modern sabahlar

işkenceye dönüşen proje teslimi öncesi zamanlarımı podcastleri sayesinde en sevdiğim zamanlara dönüştürmüş ege-fahir-oktay üçlüsününü programı. en az bir hafta boyunca evden çıkmadan bilgisayarın karşısında geçirdiğim zamanları dışarıdan birisi izlese halimden çok memnun olduğumu, çok eğlendiğimi sanırlar ki sayelerinde de öyle oluyor. iyi ki varlar, umarım hep olurlar ve if'de yaptıkları ama ankara'da olamadığım için izleyemediğim muhabbetlerini de televizyona taşırlar. bir de internetsiz, televizyonsuz geçirdiğim 5 aylık erasmus maceramda hergün kütüphaneye giderek indirip akşamları dinlediğim -yine- podcastleri sayesinde gurbet ellerdeki tek dostum,tek eğlencem oldukları için de müteşekkirim kendilerine.