muzun lüks olduğu yıllar

muzun bugünkü gibi "eşek muzu" dediğimiz boyutta olmadığı, kokusunun, tadının bambaşka olduğu, yurt dışından değil halis anamur'dan geldiği, satıcının tartarken hevenkten de büyükçe bir kısmı işe kattığı (yenmiyor o kısım düpevenk, ne tartıp kakalıyorsun adama?), bu yüzden tartışmaların olduğu, tartım işlemi biter bitmez hemen kağıda sarılıp uzatıldığı, anne-babaların genellikle;

-ben sevmiyorum (olsa sevmezmiydi sanki, tek sorun çocuklar yesin, heveslerini alsın. o zamanlar anlayamıyordum nasıl olup da sevmediklerini) çocuğum sen kardeşinle paylaş.

dediği çocukluğumun gamsız yıllarıydı.