mustafa kemal atatürk

kurtarıcı.

bırak unutmayı, seni anmadığımız tek günümüz yok. ihtiyaç duyduğumuzdan değil, safii sevgiden... minnettarız.

seni bana böylesi sevdiren, adın geçtiğinde dahi gözleri dolu dolu olan biri vardı. o da oralarda bir yerlerde şimdi. umarım bulmuştur seni. bizim hayal edemeyeceğimiz güzellikte bir yerde, huzur içinde, hep birliktesinizdir. tüm sevdiklerinizle.

her 10 kasımda babam, tekrar tekrar ölüyor son 5 yıldır.

mekanınız cennet olsun. nurlarda uyuyun.

onun sayesinde var olanların ona ettikleri hakaret ve aşağılamaları görünce...
keşke bir 20 yıl daha yaşasaymış diye hayıflandığım büyük kurtarıcı, eşsiz komutan, vizyon sahibi lider, bir ulusun küllerinden doğmasını sağlamış ulusal kahraman.
her daim aklımızdasın...

son nefesime kadar izindeyim.

sevmeyenlerin ciddi ciddi genlerinde problem olduğunu düşünüyorum. ya türklerden önce anadolu da yaşayan "keşke yunan galip gelseydi" diyen düşmanların torunları oluyor kendileri, ya da dünyadan bihaber, hayat görüşü kısıtlı, eğitimsiz, cahil cühela dinle kandırılmış tipler oluyor onu sevmeyen.

tanım: zamanının 1000 yıl ötesinde bir zeka.

atatürk eğer hiç olmamış olsaydı "böyle gelmiş böyle gider" diyerek binlerce yıllık kölelik geleneğini kabullenerek boktan hayatımıza devam edebilirdik.

atatürk kapkaranlık bir hücrenin duvar çatlağından içeriye sızan ufak bir ışık hüzmesi gibi. artık erişemeyeceğimiz, ulaşmamızın mümkün olmadığı bir aydınlığın olduğunu bize hatırlatıyor. bu erişememe durumu da bizi yavaş yavaş delirtiyor. karanlığı kabullendiğimizde bulacağımız huzur ile ışık için mücadele etmemenin verdiği huzursuzluk arasında gidip geldiğimiz bir çelişkiye düşürüyor.

her ne kadar bu hücreden çıkış olmadığını, bu karanlıktan kurtulamayacağımızı düşünsem de, kabullenip köşeye çekileceğim anda gördüğüm bir atatürk fotoğrafı, okuduğum bir atatürk sözü, dinlediğim bir atatürk dinletisi bana nafile de olsa duvarlara yumruk atma isteği aşılıyor.

hiç romantizme girmeden,
kendisi bir güneş kahramanıdır. halktan birinin oğlu olması dışında, doğu batı sentezi, büyük iskender ile aynı ekole denk gelir. hatta kavramları değiştirseydik kendisine helen imparatoru da diyebilirdik. bu yüzden insanlık var olduğu sürece adı anadolu'da her zaman yaşayacak. yeni bir güneş kahramanı çıkmadıkça rakip olunamayacağını da gördük.

ne acı ki, tecrübe ettiğimiz şey, bir dehanın bir milletin kaderini değiştirme gücünün de sınırları olduğudur. geleceğe yönelik tahayyüller ve planlar milletin iç dinamikleri tarafından akamete uğrayabiliyorlar, bu planlar her ne kadar parlak ve milletin yararına da olsa.

kafanız karışmasın meali şu, ne denmişti;

türkiye don lastiği gibidir, çekersiniz uzar uzar, büyüdü gelişti zannedersiniz, ancak bıraktığınızda eski haline döner.

çanakkale zaferinin ve dolayısıyla kurtuluş savaşının kazanılmasında en büyük rolü olan eşsiz lider.