mihriban

(bkz: unutursun mihribanım)

bu şiir, tamamı olmasa da bir kısmı yıllardan beri arguvan yöresinde anonim olarak söylenen bir türkünün sözleridir. o yüzden abdurrahim karakoç bu şiiri ne ara yazdı onu merak etmekteyim.

anonim şiirin hikâyesi şu:
gencin biri gurbete gider. giderken de sevdiği "şehriban"a geri döndüğü zaman evlenme sözü verir. gurbetten döndüğünüde şehriban'ın başkasına verildiğini görür. sevdiği, artık başkasının helâlidir. bunun üzerine bu adam, mihriban isimli türküyü yakar. türkünün isminin mihriban olmasının sebebi, şehriban ismiyle türkü söyleyip sevdiğini zor durumda bırakmak istememesidir. ayrıca türküdeki "sarı saç" ifadesi de uydurmadır. şehriban, kapkara saçları olan bir kadındır. saçın rengini sarı olarak belirterek gencimiz, dikkatleri şehriban'a değil, başka yöne çekmeyi hedeflemiştir.

bu hikâyeyi bilen kimi malatyalılar türküyü şöyle yorumlar:

siyah saçlarına deli gönlümü (gurban olam gönlümü)
bağlamışım çözülmüyü şehriban (gurban olam ben neydem)

muharrem temiz bu türküyü arguvan anonim eser olarak yorumlamıştı. pek de güzel söylemişti.

her "lambada titreyen ateş üşüyor" mısrasını duyduğum an tüylerimi diken diken eden türkü. bi söz nasıl böyle yazılabilir ki? *

çoğu insanın '' sarı saçlarını gönlüme bağlamışım, çözülmüyor mihriban '' diye söylediği ve bildiği,*aslı '' sarı saçlarına deli gönlümü bağlamışlar,çözülmüyor mihriban '' olan türküdür.

bana sevgiyi öğreten şiirdir.yar deyince kalem elinden düşmüyorsa sevmiyorsundur kardeşim.sadece sevdiğini zannediyorsundur.ucuzlaşan herşeye inat, hudut çizememelisin aşka...

unutmak kolay mı deme
unutursun mihribanım
oğlun kızın olsun hele
unutursun mihribanım

zaman erir kelep kelep
meyve dalında durmaz hep
unutturur birçok sebep
unutursun mihribanım

süt emerdin gündüz gece
unuttun ya büyüyünce
ha işte tıpkı öylece
unutursun mihribanım

gün geçer azalır sevgi
değişir herşeyin rengi
bugün değil yarın belki
unutursun mihribanım

düzen böyle bu gemide
eskiler yiter yenide
beni değil sen seni de
unutursun mihribanım

musa eroğlu'nun bu şiiri alıp bestelemesi ve çok güzel yorumlaması sayesinde ortaya çıkan güzel türkü.

türk müziğinde en ağır, en felsefik sözlere sahip türkü olabilir bu türkü. hakikaten sözleri dikkatle dinlendiğinde/okunduğunda hani leyla-mecnun ve benzeri aşklara saygı duyulur ya, bu türküdeki aşk çok ötesinde gibi geliyor bana diğerlerinden. yazan kendini heder etmiş, fenafillah olmuş, uçmuş.

"her nesnenin bir bitimi var ama
aşka hudut çizilmiyor mihriban"

bu nedir yahu? hayran olmamak elde değil. al aşk mektuplarına alıntı yap, kelimelere dökemediğin aşkını bu türküyle tanımla. üstüne ek yapmaya gerek yok, tertemiz, katıksız, mükemmel. ayrı bir şey(mektuba yazarken mihriban ismini değiştirin tabii, ters de tepebilir).

gün gelir azalır sevgin
değişir herşeyin rengi
bugün değil yarın belki
unutursun unutursun mihribanım

aşkın en saf hali. hücrelerine ayrıştırılmamış, katıksız, bütün ve sağlam.

bu güzelim dizelerin sahibi olduğu iddia edilen kişi yılbaşını kutlayanlar için şunları da döktürmüştür:

..hadi s...n oradan ukala satılmışlar...
..yola-bele kusmuğunuzu dökesiniz...

aşkı,sevmeyi en iyi anlatan şiir deyince aklıma gelen iki şiirden biri.diğeri için (bkz: monna rosa).

the yuval ron ensemble'ın- andalusian adıyla seslendirdiği türkü.
türkünün başını eksik bir türkçeyle seslendirilip, kalan yarısında arapça söylenmekte.

bu arada, andalusian ispanya'da bir bölge ve iberian peninsula'da yetiştirilen bir at cinsiymiş.

an itibariyle bu türkü musa eroğlu & zerrin özer tarafından arkada senfoni orkestrası diyeceğim (bilemiyorum teknik ismini) bir orkestra eşliğinde söylenmiştir.
trt nin yaptığı en sağlam programlardan biri sanırım katre, helal olsun.

bu şarkıyı mahsun kırmızıgül'ün üzerine yorumlayan yoktur arkadaş. kelimenin tam manasıyla hem de. elitist müzikseverler kötüler şimdi.