mutlu olmak

ezik çoğunluğun asla yaşayamayacağı bir duygu. mutlu azınlıkta olmak çok güzel.

benim bir anlamda hayat amacim: " kendime yetmek!"

ekmeği fırından almıyor da kendim pisiriyorsam mutlu oluyorum. cebimde yemek yiyecek kadar param yoksa, şikayet etmek yerine son kalan paramla bir su bir de poğaça ile idare edebiliyorsam mutlu oluyorum. arkadaşımdan borc istemek yerine ac kalmaktan, bilmem kaç km yolu yürümekten mutlu oluyorum.

mutluluğu ikinci bir kişide aramak yerine kendime bağlıyor ve kendime özen gösteriyorsam mutlu oluyorum. paramin hem karnımı doyurmaya hem de beynimi doyurmaya yetmediği zamanlarda beynimi doyurmayı tercih ettiğim için mutlu oluyorum.

şikayet etmemekten ve bununla birlikte de birilerinden bir şey istememekten ötürü mutluluk duyuyorum. ne kadar kendi kendime yeter, ne kadar kendi kendimle yetinebilirsem o kadar mutlu oluyorum!


( hayat yetinebilmektir! mutsuz olmak için çok fazla sebep var. önemli olan küçük şeylerden ötürü mutluluğu yakalayabilmek. ornegin:
✓ saksıda yetistirdiginiz domatesin kokusundan ötürü mutlu olmak
✓ bisiklet sürerken, yürürken yoruldugunuz için mutlu olmak.
✓ erken kalktiginiz ve bazen saat 9 da hiç olmayacak kadar fazla şey hallettiginiz için mutlu olmak... )

mutluluğu aramamaktan geçer .

en başlarda çok anlaşamadık mehmetle. o beni tanımıyor, ben onu tanımıyorum ama hayvan gibi de iş var. mehmet mekanikçi, bir şekilde anlaşmamız lazım yoksa siksen yürümez işler. bende de öyle bi düşüncesizlik var ki aklıma bişey gelince atölyeye gidip mehmet'i darlıyordum. bi yerden sonra kasıtlı yaptığımı düşünmüş olacak ki "pçb bey, sigarayı bitireyim geliyorum" dedi. adamı hep çay saatinde darlıyormuşum. ben mevzuyu çakınca alıp alıp mehmet'i kaçırmaya başladım. bakışından ne zaman bunaldığını, ne zaman istekli olduğunu, ne zaman yorulduğunu anlar hale geldim artık. her darlandığında da atölye şefine "abi mehmet bana lazım, o işe başkasını ver" deyip kaçırırdım mehmet'i. bu arada mehmet de benden 3 yaş falan büyük. böyle böyle 1 sene beraber çalıştık, benim her işime onu verdiler. zaten bi yerden sonra atölyeye girdiğimde yanıma gelir oldu direkt. bir gün de bu niyetimi suistimal ettiğine şahit olmadım. oradan ayrılırken hamileydi eşi, geçenlerde doğunca aradım konuştuk. zaten sürekli selam gönderir.

az evvel de aradı "pçb bey hayırlı cumalar, bişey duyduk hayırlı olsun, allah tamamına erdirsin" diye. bugün tadım kaçmaz artık. insan sevdikleri arayıp hal hatır sorunca mutlu oluyor.

bazen ne kadar basit...

bazen ise sanki daha önce hiç hissetmemişsin gibi hissettiren.

abartılan bir hedef.

aslında çok küçük şeyler yaparak ulaşılabilir.
bir çocuğun başını okşamak,
sıcak havada bir köpeğe su vermek,
kapının önüne süt koyup, kedi yavrularının içmesini izlemek gibi.

denendi, onaylandı.
tavsiyedir.

her zaman olmasa da çoğu zaman basittir. öyle görünmeyişinin nedeni bakış açınızla ve mağduriyetinizi konuşma isteğinizle alakalıdır.