu sefer sıkı güldürdü diyebilirim. işin tekniği ve sanatı hakkında bir yorum yapılacaksa da onu da işi bilenlere bırakayım.

"yorum bile yapmam ben böyle popüler kültür malzemelerine" diye kuulluk yaparken "senaryo: ahmet yılmaz" ibaresini görünce bir anda kalbim küt küt attı. kalbimin ritmini türkiye'deki ahmet yılmaz'ların sayısına böldüydüm bugüne kadar. ancak bildiğin ahmet yılmaz bu galiba. hani şu şey yapan canım...

bütünde pek bişiye benzemeyen ama detayda (genelde küfürler ve şafak sezer'in jest & mimiklerine) güldüren, anlık eğlendirebilen bir film.

yıllardan beri bünyemde barınan şafak sezer antipatisini tarihin tozlu sayfalarına gömmüş filmdir.
başrolünde şafak sezer'in oynadığı bir filme bu kadar güleceğim sittin sene aklıma gelmezdi. tabi bu olayda ahmet yılmaz katkısı yadsınamaz efendim, çok boş belki ama bir o kadar hoş bir film olmuş. dünyevi dertlerden birbuçuk saat uzaklaşıp katıla katıla gülmek için birebir sözün özü.

vitaminsiz ve citroen gibi kelimeleri hakaret olarak lügatımıza kazandıran,zaman zaman sıkan,zaman zaman güldüren genelinde kötü ama eğlenceli bir film

içine kısım kısım espriler serpiştirilen devamlılığı olsa daha güzel olabileceği düşünülen türk filmi.

"türkler uzaya çıksa nasıl olurdu?" tarzı bir the exorcist yaklaşımı.

filmi tek cümleyle özetlemek gerekirse direk vasat bulduğumu söyleyebilirim. zaten sınırlı olan senaryo bence son derece de kısıtlı kullanılmış. film ne başka filmleri eleştiren bir tarzda (korkunç bir film vs.) gibi olmuş, ne de bağımsız bir komedi filmi gibi olmuş, bu yüzden biraz arada kalmış hissi yarattı bana. yalnız filmde küfürlerin yoğunlukta olmasından dolayı da güldüğüm yerlerde olmadı değil. yinede film 2 gün sonra unutulacak cinste olmuş, uzun süreli bir etki yaratma şansı bence hiç yok gibi.

filme gitmemiş olupta gitmeyi düşünenlerin affına sığınıp genel olarak değerlendirdiğimde, kimine göre hoş ve son derece eğlenceli olabilecek bir film ama bana görede bir o kadar boş, sadece arada gülümseten bir film olmaktan öteye geçememiş olan bir türk yapımıdır.

devamlılık gibi sinemanın en temel unsurlarından birini içermeyen bir film ki bunun şu koşullar altında pek de bir önemi yok.bütün saçmalığına ve sondaki şeytan çıkartma sahnesine rağmen(aslında adamlar üşenmemiş mesaj vermiş bak takdir ettim) izlenebilecek bir yapım.bol küfürlü sahneleri ve şafak sezer'in verdiği gülünç tepkiler sayesinde salondan erken çıkmıyorsunuz. yine de sinemadan çıkınca verdiğiniz parayı sorgulayabilirsiniz.hakikaten de sağlam filmler yapıp da borca giren ve şevki kırılan sinemacılar için üzülebilirsiniz.çok da üzülmeyin, zamanla geçiyor.bir bakmışsınız çılgın dersane'nin afişine bakıp salon ve başlama saatini öğrenmeye çalışıyorsunuz...(ha bir de " bu imkanları bana verseler ben ne film yapardım hacı!" diyebilirsiniz)

filmin yarısında salonu terkettiğimiz,çıkarken filmi seçene bi o kadar söylenip saydığımız facia.
evet,facia.
şimdi diyeceksiniz ne bekliodun diye ama azıcık gülseydik bari yaa...

settar tanrıöğen 'in performansını alkışladığım film olmuştur.

filmden bir replik : verdim kutsalı, verdim kutsalı, yermisin yemezmisin bi sağından bir solundan.

şafak sezerin çok beğendiğim oyunculuğunun yine üst seviyelerde olduğu film.

hakkındaki girileri okuyunca ben ne bokuma beğenmedim lan diye düşünmeme neden olan, düşündürücü filmdir..

(bkz: zaman kaybı)