memleket

bir kimsenin doğup büyüdüğü yer, şehir, yurt

yurt dışında olanlar için tüm ülkeyi kapsayan saha.

özlersiniz. neden gittiğinizi unutuncaya dek özlersiniz. ayak bastığınız anda da hatırlarsınız unuttuğunuz şeyi.

anadolu'nun kızgın, kurak güneşi gibi yakar içinizi. albert camus'nün sisifos söyleni'nde can bulan kelimesi gelir aklınıza. absurde. uyumsuz.

var olduğu yere az, yok olduğu yere çok gelen bir zihinsiniz siz. dimağınızın çatışması yansır bedeninizin doğaya uyumuna. her organizma kadar basit, hiç organizma kadar çetrefillisiniz. işte bunun için gitmiştiniz.

halk ağzında insanların köylerinden bahsettiği toprak bütünü.

memleket güzeldir, iyidir, hoştur sevilir de, e be memleketim, -9 derece nedir yahu? moskova'da yok bu soğuk, elim ayağım buz kesti farenjit oldum, 1 gün zor durdum akşamına kaçtım samsun'a, 7 dereceye şükreder oldum ya.

insanın kendini en iyi hissettiği,ait hissettiği yerdir.. benim memleketim çocukluğumun sokakları..

havası, suyu, toprağı başka olan yer.
her şey organik, ağacından koparıp ye, gidip sakin sakin yürü, bir yere yetişme telaşı yok, insanların birbirine karşı hoşgörüsüz tavırları yok...

bugüne kadar yapılan gözlemlerimde memleket kelimesini kullanan insanların, vatan kelimesini kullanan insanlara göre ülkesini daha çok sevdiği ve topluma yarar sağlamak için daha fazla çaba sarf ettiklerini tespit ettim.