magnum un lüks olduğu zamanlar

max'ın zirvede olduğu zamanlardı.bir de o buzlu parmak dondurmanın.bir de kalem şeklinde olanın...
meybuz'u burnumuzdan çenemize kadar batırdığımız zamanlardı.güzeldi aslında meybuz.böyle karlı bi kıvama gelince muhteşem oluyordu.
magnum çok ama çok uzaktı.yılda bi kere ya yenir ya da yenmezdi.arada baba dondurmacıya gider aile boyu açık dondurma alır getirirdi.ki o algida'nın kutu dondurmaları daha da ucuz olduğundan genelde o alınırdı.
zor günlerdi ama güzeldi deyip maziye özlem duyan insan oluyorum.ki yalandır bu.şimdi 2,5 liraya mis gibi magnum double varken o pis merdivenaltında yapılmış meybuzu mu özleyeceğim lan peh...

(bkz: kendisiyle çelişmekten zevk alan yazar)

çok lükstü. öyle böyle değil.
zaman zaman ailede tartışırız bunu. yani çok pahalıydı da mı almıyorduk? yoksa çok fakirdik de ondan mı? ya da magnum kocaman yerim boğazım şişer diye mi bana sürekli max kakalıyordunuz?
minimilk vardı bir de o maxtan da ucuzdu sanıyorum.
ama bir de saman yolu vardı ki.
aman aman. o ne harika bir dondurma idi. kedi canını onun. küçüktü ucuzdu ama magnuma taş çıkarırdı. neyse konumuz o değil?
konumuz neden magnum lükstü yahu? neden ulaşılmaz dı?
neden çubuğu saklanırdı?

not: double çaklıtvar ya. sen neredeydin bu güne kadar?
o apayrı bir şey canım.

ayrıca,haz var dahası var.

buz parmağa talim olunan zamanlardı.

zararlı olduğu aşikar olmasına rağmen meybuz ile tatmin olduğumuz zamanlardı.
şuan önüme meybuz ve magnum getirseler, meybuz'u seçerim o ayrı. calippo malippo hikaye. meybuz yiyip boğazlarımız şişince bu sefer evden fırça yerdik, ikisinin de tadı enfestir tabi.

harbi lan, böyle bi zaman vardı. şimdi ayağa düştü ama. benim bile dolabıma kutusu giriyorsa şu küçüklerinin, harbiden ayağa düşen dondurma.

daha o zamanlarda olric yoktu. evden çıkıp köpek gibi gezer, top oynar, acıkırdık. evden peynir, ekmek, domates getirip domatesleri caminin musluğunda yıkayıp yıkayıp yerdik. sigarayı düzensiz içer (haftada sekiz tane filan ama hepsini bir saat içinde) üstüne diş macunu yiyip eve girerdik. eve girdiğimizde toz kokardık. vay amınakoyyim. ne olduysa birden oldu. 2.5 lira lan. aklım almıyo.

hala birilerine lükstür.

kandillerde kardeşimle beraber 'ya mum ya para' diyerek topladığımız paralarla aldığımız eğlencemizdi.

şimdi param var hayatta vermem ona 2.5 tl giderim babalar gibi bi kendime bi sevgilime alırım şu hediyeli olanlardan. sevgilim olmadığı için ikisini de kendim yerim. ohh mis..

haftalık harçlığımızın yaş itibariyle düşük olduğu zamanlar. o zamanlar benim gözümde magnum yemek pahalı bir lokantada yemek yemeye eşdeğerdi.

öğrenci iken katkı kredisi yattığı gün uzun marlboro ve magnum alıp beraber yerken zenginlik ne güzel şeymiş dediğim zamanlar

(bkz: meybuz)

(bkz: buz parmak)

fakire hep lükstü, hala lüks. fiyatını tam bilmem ama paylaşabileceğim 1 kilo algida dondurma fiyatına magnum alma taraftarı değilim.

magnumun artık lüks olmadığını anlamamız gereken başlık.
(bkz: yok öyle birşey)

(bkz: ccc buzzy ccc)